Παίρνω πολλά μηνύματα τώρα τελευταία από φίλους και μη, που με ρωτάνε τι βλέπω για τις επικείμενες εκλογές.
Πολιτικοποιημένος υπήρξα απ’ τα παιδικά μου χρόνια, από τότε που η γριά η Τρικούπαινα μπαινόβγαινε ανέκαθεν στο Πατρικό για ψήφους και μας καλόπιανε με καραμέλες και γλυκά. Έφαγα σίγουρα πιτσιρικάς από αυτές τις καραμέλες, δεν μολύνθηκα όμως ποτέ απ’ το μικρόβιο του πολιτικάντη, του αβανταδόρου και του κομματικού εγκάθετου και νεροκουβαλητή. Και για του λόγου του αληθές θα επαναλάβω για ακόμα άλλη μια φορά ότι όποιος μου προσκομίσει ανά πάσα στιγμή του «μισοαιωνόβιου» βίου μου, την υπογραφή μου ως μέλος κάποιου κόμματος η παρατάξεως πολιτικής, πράγμα που έχει κάνει κατά κόρον η πλειοψηφία φίλων και γνωστών, να έρθει με συμβόλαιο να του χαρίσω όλα μου τα υπάρχοντα. Κι επειδή ποτέ δεν είχα «λερωμένη τη φωλιά μου» μίλαγα, μιλάω και θα μιλάω, πάντα ανεξάρτητα «χωρίς φόβο και χωρίς πάθος» που λένε και στα δικαστήρια. Πολιτικό στριπτίζ τέλος.
Και πάμε στο αρχικό ερώτημα για το τι βλέπω τώρα για τις εκλογές. Πάμε φουλαριστοί να πέσουμε « στο λάκκο με τα φίδια». Με συγκυβέρνηση των δύο κομμάτων εξουσίας, ερχόμαστε αντιμέτωποι με το φάσμα δυο λέξεων με κεφαλαία γράμματα, την ΑΝΕΡΓΙΑ και τη ΝΕΟΦΤΩΧΕΙΑ.
Το τι θα κάνουμε μη με ρωτάς. Δεν θα σου δώσω εγώ τη λύση και τη γιατρειά. Αν όμως πάλι κουκουλώσουμε τα πράγματα με ψήφο φόβου και βολέματος, αν δεν αντιμετωπίσουμε την αλήθεια κατάφατσα, δεν θα γίνει ποτέ τίποτα. Και πρόβλημα που δεν το συνειδητοποιείς, παραμένει ισόβια άλυτο. Ίσως να πρέπει να φτάσουμε ακόμα πιο βαθιά, μέχρι να πιάσουμε πια εντελώς πάτο, για να γίνει κάτι. Ξέρω εγώ;- τι να πω.
Ή στην πρέσα ή στη πρίζα. Διάβασα σ’ ένα σύνθημα σε τοίχο και μου άρεσε. Μήπως ήρθε η ώρα να μπούμε όλοι στη πρίζα, να ταρακουνηθούμε, να πάθει το σύστημα εξουσίας βραχυκύκλωμα, και μες το γενικό Μπλακ-άουτ, να αποδράσουμε απ’ την πρέσα;
Σκεφτείτε το.
Εγώ αυτή τη πρέσα άλλο πια δεν την αντέχω. Κάπου θα βρω μια πρίζα να χωθώ. Έτσι κι αλλιώς «Καμμένος» και τσουρουφλισμένος είμαι απ’ τα μνημόνια.
Μπούτιβας Κώστας (Καστρινός).
Πολιτικοποιημένος υπήρξα απ’ τα παιδικά μου χρόνια, από τότε που η γριά η Τρικούπαινα μπαινόβγαινε ανέκαθεν στο Πατρικό για ψήφους και μας καλόπιανε με καραμέλες και γλυκά. Έφαγα σίγουρα πιτσιρικάς από αυτές τις καραμέλες, δεν μολύνθηκα όμως ποτέ απ’ το μικρόβιο του πολιτικάντη, του αβανταδόρου και του κομματικού εγκάθετου και νεροκουβαλητή. Και για του λόγου του αληθές θα επαναλάβω για ακόμα άλλη μια φορά ότι όποιος μου προσκομίσει ανά πάσα στιγμή του «μισοαιωνόβιου» βίου μου, την υπογραφή μου ως μέλος κάποιου κόμματος η παρατάξεως πολιτικής, πράγμα που έχει κάνει κατά κόρον η πλειοψηφία φίλων και γνωστών, να έρθει με συμβόλαιο να του χαρίσω όλα μου τα υπάρχοντα. Κι επειδή ποτέ δεν είχα «λερωμένη τη φωλιά μου» μίλαγα, μιλάω και θα μιλάω, πάντα ανεξάρτητα «χωρίς φόβο και χωρίς πάθος» που λένε και στα δικαστήρια. Πολιτικό στριπτίζ τέλος.
Και πάμε στο αρχικό ερώτημα για το τι βλέπω τώρα για τις εκλογές. Πάμε φουλαριστοί να πέσουμε « στο λάκκο με τα φίδια». Με συγκυβέρνηση των δύο κομμάτων εξουσίας, ερχόμαστε αντιμέτωποι με το φάσμα δυο λέξεων με κεφαλαία γράμματα, την ΑΝΕΡΓΙΑ και τη ΝΕΟΦΤΩΧΕΙΑ.
Το τι θα κάνουμε μη με ρωτάς. Δεν θα σου δώσω εγώ τη λύση και τη γιατρειά. Αν όμως πάλι κουκουλώσουμε τα πράγματα με ψήφο φόβου και βολέματος, αν δεν αντιμετωπίσουμε την αλήθεια κατάφατσα, δεν θα γίνει ποτέ τίποτα. Και πρόβλημα που δεν το συνειδητοποιείς, παραμένει ισόβια άλυτο. Ίσως να πρέπει να φτάσουμε ακόμα πιο βαθιά, μέχρι να πιάσουμε πια εντελώς πάτο, για να γίνει κάτι. Ξέρω εγώ;- τι να πω.
Ή στην πρέσα ή στη πρίζα. Διάβασα σ’ ένα σύνθημα σε τοίχο και μου άρεσε. Μήπως ήρθε η ώρα να μπούμε όλοι στη πρίζα, να ταρακουνηθούμε, να πάθει το σύστημα εξουσίας βραχυκύκλωμα, και μες το γενικό Μπλακ-άουτ, να αποδράσουμε απ’ την πρέσα;
Σκεφτείτε το.
Εγώ αυτή τη πρέσα άλλο πια δεν την αντέχω. Κάπου θα βρω μια πρίζα να χωθώ. Έτσι κι αλλιώς «Καμμένος» και τσουρουφλισμένος είμαι απ’ τα μνημόνια.
Μπούτιβας Κώστας (Καστρινός).
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου