ΤΑ ΒΑΓΙΑ ΠΟΥ ’ΓΙΝΑΝ ΚΑΡΦΙΑ.
Τροπαιοφόρος μες την Ιερουσαλήμ μπήκες ξανά
με βάγια και με ωσαννά σε ραίνουνε στους δρόμους,
κι ας ξέρεις πως εδώ σου ετοιμάζουν «Γολγοθά»
και το σταυρό θα κουβαλάς πάλι πάνω στους ώμους.
Αυτοί στους δρόμους που με βάγια σ' είχαν ράνει
που τους αντίκριζες δίχως οργή χωρίς μιλιά,
ο ίδιος όχλος που αύριο το έγκλημα θα κάνει
που θα πληρώσει αργύρια στου Ιούδα τα φιλιά.
Δεν έχει αλλάξει τίποτα στο διάβα των αιώνων
οι λαοπλάνοι πάντοτε του μίσους οι ατσίδες,
τα βάγια κάνουνε καρφιά πικρά αγκάθια πόνων
τα κατακάθια των λαών, οι αιώνιοι σταυρωτήδες.
Ευλαβικά τη μέρα αυτή, ψάχνω το κίνητρό σου
κρυμμένο μέσα σε λαών πανάρχαιων τους τόμους,
τη μερα αυτή μια φωνή μου λέει: βιάσου λυτρώσου
από αισχρών κυβερνητών αιώνιες λαιμητόμους.
Καλό Μεγαλοβδόμαδο. Καστρινός.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου