Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2018

Τα κάλαντα που είναι έθιμο, σε τούτη εδώ τη χώρα.


Τα κάλαντα που είναι έθιμο, σε τούτη εδώ τη χώρα, να σας τα πω σηκώθηκα, από τις έξη η ώρα!
Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά κι αρχή καλός μας χρόνος,
δεν λείπει απ’ τη χώρα αυτή η φτώχεια και ο πόνος.
Καινούργιος χρόνος έρχεται φέρνοντας υποσχέσεις,
στο πόλεμο των αγορών με εξάρσεις και υφέσεις.
Μα
ο πόλεμος κερδίζεται, μόνο με πειθαρχία,
με αλήθεια και με σύνεση και όχι με αναρχία!

Άγιος Βασίλης έρχεται κρατώντας μια μαγκούρα,
και φέτος μεγαλύτερη στην πλάτη του η καμπούρα,
και κουβαλάει στο σάκο του όλο πιο λίγα δώρα,
κι ας τα’χει ανάγκη σοβαρή, ετούτη εδώ η χώρα.
Δεν σταματάει καθόλου εδώ πάει σ’ άλλα δρομολόγια
γιατί έμαθε πως κατοικούν, εδώ πολλά λαμόγια.

Χρόνια Πολλά, συγχωριανοί, κι αγαπητοί μου φίλοι,

μονάχα λόγια της καρδιάς, έχω για σας στα χείλη.
Περνούν οι μέρες δύσκολα, στρίβουν πολλών οι βίδες,
μα ένα είναι το φάρμακο, επιστροφή στις ρίζες.
Σας τά πα από την καλή, κι από την άλλη όψη.
Κι εύχομαι στον κάθε ένα σας, εφέτος, να προκόψει.
Καστρινός.

Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2018

ΤΟΥ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΣ ΤΟΥ ΓΡΟΥΝΙ;

Κοίτα τι μ’ έβαλε απόψε ο διάολος και θυμήθηκα. Τέτοια εποχή παραμονές των Χριστουγέννων στο χωριό συνήθιζαν να σφάζουν τα χοιρινά. Κάθε οικογένεια εκείνα τα χρόνια είχε από ένα γουρούνι. Το αγόραζε μικρό γουρουνόπουλο από την Άνοιξη ακόμα που φυτεύανε τα καπνά από γυρολόγους «γουρνάρδες» και το έτρεφε σχεδόν όλο το χρόνο, για το σφάξει τα Χριστούγεννα και να εξασφαλίσει το λίπος και το κρέας (τσιγαρίδες) σχεδόν της χρονιάς. Το φαγητό του χοιρινού ήταν κυρίως το πλύμα (νερό από το πλύσιμο του τέντζερι και των πιάτων) και τα υπολείμματα του φαγητού. Συμπλήρωναν με λίγο καλαμποκάλευρο και πίτουρα, αν τα αποφάγια δεν ήταν αρκετά. όλα τα έριχναν σε ένα κουρύτο (πέτρινο ή ξύλινο), απ’ όπου το χοιρινό τα έτρωγε. Ανάλογα με το πόσο το τάιζαν το χοιρινό μέχρι του «Ξτου» μπορούσε να γίνει από 80 μέχρι 100 κιλά. Το να ψοφήσει ένα χοιρινό ήταν οικονομική καταστροφή για την οικογένεια τη χρονιά εκείνη. Θα τους έλλειπε το λίπος «άλειμμα, λίγδα» και η τσιγαρίδα (παστό κρέας) για ένα χρόνο. Για το λόγο αυτό, αν καμιά φορά αρρώσταινε το χοιρινό, η ανησυχία και η στενοχώρια ήταν μεγάλη, σε όλη την οικογένεια. Αν το χοιρινό δεν έτρωγε και κοιμόταν, σήμαινε ότι ήταν άρρωστο. Τότε ζέσταιναν την κορυφή μιας μασιάς μέχρι να κοκκινίσει και έκαιγαν κάτι μέσα στο στόμα του, πίσω από τα επάνω δόντια. Του «έσπαγαν τη σ(α)κούλα» έλεγαν.
Το σφάξιμο του χοιρινού:
Όταν ερχόταν η ώρα να σφάξουν το χοιρινό, το καθήλωναν πολλοί άνδρες μαζί. Αυτό βέβαια φώναζε κι έσκουζε αλλά δεν συγκινούσε κανέναν. Η τύχη του είχε προδιαγραφεί. Ο πλέον έμπειρος από την ομάδα (υπήρχαν πάντως και ειδικοί γι αυτή τη δουλειά) έμπηγε το μαχαίρι στο λαιμό του χοιρινού. Το χοιρινό σφάδαζε και σε λίγο ψόφαγε από την αιμορραγία. Η σκηνή ήταν ιδιαίτερα βάρβαρη, ποιος ασχολούνταν όμως τότε μ’ αυτά. Ο χασάπης αφαιρούσε τον λάρυγγα (καρύδι το ’λεγαν) και τον έδινε στη νοικοκυρά ευχόμενος «καλοφάγωτο». Όταν το χοιρινά σταματούσε να κουνιέται, το τοποθετούσαν σε μια πλατειά σανίδα (συνήθως το ένα φύλο μιάς πόρτας που το έβγαζαν από τη θέση του γι’ αυτό το σκοπό) με το κεφάλι σε χαμηλότερο σημείο και του έχυναν βραστό νερό από ένα καζάνι που είχαν βάλει από πριν σε παρακείμενη φωτιά. Για να μη κρυώνει το νερό και δεν ζεματιστεί καλά το δέρμα, και αμέσως άρχιζαν να το ξύνουν με μαχαίρια, με προσοχή να μη το κόψουν. Με το έγκαυμα που προκαλούσε το νερό έβγαιναν με το ξύσιμο οι τρίχες και η μαύρη επιδερμίδα του χοιρινού. Η δουλειά έπρεπε να γίνει γρήγορα, γιατί αν κρύωνε το χοιρινό δεν μαδιόταν εύκολα. Ώσπου να τελειώσει το μάδημα είχε ψηθεί και το καρύδι στα κάρβουνα. Αποτελούσε έναν κριτσανιστό, νοστιμότατο μεζέ που η νοικοκυρά τον έκοβε και κέρναγε όλους από ένα μικρό κομματάκι, μαζί με τσίπουρο. Ακολουθούσαν ευχές «χρόνια πολλά» και «καλοφάγωτο». Αφού το έπλεναν καλά, του άνοιγαν την κοιλιά. Τα πνευμόνια, η καρδιά και το συκώτι αφαιρούνταν πρώτα και δίνονταν στη νοικοκυρά. Αυτή, αφού τα έπλενε, έκοβε ένα μέρος από αυτά σε μικρά κομμάτια και τα έβαζε μέσα σε ένα μεγάλο τηγάνι πάνω στη φωτιά με λίγο νερό. Ώσπου να βγουν τα υπόλοιπα σπλάχνα, να πλυθεί όλο το χοιρινό, να ζυγιστεί και να κρεμαστεί στο τσιγκέλι για να στεγνώσει, ψηνόταν και η συκωταριά στο τηγάνι. Έτρωγαν όλοι και έπιναν κρασί, επαναλαμβάνοντας τις ευχές ΄΄χρόνια πολλά, καλοφάγωτο κι τ’ χρον να μαστε καλά΄΄.
Το λιώσιμο.
Όταν στέγνωνε το χοιρινό, μετά λίγες ημέρες, το «έλιωναν», για να φτιάξουν το «άλειμμα». Πρώτα το «ξιπέτσιαζαν», έτσι όπως ήταν κρεμασμένο στο τσιγκέλι. Έκαναν μερικές βαθιές χαρακιές στη ράχη και τα πλευρά και χώριζαν το δέρμα και το υποδόριο λίπος σε λωρίδες. Αφαιρούσαν πρώτα το δέρμα (τη πέτσα) και μετά το λίπος που ήταν παχύ πεντέξι εκατοστά. Τεμάχιζαν μετά τις λουρίδες σε μικρότερα κομμάτια και τις έριχναν σε ένα καζάνι. Κομμάτιαζαν και το υπόλοιπο σώμα του χοιρινού (το λιάνιζαν) και το έριχναν και αυτό μέσα στο καζάνι. Με ανάλογη ποσότητα νερού το έβραζαν μέχρι να λιώσει το λίπος και να βράσει το κρέας. Πρόσθεταν αρκετό αλάτι για συντήρηση και μυρωδικά για να νοστιμήσει. Το λίπος (λίγδα), έτσι όπως ήταν λιωμένο, το έβαζαν σε γυάλες « λαγήνες» ή τενεκέδες , για το «άρτυμα» της χρονιάς. Το κρέας, αφού το χώριζαν από τα κόκαλα, το έκοβαν σε κομμάτια και το έβαζαν σε χωριστά δοχεία, στα οποία συμπλήρωναν λίπος ώστε να σκεπάσει καλά το κρέας. Αυτό αποτελούσε «τις τσιγαρίδες» ή «το παστό». Στο βάθος της λαήνας έβαζαν τα ψαχνά κομμάτια, για να τα φυλάξουν «για κανά ξένο» ή για εξαιρετικές περιστάσεις και πιο πάνω έβαζαν τις πέτσες (το δέρμα του χοιρινού). Το παστό ήταν ένα πρόχειρο αλλά εκλεκτό φαγητό για κανέναν επισκέπτη, για το χωράφι και σπάνια αν η νοικοκυρά δεν προλάβαινε να μαγειρέψει. Τρωγόταν ως μεζές, έτσι όπως έβγαινε από τη λαήνα ή τηγανισμένο με αυγά.
Η Ωματιά, ο πατσάς και τα λουκάνικα.
Κρέας δεν έτρωγαν πολύ όσο ήταν κρεμασμένο το χοιρινό, για να μη λιγοστέψει το παστό. Σπάνια έψεναν καμιά μπριζόλα στα κάρβουνα. Μετά το λιάνισμα μαγείρευαν τα κόκαλα (γουτζάρια) που δεν προσφέρονταν να γίνουν τσιγαρίδα. Μαγειρεμένο με «λάχανα» το κρέας αυτό ήταν πεντανόστιμο. Τα έντερα (κυρίως το παχύ έντερο) και το στομάχι τα έκαναν «ωματιά» Τα γέμιζαν με σιτάρι χοντροκομμένο ώστε να γίνει μπλιγούρι, ανακατεμένο με μυρωδικά και το έψηναν στο φούρνο. Το κεφάλι του χοιρινού και τα πόδια, αφού τα έξηναν καλά να καθαρίσουν, τα έβραζαν και τα έκαναν «πατσά» Η πατσά τρωγόταν ζεστή, ως σούπα, ήταν όμως πολύ νόστιμη και όταν κρύωνε, οπότε και γινόταν πηχτή. Τα λεπτά έντερα τα γέμιζαν με ψιλοκομμένο ψαχνό κρέας, τα έβραζαν και τα έκαναν λουκάνικα..
Η Φούσκα.
Την ουροδόχο κύστη (τη φούσκα) την έδιναν σ΄εμάς τα παιδιά που την κάναμε μπαλόνι και παίζαμε..
Το Σαπούνι.
Γενικά δεν πέταγαν τίποτε από το χοιρινό, εκτός από τις τρίχες που ήταν σκληρές και κοντές (γουρνότριχες) και δεν χρησίμευαν σε τίποτα. Τα υπολείμματα από το λιώσιμο του γουρουνιού (σαλαμούρα) και ότι άλλο λίπος περίσσευε από το πλύσιμο των σκευών δεν το πέταγαν αλλά το έκαναν σαπούνι. Τα παλιότερα ακόμα χρόνια όπως μολόγαγε η βάβω χρησιμοποιούσαν ακόμα και το δέρμα του γουρουνιού και έφτιαχναν τα γουρνοτσάρουχα.
Κοίτα τι μ’ έβαλε απόψε ο διάολος και θυμήθηκα, και δεν έχω και μια χοιρινή να βάλω στο φούρνο, γαμώ τα μνημόνιά του γαμώ.
Κώστας Μπούτιβας (Καστρινός)

Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2018

Η ΔΙΚΑΙΩΣΗ.

Και η σκούπα βρέθηκε, και τ’ αυτονόητα λειτούργησαν, για τον καθαρισμό της πλατείας του χωριού, και τον στολισμό του Χριστουγεννιάτικου δέντρου του χωριού. Πάντα βέβαια για άλλη μια ακόμη φορά με την ανιδιοτελή προσφορά του ιδιωτικού τομέα. Του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων του δημοτικού σχολείου, και του επαγγελματία συγχωριανού μας Αλέξη Τηλιγάδα. Και δώρα αγοράστηκαν για το δέντρο της πλατείας, και ο καθαρισμός του χώρου έγινε.

 Συγχωριανοί! Το είπα, το λέω και θα το ξαναπώ: Αν δεν πάρουμε μόνοι μας τις τύχες του τόπου μας στα χέρια μας, πάει και τελειώσαμε. Βάλτε όσο μπορείτε ο καθ’ ένας ένα χεράκι σ’ αυτό. Δεν υπάρχει Δήμος, δεν υπάρχει κράτος δεν υπάρχει τίποτα. Ότι μπορέσουμε να κάνουμε μόνοι μας, να σώσουμε τον τόπο μας, και να τον βρουν τα παιδιά και τ' αγγόνια μας σε καλύτερη μοίρα. Μια καταγγελία, μια φωτογραφία, (όπως έγινε σε τούτη την περίπτωση), μπορεί να αφυπνίσει τα Αγγελοκαστρίτικα ένστικτα, και να λειτουργήσει δημιουργικά.
Πάμε ορέ λεβέντες. Δικός είναι ο τόπος, εμείς τον διαφεντεύουμε.
Κώστας Μπούτιβας.
 

Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 2018

Η ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ.

Ο φακός του φίλτατου Θανάση Ράπτη δεν μπορεί με τίποτα να κρύψει την απογοήτευση του. Και η κρατική λησμονιά και η εγκατάλειψη όπως γλαφυρά την περιγράφει, κάνουν τον τόπο, που έχει μια βαριά ιστορία να είναι παραιτημένος «σε μια ιδιότροπη, λανθάνουσα φάση». Τραγική η σημερινή φωτογραφία της πλατειάς του χωριού.
Μια σκούπα ρε αδέρφια; Μια σκούπα δεν υπάρχει;
Καστρινός.

Σάββατο 15 Δεκεμβρίου 2018

ΑΧΕΛΩΟΣ Αγγελ/στρου. ΣΤΟ ΕΛΕΟΣ ΤΗΣ ΑΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑΣ.

Η «τυπική διαδικασία» απέναντι σ’ έναν απ’ τους πρωταγωνιστές του πρωταθλήματος, τον ΟΜΗΡΟ μέσα στο Νιχώρι ολοκληρώθηκε μ’ αξιοπρέπεια μιας και κράτησε το σκόρ στο 0 μέχρι το 80. Η «μάχη» όμως που θα πιστοποιήσει την αξία του ΑΧΕΛΩΟΥ να είναι στη μεγάλη κατηγορία, είναι στα παιχνίδια του 2ου γύρου μιας και το ερχόμενο παιχνίδι έχει το ρεπό του.
 Καστρινός.

Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2018

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΕΛΙΑΣ ΣΤΟ ΑΓΓΕΛΟΚΑΣΤΡΟ.

ἐλαία 2018. Ο Δήμος Αγρινίου διοργανώνει για πέμπτη συνεχή χρονιά την 5η «ἐλαία» με γενική θεματολογία «Εκπαιδεύοντας ελαιοκομικά-Ο δρόμος της ελιάς» με σειρά εκδηλώσεων ενημέρωσης και εκπαίδευσης  για την καλλιέργεια της ελιάς και τη διαχρονική της αξία της για να καλύψει όλες τις πλευρές της εκπαίδευσης (μαθητές, φοιτητές, παραγωγούς, μεταποιητές, καταναλωτές) και όσους εμπλέκονται στην αλυσίδα της παραγωγής και της διάθεσης του εθνικού μας προϊόντος. Η εκδήλωση θα περιλαμβάνει πολλαπλές επιστημονικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις στις ΔΕ του Δήμου Αγρινίου ακολουθώντας έναν ελαιοκομικό δρόμο στο Δήμο μας με στόχο να προβληθεί η κοινωνικοοικονομική σημασία της καλλιέργειας της ελιάς και η διατροφική αξία των προϊόντων της σε συνδυασμό και με τη διατροφική πολιτιστική ταυτότητα της περιοχής (ιστορία, παραδόσεις, γνήσια τοπικά προϊόντα).
Η εναρκτήρια εκδήλωση της «ἐλαία» θα πραγματοποιηθεί στη ΔΕ Αγγελοκάστρου, στο Αγγελόκαστρο στις 14 Δεκεμβρίου 2018, μια κατ’ εξοχήν ελαιοκομική περιοχή, σε συνεργασία με την 1’θμια και 2’θμια εκπαίδευση Αιτ/νιας στο Μουσείο Ιστορίας της Εκπαίδευσης και στο Δημοτικό Σχολείο Αγγελοκάστρου. Θα ακολουθήσουν εκδηλώσεις και σε άλλες Δημοτικές Ενότητες του Δήμου Αγρινίου.
Σχόλιο:

Ρε νούμερα ξεκινάει να γίνει μια ωραία εκδήλωση στο χωριό μας για την Ελιά, ένα κατ εξοχήν προϊόν που κυριαρχεί τα τελευταία χρόνια και που δίνει οικονομική τουλάχιστον ζωή στο χωριό μας. Και μπαίνετε όλοι σ’ αυτό το ξευτιλισμένο πια διαδίκτυο και γράφεται ο καθ’ ένας το κοντό και το μακρύ του. Ο καθ’ ένας για προσωπική προβολή και ανάδειξη, που όταν τα βλέπεις όλα τούτα σε φέρνουν σε απόγνωση.
Συγχωριανοί, είμαστε λίγοι, γνωριζόμαστε, και ξέρουμε πια τι ρόλο παίζει ο καθ’ ένας. Αφήστε τα Καραγκιοζλίκια, Μπείτε νέοι άνθρωποι στην ανάδειξη του υπέροχου χωριού μας, (γιατί εμείς σ’ αυτό το σκοπό τα δώσαμε όλα και γεράσαμε πια,) και βοηθείστε σ’ αυτούς τους δύσκολους καιρούς να επιβιώσει το ιστορικό Αγγελόκαστρο.
Κώστας Μπούτιβας.

Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2018

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ.

Είναι βιβλία που τα διαβάζεις με μανία και...δεν μπορείς να περιμένεις, κι όταν τελειώσουν στεναχωριέσαι που τελείωσαν τόσο νωρίς! Ενώ υπάρχουν κι άλλα που καταφέρνουν να σταθούν στη μνήμη του αναγνώστη για πολύ καιρό μετά το διάβασμά τους.
Ένα τέτοιο βιβλίο (Μυθιστόρημα) παρουσιάζει στο Αγρίνιο, ένα γειτονόπουλο κι εδώ στον Πειραιά και στο χωριό γενικότερα, μιας και είναι κοντοχωριανός απ’ την Παλαιομάνινα, ο νεοπαρουσιαζόμενος συγγραφέας και εκδότης Νίκος Ναούμης που μας έστειλε την πρόσκληση. Όσοι πιστοί στο βιβλίο και το διάβασμα προσέλθετε.
(Πατήστε πάνω στη πρόσκληση για μεγέθυνση)

Σάββατο 8 Δεκεμβρίου 2018

ΑΧΕΛΩΟΣ Αγγελοκάστρου. ΠΑΛΙ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΣ.

Σκαμπανεβάσματα. Μόνο αυτή η λέξη ταιριάζει στην σημερινή περίσταση για τον Αχελώο. Σκοτσέζικο ντούζ με λασπόνερο έκανε για μια ακόμα φορά στους φιλάθλους του ο ΑΧΕΛΩΟΣ κάνοντας μια απογοητευτική ακόμα ήτα μέσα στην έδρα του με 4-1 από το ισόβαθμο μέχρι χθές Δοκίμι.
Η άλλη μια βαριά ήττα φέτος, σίγουρα προκαλεί «τσουνάμι» στα συναισθήματα του κόσμου του ΑΧΕΛΩΟΥ. Θα είναι τρομερό λάθος όμως να κάνουμε την ομάδα «μπάχαλο» από τον πρώτο γύρο. Έστω ότι ξένοι παίχτες δε μπορούν να σηκώσουν το βάρος της φανέλας της ομάδας όπως λέγεται. Εμείς όμως, και απευθύνομαι σε όλο τον κόσμο του ΑΧΕΛΩΟΥ, είμαστε υποχρεωμένοι να σηκώσουμε το βάρος της ομάδας που αγαπάμε, και να βοηθήσουμε με την υπομονή μας, αυτούς τους παίκτες που μοιραίως φέτος έχουμε, τουλάχιστον να βελτιωθούν.
Ούτε ο κόσμος χάθηκε από μια ήττα. Η σωτηρία της ομάδας θα κριθεί από πολλούς ακόμα αγώνες εντός κι εκτός έδρας, και στο τέλος λέει «ξυρίζουν» το γαμπρό. Το γεγονός όμως ότι ο κόσμος του ΑΧΕΛΩΟΥ που πάει στο γήπεδο γυρίζει απ’ την «κακαβαριά» με κατεβασμένα τα μούτρα, δε μπορεί να αγνοηθεί.
Τι έγινε λοιπόν πάλι ρε μάγκες; Μέχρι να πούμε δόξα το Θεό, πάλι Παναγία βόηθα;
Καστρινός.

Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 2018

ΑΧΕΛΩΟΣ Αγγελοκάστρου. ΟΛΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ

Μετά το ηλεκτροσόκ που προσέφερε στον κόσμο του το προηγούμενο διάστημα ο ΑΧΕΛΩΟΣ, το χαμόγελο άρχισε να ανθίζει πάλι στους φιλάθλους του Αγγελοκάστρου, και να επανέρχεται σε τάξη η ομάδα. Και τώρα που όλα αρχίζουν να πηγαίνουν «κατ’ ευχήν», είναι ώρα να καταλάβουμε ότι οι ποδοσφαιριστές δεν είναι μόνο «νούμερα» στις φανέλες. Είναι άνθρωποι που έχουν συγκεκριμένες δυνατότητες και βλέπουν κι αυτοί, αυτό που όλοι μας βλέπουμε. Οι παίκτες είναι οι ίδιοι και μάλλον δε φταίνε που βρέθηκε σ΄ αυτή την κατάσταση αυτό το διάστημα ο ΑΧΕΛΩΟΣ. Εξ άλλου αυτούς τους παίχτες έχει η ομάδα, μ’ αυτούς παλεύει. Καμία απαξίωση λοιπόν στους ποδοσφαιριστές, την στιγμή μάλιστα που όταν απαιτούνταν αγωνιστική ανάκαμψη, την έδειξαν με το καλύτερο τρόπο ώστε να αποφευχθούν τα χειρότερα.
Στο σημερινό παιχνίδι(4-1) στη Λυγιά Ναυπάκτου, στο 18' ο καλοκάιρης έκανε το 0-1 με τον Ανδρεάκη στο 44' να διπλασιάζει τα τέρματα του Αχελώου. Στο 55' ο Σαγάνας Μ. έκανε το 0-3 για να μειώσει στο 68'ο Κατσίκας σε 1-3 για το Λυγιά. Το τελικό 1-4 έκανε στ 79'ο Καλοκαίρης.
Α.Ο. Λυγιάς (Φ. Δμητρόπουλος): Ασημακόπουλος, Αποστολόπουλος, Βασιλόπουλος, Βεϊζάι (58' Χουλιάρας), Ζαρκαδούλας, Ζαμπάρας (65' Κερασιάς), Ορφανουδάκης (46' Κοσανδιανός), Κάκκος (80' Μπρούμας), Κατσίκας, Κουτσαφτίκης, Κοτσέτσος
Αχελώος Αγγελοκάστρου (Θ. Λαυράνος): Μπότας, Καντάνης Δερβίσης, Τσσιλιπάνος Γ., Τσιλιπάνος Σ., Ανδρεάκης, Μήκας, Σαγάνας Μ., Πεσλής Λ., Μπούτιβας, Καλοκαίρης
Καστρινός.