Μετά κι από άλλη μια οδυνηρή ισοπαλία του ΑΧΕΛΩΟΥ στην έδρα του 0-0 απέναντι στη Δόξα Καινούριου, αρνούμαι ακόμα ν’ αρχίσω το πριόνισμα όπως πολλοί άρχισαν να κάνουν στην ομάδα. Γιατί είναι ανήθικο να απαξιώνεις πρόσωπα και καταστάσεις χωρίς συναίσθηση της συγκυρίας που βρίσκεται κάθε ομάδα.
Για μένα το ζητούμενο είναι να κρούεις έγκαιρα τον κώδωνα του κινδύνου, όταν η κριτική δε δημιουργεί πρόβλημα στην ομάδα, αλλά προσφέρει τροφή για σκέψη.
Βέβαια τώρα που το καράβι βουλιάζει, λίγη σημασία έχουν οι απόψεις. Οι χαμένοι βαθμοί δε γυρίζουν πίσω, όσο κι αν τρελαινόμαστε.
Αντί λοιπόν, να μας «γυρίζει το μυαλό» προτείνω να «δούμε τη φάση αλλιώς».
Σε τόσο κρίσιμες στιγμές, επιβάλλεται να παραμερίσουμε τη λογική και να στηρίξουμε την ομάδα «χωρίς γιατί». Αυτό είναι το νόημα. Να τρελάνουμε την ποδοσφαιρική Αιτωλοακαρνανία, για άλλη μια χρονιά ακόμα.
Το «τρένο του κάμπου» δείχνει να εκτροχιάζεται για άλλη μια ακόμη χρονιά, αλλά κανένας δεν έχει σκοπό να το παρατήσει στις σκουριασμένες σάπιες ράγες του παλιού σταθμού. Η απάντηση στα επαναλαμβανόμενα λάθη είναι το: «ΑΧΕΛΩΕ θυμήσου, μια ζωή μαζί σου».
Κι εκεί που όλα σταματάνε, ο φίλαθλος κόσμος του Αγγελοκάστρου συνεχίζει. Έμαθε να ακολουθάει στα δύσκολα, γιατί «την είδε περίεργα» και δε γίνεται αλλιώς. Έτσι λοιπόν κι εφέτος θα σωθεί η ομάδα, με αγάπη στη μπλε φανέλα και με τρέλα…
Κώστας Καστρινός.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου