Πέμπτη 27 Μαρτίου 2014

«Είναι ευτυχής όποιος γνωρίζει ιστορία»

Άρθρο «γροθιά» του Ευθύμιου Πριόβολου.
Κάποτε ο Λένιν μιλούσε σε ακροατήριο κομματικών του συντρόφων. Όμως ένας από αυτούς αντιλήφθηκε, πως όσα έλεγε δεν συμφωνούσαν με την πραγματικότητα. Τόλμησε και τον ρώτησε: «Μα, σύντροφε Λένιν, αυτά που λέτε είναι αντίθετα προς τα γεγονότα!». Τότε ο Λένιν απάντησε ήρεμα στον αφελή σύντροφό του: «Ε τότε, τόσο το χειρότερο για τα γεγονότα!». Βέβαια η απάντηση που έδωσε ο Λένιν δεν ήταν δική του, ήταν του μεγάλου γερμανού φιλόσοφου Έγελου. Αυτό δεν έχει σημασία γι’ αυτά που θέλω να πω.
Σημασία έχει ότι αυτήν, δυστυχώς, την αρχή ακολουθούν πιστά και κάποιοι δικοί μας αριστεροειδείς καλαμαράδες, οι οποίοι κάθε 25η Μαρτίου αρχίζουν το τροπάριο της αμφισβήτησης για το ποιοι έκαναν την επανάσταση, για την προδοτική στάση της Εκκλησίας και του ορθόδοξου κλήρου κλπ, με ένα λόγο, για το κόψιμο και το ράψιμο της ιστορικής αλήθειας και των γεγονότων στα μέτρα τους. Όχι πως δεν υπήρξαν προσωπικοί υπολογισμοί στον ξεσηκωμό του Γένους, όχι πως δεν υπήρξαν προδότες, όχι πως δεν υπήρξαν καιροσκόποι και όλα αυτά τα συμπτώματα που πάντα χαρακτηρίζουν τους ανθρώπους, τις ανθρώπινες κοινωνίες, τα μεγάλα γεγονότα, την ιστορία. Αλλά από αυτή την επισήμανση μέχρι να κάνουμε το δάσκαλο και τον ιστορικό και να πουλάμε γνώση και τάχατες έρευνα και επιστήμη αμφισβητώντας εσκεμμένα ιστορικές αλήθειες, γεγονότα, προσωπικές θυσίες, και να προσπαθούμε να αποδομήσουμε την επανάσταση του 1821 με σκοπό να τη φέρουμε στα μέτρα των θεωρητικών μας πολιτικών δασκάλων, πάει πολύ. Όλα αυτά που λέει η κ. Ρεπούση, ο κ. Δήμου, ο κ. Λιάκος, ο κ. Τατσόπουλος και άλλοι σύγχρονοι φωτιστάδες, δεν είναι τίποτε άλλο, παρά μια αντιγραφή από τις διαφορετικές και αλληλοσυγκρουόμενες απόψεις των Μάρξ και Ένγκελς (αλληλοσυγκρουόμενες λόγω της περίφημης Άνοιξης των Λαών ,1848) για τον ξεσηκωμό των Ελλήνων για την ελευθερία και την εθνική ανεξαρτησία.
Προς Θεού, μη θεωρήσει κανένας πως τάχα πολιτικολογώ και βρει μια ωραία αφορμή για να πει τα δικά του! Όχι ! Δάσκαλος είμαι, όχι πολιτικός, δάσκαλος που έμαθα να διαβάζω και δε θέλω να με κοροϊδεύουν σε αυτά που έχω διαβάσει και γνωρίζω. Αν θέλουν κάποιοι να είναι ιστορικοί, να είναι ερευνητές, να είναι αντικειμενικοί και προ πάντων τίμιοι προς αυτούς που απευθύνονται - και βέβαια δημοκρατικοί , όπως επαίρονται - θα πρέπει να παραθέτουν και κείμενα σαν τα παρακάτω (και οπωσδήποτε το πέλαγος των πηγών και της ιστορικής βιβλιογραφίας που αναιρούν την απολυτότητα και την μονολιθικότητα της σκέψη τους). Παραθέτω μερικά μόνο. Διαβάστε τα. Σημειωτέον ότι αναφέρονται στον αγώνα των ελλήνων για την ανεξαρτησία. Είναι αποσπασματικές απόψεις των Μάρξ και Ένγκελς ( αφού από εκεί αντλούν η κ. Ρεπούση και οι λοιποί) για τον ελληνικό λαό, το ρόλο της ορθόδοξης εκκλησίας στην επανάσταση, για το λάθος της Τουρκίας να διατηρήσει τη χριστιανική πίστη, για τη ναυμαχία του Ναυαρίνου. Κι αν με ρωτήσετε που τα βρήκα, σας απαντώ, εκεί που βρήκαν και οι παραπάνω «ιστορικοί» τις δικές τους, γνωστές, θέσεις.
1. «.. Αυτά τα άθλια συντρίμμια πρώην εθνών, Σέρβοι, Βούλγαροι, Έλληνες και ο υπόλοιπος λαοσυρφετός, …κάθε μια από αυτές τις νανοφυλές …» ( Ένγκελς).
2. « …οι Έλληνες της Τουρκίας είναι σλαβικής καταγωγής, οι οποίοι [απλά] υιοθέτησαν την σύγχρονη ελληνική γλώσσα…» (Ένγκελς).
3. «..Εκατοντάδες Ρώσσοι πράχτορες περιέρχονταν την Τουρκία, παρουσιάζοντας στους Ελληνορθόδοξους τον ορθόδοξο αυτοκράτορα ως την κεφαλή, τον φυσικό προστάτη και τον τελικό ελευθερωτή της καταπιεσμένης Ανατολικής Εκκλησίας. Ο κλήρος της Ελληνορθόδοξης Εκκλησίας πολύ γρήγορα οργανώθηκε σε μια μεγάλη συνομωσία με σκοπό την διάδοση των ιδεών αυτών…» (Ένγκελς).
4. «…Η βασική μομφή μου εναντίον των Τούρκων είναι ότι διατήρησαν τον χριστιανισμό…» (Μάρξ)
5. « …η καταστροφή του τουρκικού στόλου στο Ναβαρίνο ήταν μια «δόλια» ενέργεια αφού στράφηκε προς μια Δύναμη με την οποία η Αγγλία δεν βρισκόταν σε «εμπόλεμη κατάσταση…» (Μάρξ).
Αυτά.
Ευθύμιος  Ανδρ.  Πριόβολος.
Γυμνασιάρχης- Συγγραφέας.

1 σχόλιο :

Καστρινός είπε...

Το ξεκαθαρίζω, μακριά από μένα ο τίτλος του Εθνικιστή. Δεν είμαι, ούτε θα γίνω ποτέ. Αλλά είμαι, και δε διστάζω να το πω, Πατριώτης Έλληνας. Άλλο εθνικιστής, άλλο πατριώτης. Και πατριώτης είναι εκείνος που αγαπάει την πατρίδα του. Θα εκφράσω λοιπόν κάποιους προβληματισμούς μου για όλα αυτά. Αναρωτιέμαι λοιπόν, αν στην Τουρκία, στη Βραζιλία, στη Κούβα, στην Κίνα, σε οποιοδήποτε μεγάλο ή μικρό Κράτος του κόσμου, έβγαινε κάποιος και έλεγε όλες αυτές τις «παπαριές» των αριστεροειδών καλαμαράδων, όπως πολύ σωστά τους αποκαλεί ο αρθρογράφος, αναρωτιέμαι τι θα συνέβαινε. Θα περνούσε έτσι, στο ντούκου; Σε ποιο μέρος του κόσμου γίνονται τέτοια πράγματα; Γιατί εμείς οι Έλληνες, αυτοεξευτελιζόμαστε; Ποιος ανέχεται να συμβαίνουν τέτοια φαινόμενα; Γιατί δεν τιμωρούνται τουλάχιστον με απαξίωση και δημόσια περιφρόνηση; Και το κυριότερο, ποιος τα υποκινεί; Απευθύνομαι σε άπαντες. Είναι άμεση ανάγκη να γίνουμε πιο σοβαροί, πιο αδίστακτοι σε τέτοια κωθώνια, και όπως λέει και ο τίτλος του άρθρου, πιο γνώστες της ιστορίας μας. Είναι ανάγκη πάνω απ’ όλα εθνικής αξιοπρέπειας.