ΑΧΕΛΩΟΣ Αγγελοκάστρου. Επίλογος με ανώδυνη ήτα.

Μερικές φορές, δεν αρκεί να γνωρίζεις την πραγματικότητα. Συνήθως, σε ξυπνάει από το λήθαργο ένα αναπάντεχο σοκ. Ένα χαστούκι που πληγώνει την αξιοπρέπειά σου και σε επαναφέρει στην τάξη. Αυτό το ηλεκτροσόκ προσέφερε σ’ όλη την φετινή αγωνιστική χρονιά ο ΑΧΕΛΩΟΣ. Όμως τώρα που όλα τελείωσαν είναι ώρα να καταλάβουμε ότι οι ποδοσφαιριστές δεν είναι «νούμερα» στις φανέλες. Είναι άνθρωποι που έχουν συγκεκριμένες δυνατότητες και βλέπουν κι αυτοί, αυτό που όλοι μας βλέπουμε.

Οι παίκτες δε φταίνε που βρέθηκε σ΄ αυτή την κατάσταση φέτος ο ΑΧΕΛΩΟΣ. Αυτούς τους παίχτες είχε η ομάδα, μ’ αυτούς πάλεψε. Καμία απαξίωση λοιπόν στους ποδοσφαιριστές, την στιγμή μάλιστα που όταν απαιτούνταν αγωνιστική ανάκαμψη την έδειξαν με το καλύτερο τρόπο ώστε να αποφευχθούν τα χειρότερα.

Ο ΑΧΕΛΩΟΣ βρέθηκε φέτος σε αδιέξοδο, γιατί οι συγκυρίες όλες πήγανε κόντρα. Οι οικονομικές δυσκολίες, οι αστάθμητοι παράγοντες όπως η απρόσμενη αναγκαστική αλλαγή του προπονητή με την αρχή της σεζόν, και ο εφησυχασμός απ’ την καλή πορεία της προηγούμενης χρονιάς, ήταν όλα αυτά που συνέβαλαν στη φετινή κακή πορεία της ομάδας. Τώρα που έπιασε τόπο η ελπίδα, επιβάλλεται να αντιληφθούμε ότι το να μην εγκαταλείπεις ποτέ, και να κυνηγάς πάντα το άπιαστο όνειρο είναι αυτοσκοπός στη ζωή. Η ζωή είναι ταξίδι, είναι αγώνας, είναι καθημερινότητα, είναι κόπος, είναι καημός, είναι ενθουσιασμός, είναι και απογοήτευση.

Όλα όμως είναι όμορφα στο τέλος, αρκεί να είναι αληθινά. Ευτυχώς σωθήκαμε…  και τουλάχιστον αυτό δεν είναι ψέμα.

Καστρινός.