ΕΝΑ ΑΠΕΡΑΝΤΟ ΑΙΣΧΟΣ.



Άρθρο του Ευθύμιου Πριόβολου.

Ανήμερα τῶν Χριστουγέννων, εἶδα στήν ἐκκλησιά τοῦ χωριοῦ μου τόν γέροντα πατέρα μου καί τή γερόντισσα μάνα μου νά κοινωνοῦν, μέ ἕνα σεβασμό, μέ ἕνα δέος, καί ἕνα ρίγος συγκίνησης μέ δι...απέρασε σύγκορμο. Καί μετά στό σπίτι μας μοῦ εἶπαν:

- Εἴμαστε μεγάλοι ἄνθρωποι, παιδί μου, νά εἴμαστε ἕτοιμοι, δέ ξέρουμε ἄν θά εἴμαστε τοῦ χρόνου…

Τήν πίστη τους αὐτή, τήν πίστη τῶν γονιῶν μου, τήν ἁπλή, τήν ἀνόθευτη, τήν «ἀγράμματη» πίστη, πού στάλαξαν καί σέ μένα, ὅσο κι ἄν τήν ματώνω, ὅσο κι ἄν τῆς ὑπολείπομαι, ὅσο ἀνάξιος κι ἄν ἀποδείχνομαι, δέν ἐπιτρέπω σέ κανέναν καί καμία νά τήν διακωμωδεῖ, νά τήν βρωμίζει, νά τήν ἐκχυδαΐζει. Ὅσο εἶναι δικαίωμά τους νά μήν πιστεύουν στό Θεό, νά μή πιστεύουν καί νά μήν σέβονται τήν «καρδιά» τῆς ὀρθόδοξης χριστιανικῆς πίστης, τή θεία κοινωνία, ἄλλο τόσο εἶναι δικαίωμα δικό μου νά μήν ἀπαρνιέμαι τόν ἑαυτό μου, νά σέβομαι τήν πίστη τῶν γονιῶν μου, νά μήν ἀπαρνιέμαι αὐτό πού πιστεύω, νά μήν ἀπαρνιέμαι τήν ταυτότητά μου.

Γί αὐτό αἰσθάνομαι ἐλάχιστο χρέος νά διαμαρτυρηθῶ γιά τήν διακωμώδηση τοῦ μυστηρίου τῆς θείας κοινωνίας, ἀπό ἀνθρώπους πού ὑποτίθεται ὅτι μᾶς ἐκπροσωποῦν στό κοινοβούλιο. Πρόκειται γιά τόν βουλευτή τοῦ ΣΥΡΙΖΑ Βαγγέλη Διαμαντόπουλο, ὁ ὁποῖος στό Ἄργος Ὀρεστικό, σέ καρναβαλική πρωτοχρονιάτικη ἐκδήλωση πού ἔγινε ἐφέτος, «κοινώνησε», σύμφωνα μέ ρεπορτάζ τοπικῶν μέσων, κρατώντας τό «ἅγιο δισκοπότηρο» τήν βουλευτή τῆς Νέα Δημοκρατίας Μαρία Ἀντωνίου.

Δέν εἶναι οἱ μόνοι θεομπαῖχτες ἀπό τούς βουλευτές. Ἀπό τούς 300 κρατικοδίαιτους μέ φορτωμένες τσέπες, πού, ὑποτίθεται, μᾶς ἐκπροσωποῦν, οἱ περισσότεροι εἶναι ὑποκριτές καί θεομπαῖχτες, γι΄ αὐτό καί καρνάβαλοι, ὅπως καί κάποιοι κληρικοί. Ποδοπατοῦν, λερώνουν βρωμίζουν τήν πίστη καί τά σύμβολα ἑνός λαοῦ. Πᾶνε νά ξεριζώσουν κάθε τί πού κράτησε καί κρατάει αὐτόν τόν εὐκολόπιστο καί χιλιοπροδομένο λαό, εἴτε στό ὄνομα μίας ἀκροαριστερῆς καί ἀναρχικῆς ἀντίληψης, βλέπε Διαμαντόπουλο, εἴτε στό ὄνομα τῆς ὑπεράσπισης τῶν ἱερῶν καί ὁσίων, βλέπε Ἀντωνίου, πού ἀνήκει σέ κόμμα πού τάχα ἐπαγγέλλεται τά ἱερά καί τά ὅσια τοῦ ἔθνους, εἴτε στό ὄνομα κάθε ἰδεολογίας μέ χυδαία ὄψη καί σκοπούς.

Θά βιαστοῦν κάποιοι νά μιλήσουν γιά ἐλευθερία ἔκφρασης, σάτιρα, ἔθιμο, κι ὅλα αὐτά τά ὡραῖα καί «δημοκρατικά». Μόνο πού αὐτά ἰσχύουν, ὅταν δέν προσβάλλονται οἱ ἰδεολογίες τους, καί τό ἔχουν ἀποδείξει καί τό ἀποδεικνύουν περίτρανα!

Δέν θέλω νά δώσω συνέχεια στήν ἀμετροέπεια τῶν δύο συγκεκριμένων καρνάβαλων βουλευτῶν. Ἄν δέν εἶναι καρνάβαλοι, ἄς γελοιοποιήσουν κάτι ἀπό τή θρησκεία τοῦ Ἰσλάμ, ἤ τούς ἁπανταχοῦ Μουσουλμάνους ἤ τούς Μουσουλμάνους τῆς χώρας μας! Ἄς τό τολμήσουν! Διαφορετικά εἶναι πουπουλένιες ὄρνιθες !

Καταδικάζω τήν πράξη τους, ὑπερασπιζόμενος τούς γονεῖς μου, τήν πίστη πού μου ἔδωσαν, τήν ταυτότητά μου ὡς ἀνθρώπου πού ἀγωνίζεται γιά τό κοσμοπολίτικο ἑλληνικό πνεῦμα καί τρόπο ζωῆς, ὡς ἀνθρώπου πού ἀσπάζεται τήν ὀρθόδοξη πίστη καί ζωή, ναί, αὐτή τήν πίστη τῶν ἀγγράμματων γονιῶν μου καί τοῦ ἁπλοῦ λαοῦ, ὄχι τῶν ἐπίορκων κληρικῶν καί τῶν πανεπιστημίων, γιατί ἐκεῖ βρίσκω ἀλήθειες καί νάματα ζωῆς!

Φίλες καί φίλοι,

Ἐνόσω ἡ ζωή θά ξετυλίγεται, λέει ὁ Χέγκελ, ὁ μεγάλος Γερμανός φιλόσοφος, μέσα σέ ἕνα κλίμα συγκρούσεων, ἀντιθέσεων, διαφορετικῶν ἀπόψεων, ὁ καθένας ἔχει χρέος νά μήν ἀπαρνιέται τήν ταυτότητά του, νά μήν προδίδει τόν ἑαυτό του, νά μη λησμονάει τήν προέλευσή του, ἀλλά μέσα ἀπό τή διαλεκτική νά οἰκοδομεῖ καί τό διαφορετικό καί τό νέο, χωρίς, - θά προσθέσει η ταπεινότητά μου - νά προσβάλλει καί νά γελοιοποιεῖ. Ἄν δέν ὑπάρχει αὐτό, ἡ ζωή καί ἡ ἱστορία θά εἶναι πάντα πιτσιλισμένη ἀπό ἀμετροέπειες, θά εἶναι μόνο ὅ,τι εἶπε ὁ Νίτσε, ἕνα ἀπέραντο αἶσχος.

Ευθύμιος Πριόβολος.