ΤΑ ΚΟΣΜΗΜΑΤΑ.

Το χρονογράφημα του Σαββάτου.

Κι εκεί που ήρθε το τρίτο ούζο, δεν ξέρω πως την είδε και το ξεφούρνισε ο Πετράν.                                       
-Δόξα τω Θεώ να λέμε! Πρέπει να είμαστε ευχαριστημένοι από τη ζωή μας!
Τι να πω; Βαριόμουν σήμερα το πολύ μπούρ-μπούρ.        
- Από το στόμα μου το πήρες! Αυτό ήθελα να πω κι εγώ!
- Άραγε έχουμε τις ίδιες απόψεις;
- Ξέρω εγώ; Μπορεί κιόλας. Φάε τώρα τον παλιό μεζέ μπας και μας φέρει και τίποτ’ άλλο.
Τίποτα το χαβά του αυτός.
- Δεν πρέπει να είμαστε ευχαριστημένοι που μπήκαμε στο τελευταίο μήνα του χρόνου; Πάει κι αυτός! Ευτυχήσαμε να τον διαβούμε σώοι και αβλαβείς. Τελικά δεν είναι και τόσο άσχημα να ζήσεις στην Ελλάδα. Μέρα με τη μέρα, βδομάδα με τη βδομάδα, μήνα με το μήνα, τσούκου τσούκου περνάει ο καιρός! Δόξα τω Θεώ! Την υγεία μας να έχουμε να περνάει ο καιρός! Είμαστε τυχεροί Κωστάκη! Τι λίγο το ’χεις να φτάσουμε αισίως στο τέλος και αυτής της χρονιάς; Θυμάσαι πέρσι, πρόπερσι, παραπρόπερσι; Θυμάσαι; Πως θα τα βγάλουμε πέρα, πως θα αντέξουμε, που θα βρούμε τα λεφτά…Κι όμως αντέχουμε ρε, κρατάμε ακόμη, ρε!
-Σσσστ σώπα ορέ μη φωνάζεις κι έχουνε και οι τοίχοι αυτιά! Κάτι τέτοια ακούνε οι έξω από δω και συνεχίζουν ακάθεκτοι. Σου λέει αυτοί οι Έλληνες είναι εφτάψυχοι. Ότι και να τους κάνεις, δεν παθαίνουν τίποτα. Και δώστου φόρους και περικοπές να μας ξεμπήξουν μια και καλή.
- Τι ψέματα λέω; Μέχρι πρόσφυγες φιλοξενούμε! Διότι εμείς σύνορα δεν κλείσαμε! Κλείσαμε;
- Άστα σου λέω μην τα σκαλίζεις! Εμείς τους φιλοξενούμε άλλοι όμως τα παίρνουν τα λεφτά.
- Καλά λες. Δεν έχεις κι άδικο. Να σε ρωτήσω κάτι ακόμα εμπιστευτικά;
- Γιατί τόσο μυστικό είναι;
- Όχι μωρέ, αλλά να κάτι πήρε το αυτί μου!
- Για λέγε…για λέγε!
- Μετά συγχωρήσεως δηλαδή που γίνομαι αδιάκριτος, αλλά έχεις πράμα στο σπίτι;
- Σαν τι πράμα δηλαδή; Τι εννοείς;
- Να μωρέ! Χρυσαφικά, Κοσμήματα καμιά λίρα!
- Τι να σου πω τώρα! Είπαμε ότι την ψιλοβγάζουμε καθαρή και αντέχουμε από μήνα σε μήνα, δεν είπαμε ότι έχουμε και τους θησαυρούς του Αλί Πασά.
- Α! γιατί αν είχες τέτοια πράγματα αξίας, θα πρέπει λέει να τα δηλώσεις…Κι εγώ έχω κάτι βαφτιστικούς σταυρούς απ’ τα παιδιά, κάτι βέρες, ένα μενταγιόν της κυράς με λίρα ολόχρυση, αλλά και που ξέρω εγώ πώς να τα εκτιμήσω; Δεν πρέπει να πάω σε ένα κοσμηματοπώλη να μου τα εκτιμήσει; Σε δουλειά να βρισκόμαστε δηλαδή πάλι, ε;
- Ωχ σε βλέπω με τη χαρτοσακούλια στα χέρια στην ουρά έξω από το κοσμηματοπωλείο για εκτίμηση! Αλλά άφησέτο σ’εμένα. Σου έχω τη λύση έτοιμη στο πιάτο. Θα τα τυλίξεις καλά με νάιλον, θα τα βάλεις σ’ ένα καλό ντενεκέ ανοξείδωτο, θα κάνεις το σταυρό σου, θα σκάψεις βαθιά, και θα τα παραχώσεις σε μια σίγουρη γωνιά στον κήπο. -------
-Και τι θα είναι σίγουρα λες έτσι, η θα στείλει ο Ευκλείδης Τσακαλώτος τίποτα μηχανήματα να ψάχνει;
- Δεν πιστεύω μωρέ να φτάσουν ως εκεί οι Αγιογδύτες!
Στο έκτο ούζο, και φέρνει ακόμα γύρα το κεφάλι του Πετράν τι διάολο θα κάνει τα κοσμήματα!
Μπούτιβας Κώστας – Καστρινός.