Ο ΝΗΣΤΙΚΟΣ ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ ΤΟΥ ΚΑΡΒΕΛΙΑ ΒΛΕΠΕΙ.

Στη καθημερινότητά μας  χρησιμοποιούμε πολλές φορές παροιμιώδεις φράσεις που οι περισσότεροι δεν ξέρουμε καν από πού προήρθαν.

Και οι φράσεις αυτές κρύβουν πάντοτε μία μικρή ιστορία, με άγνωστους σε εμάς πρωταγωνιστές, που απ’ τη μία μας διδάσκουν, και απ’ την άλλη δείχνουν τον τρόπο ζωής και δράσης των ανθρώπων μίας άλλης εποχής.

Γιατί οι άνθρωποι μπορεί να αλλάζουν ανάλογα με τις εποχές, όμως, εύκολα καταλαβαίνουμε πως στην πραγματικότητα πολλά πράγματα παραμένουν τα ίδια στη ζωή.

Μια τέτοια διαχρονική φράση που συχνά χρησιμοποιούμε και σήμερα στην «καθομιλουμένη», που ειπώθηκε από Αγγελοκαστρίτη και παρέμεινε σε συχνή χρήση πανελληνίως είναι και η εξής:

«Ο ΝΗΣΤΙΚΟΣ ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ ΤΟΥ ΚΑΡΒΕΛΙΑ ΒΛΕΠΕΙ»

Ακούστε τώρα την ιστορία αυτής της φράσης και τη σχέση που έχει με το Αγγελόκαστρο.

Στη πολιορκία του Μεσολογγίου, που η πείνα είχε φτάσει σε βαθμό που και το τελευταίο κοπρόσκυλο αποτελούσε μεζέ περιωπής, συνέβη και το εξής ευτράπελο.

Σε μια Ντάπια (μετερίζι – πυροβολείο της ιεράς πόλεως), παρ’ όλη τη «λωλάδα του» βόηθαγε όσο μπορούσε « ου Γιάννος ου Ντουργκάς» κι ένα πρωί έλεγε στους συντρόφους του.

-Ώρε σεις! Απόψε έβλεπα όνειρο λέει πως ήτουνα μαλακουσιά (ειρήνη) κι είχαμεν Κπάρεμ Πασχαλιά. Να με κάψ η Αγιαλεούσα άμα λέω ψεματούρες. Η Μάναμ είχε φτιαγμένα κατ λαμπρόψωμα πιο τρανά κι απ’ τν’ αγκαλιάμ. Κι εγώ έτρωγα λέει, έτρωγα αβέρτα.

Οι άλλοι βάλανε τα γέλια – «ωχρούς εκ του λιμού γέλωτας» όπως γράφει ο ιστορικός Σπυρ. Τρικούπης που διηγείται το περιστατικό.

Κι ο Αγγελοκαστρίτης Μάνθος Γουλιμής, σοβαρό και λιγόλογο παλικάρι, είπε:

-Ο νηστικός στον ύπνο του καρβέλια βλέπει.

Και η φράση έμεινε από τότε με τη γνωστή της έννοια,

και δεν απέχει και πολύ απ’ την πραγματικότητα και σήμερα, εδώ που έχουμε φτάσει.

Μπούτιβας Κώστας – Καστρινός.