Ο καραγκιοζοπαίχτης Χρήστος
Πατρινός ένας απ’ τους τελευταίους συνεχιστές της λαϊκής παράδοσης του θεάτρου
σκιών, που τα τελευταία χρόνια βλέπουμε στην
τηλεόραση, αφηγείται, πως εντελώς τυχαία ξεκίνησε την καριέρα του σαν καραγκιοζοπαίχτης
απ’ το Αγγελόκαστρο. Τριάντα τόσα χρόνια πορεία στο νομό μας και σε
ολόκληρη την Ελλάδα βρίσκει παντού αποδέκτες σ’ όλες τις ηλικίες για τους ήρωες
του μπερντέ , και κάνει το καλλίτερο, προκειμένου να μάθουν οι νεότεροι και να
θυμηθούν οι παλαιοί.
«Απ’ το στρατό έκανα ερασιτεχνικές παραστάσεις με πέντε πραγματάκια που είχα μάθει απ’ τον Αντώναρο (Αντώνης Πλέσσας) που είχε κοντά στο σπίτι μου τότε το θεατράκι «ρεκόρ» και που σιγά σιγά έγινα βοηθός του. Μετά έμπλεξα με τη δουλειά (ηλεκτρολόγος τεχνίτης καυστήρων) και τον άφησα για ένα διάστημα τον Καραγκιόζη. Έπρεπε να υπάρχει και μια επιβίωση. Πήγα στο Αγρίνιο για κάτι δουλειές και ξέμεινα εκεί. Πήγα για ένα μήνα και έμεινα 33 χρόνια. Εκεί γνώρισα έναν γιατρό που είχε πάθος με τον καραγκιόζη, δεν έπαιζε, ήταν συλλέκτης φιγούρων από όλο τον κόσμο. Μου πρότεινε να παίξουμε μια παράσταση στο Αγγελόκαστρο. Βοηθός στη παράσταση αυτή ο γιατρός, παίξαμε μια παράσταση που άρεσε πάρα πολύ στους Αγγελοκαστρίτες. Μετά γνώρισα, εντελώς τυχαία, ένα δάσκαλο (Νίκο Γυφτάκη) στα Σιταράλωνα. Με παρότρυνε να ασχοληθώ επαγγελματικά. Φοβόμουνα όμως πώς θα ζήσω. Όμως το αποφάσισα. Το χειμώνα οι καυστήρες και τα καλοκαίρια ο καραγκιόζης. Μετά από δύο χρόνια άφησα τους καυστήρες και ασχολήθηκα ολοκληρωτικά στον καραγκιόζη. Με περιοδείες σε όλη την Ελλάδα. Αυτή είναι η ιστορία μου.»
Μπούτιβας Κώστας – Καστρινός.
«Απ’ το στρατό έκανα ερασιτεχνικές παραστάσεις με πέντε πραγματάκια που είχα μάθει απ’ τον Αντώναρο (Αντώνης Πλέσσας) που είχε κοντά στο σπίτι μου τότε το θεατράκι «ρεκόρ» και που σιγά σιγά έγινα βοηθός του. Μετά έμπλεξα με τη δουλειά (ηλεκτρολόγος τεχνίτης καυστήρων) και τον άφησα για ένα διάστημα τον Καραγκιόζη. Έπρεπε να υπάρχει και μια επιβίωση. Πήγα στο Αγρίνιο για κάτι δουλειές και ξέμεινα εκεί. Πήγα για ένα μήνα και έμεινα 33 χρόνια. Εκεί γνώρισα έναν γιατρό που είχε πάθος με τον καραγκιόζη, δεν έπαιζε, ήταν συλλέκτης φιγούρων από όλο τον κόσμο. Μου πρότεινε να παίξουμε μια παράσταση στο Αγγελόκαστρο. Βοηθός στη παράσταση αυτή ο γιατρός, παίξαμε μια παράσταση που άρεσε πάρα πολύ στους Αγγελοκαστρίτες. Μετά γνώρισα, εντελώς τυχαία, ένα δάσκαλο (Νίκο Γυφτάκη) στα Σιταράλωνα. Με παρότρυνε να ασχοληθώ επαγγελματικά. Φοβόμουνα όμως πώς θα ζήσω. Όμως το αποφάσισα. Το χειμώνα οι καυστήρες και τα καλοκαίρια ο καραγκιόζης. Μετά από δύο χρόνια άφησα τους καυστήρες και ασχολήθηκα ολοκληρωτικά στον καραγκιόζη. Με περιοδείες σε όλη την Ελλάδα. Αυτή είναι η ιστορία μου.»
Μπούτιβας Κώστας – Καστρινός.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου