ΟΧΙ ΠΑΤΡΙΩΤΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ 21 ΟΠΩΣ ΜΑΣ ΤΟ ΜΑΘΑΝΕ. (Επετειακό)

«Να τη χέσω τέτοια λευτεριά». Μέσα από αυτές τις πέντε λέξεις ο «στρατηγός» Μακρυγιάννης δείχνει εμμέσως πλην σαφώς την άλλη πλευρά της ιστορίας της Επανάστασης του 1821. Την πλευρά εκείνη που μ’ επιμέλεια αγνοήθηκε και κρύφτηκε εδώ και δύο σχεδόν αιώνες από τότε. Και δείχνει κατακάθαρα ετούτη η φράση, την πικρή αλήθεια που καταχωνιάστηκε και θάφτηκε πίσω απ’ τα δαφνοστέφανα που φόρεσαν σε καλούς και κακούς πρωταγωνιστές του ξεσηκωμού, εκείνοι που έστησαν τη δική τους πατρίδα, με τη δική τους ηθική, στα θεμέλια του τάχα «εθνικού συμφέροντος» όπως το έβλεπαν αυτοί.

Και φρόντισαν να κόψουν και να ράψουν την ιστορία στα μέτρα τους, και να τη διδάξουν σ’ όλες τις μετέπειτα γενιές ακόμα και μέχρι σήμερα, με τη μισή μόνο αλήθεια. Για να μην μάθει ποτέ επίσημα ο λαουτζίκος για αρχιλαμόγια πρόσωπα, οικογένειες, φάρες, ομάδες, κι ολόκληρες περιοχές, ότι πλιατσικολόγησαν, συκοφάντησαν, βίασαν , σκότωσαν, και πλούτισαν παράνομα κι αδίστακτα.

Υπάρχουν όμως αρχεία κι άγνωστα ντοκουμέντα που αν τα ανασκάψεις λιγάκι, βγάζεις πολλές αλήθειες που σκεπάστηκαν με τα χρόνια κάτω απ’ τη σκιά του κράτους- έθνους. Κι εκεί θα δεις πια ξεκάθαρα ποιοί ήτανε κατά της Επανάστασης, ποιοι και με ποιο παρασκήνιο έστρεψαν τους Ρουμελιώτες κατά του Μοριά, ποιοί πραγματικά πρόδωσαν το Σούλι, Γιατί δολοφονήθηκε ο Ανδρούτσος κι αργότερα ο Καποδίστριας, ποιοι έδειξαν βαρβαρότητα σε βάρος Ελλήνων μεγαλύτερη και απ’ αυτήν στον Τούρκο, ποιοι βγήκαν κερδισμένοι σε περιουσία κι αξιώματα, ποιοί πολέμησαν πραγματικά και ποιοι δοξάστηκαν. Κι άλλα πολλά χιλιάδες τέτοια περιστατικά και τραγικά κι ευτράπελα του αγώνα, που θάφτηκαν επίτηδες και δεν τα μάθαμε ποτέ.

Μόνο δυο τέτοια θ’ αναφέρω  ενδεικτικά που έλαβαν χώρα εδώ στα μέρη μας στο Μεσολόγγι. Μια στημένη δίκη, κατά ποιού λέτε, κατά του Καραϊσκάκη. (Βρήκανε άνθρωπο κι αυτοί για να δικάσουνε.) Σ’ αυτή λοιπόν τη δίκη του Καραϊσκάκη στο Μεσολόγγι, που του προσάπτανε πολλά και σοβαρά, ο στρατηγός με τη γνωστή του αθυροστομία τους έβγαλε «μπεγλάρι». Είναι χαρακτηριστικός ο διάλογος με έναν εκ των δικαστών τον καπετάνιο Πάνο Μεγαπάνο.

Μεγαπάνος: Βρέ Καραϊσκάκη ηξεύρομεν όπου λέγεις όλο λόγια, μα γιατί τα λέγεις έτσι υβρίζοντας.
Καραϊσκάκης: Το’χω χούι κυρ Πάνο.
Μεγαπάνος: Μα τι χούι είναι αυτό, πενήντα χρονών πήγες, πότε θα το κόψεις.
Καραισκάκης: Αμ δε μπορώ να το κόψω τώρα κυρ Πάνο. Κι εσύ κυρ Πάνο είσαι 80 χρονών, μα το χούι να γαμής δεν το κόβεις, ότι και να λέω εγώ δεν μ’ ακούς.

Η ένταση σταμάτησε με την παρέμβαση του Νοταρά. 
« Τελειώσαμε για σήμερα, το κάναμε εδώ μέσα χαρέμι.»

Και το άλλο. Ο Λόρδος Βύρωνας αμφιλεγόμενο άτομο για πολλούς, δέχτηκε να δώσει δάνειο για τις ανάγκες του αγώνα 3.000 ισπανικά τάλιρα αλλά με το αζημίωτο. Όπως προκύπτει από ιστορικό αρχείο της εποχής: 
"Δηλοποιείται ότι ελήφθησαν παρά του εκλαμπροτάτου Λόρδου Βύρωνος δάνειο τάλιρα της Ισπανίας 3.000 επάνω εις τα εισοδήματα των αλυκών Μεσολογγίου. Το εισόδημα των αλυκών μένει εις την εξουσία της εκλαμπρότητάς του μέχρι της αποπληρωμής της ειρημένης ποσότητος".

Γι αυτό σου λέω έστω και λίγο να ασχοληθείς, δεν είναι έτσι ακριβώς το 21 όπως μας το μάθανε. Υπάρχει «πρωτογενές υλικό» αρκετό και ικανό να ανατρέψει μύθους που μας μεγάλωσαν εδώ και διακόσια περίπου χρόνια.

Μπούτιβας Κώστας – Καστρινός.