ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ.

Το χρονογράφημα του Σαββάτου.

Όλον αυτόν τον καιρό του σεισμού της οικονομικής κρίσης, ήρθα αντιμέτωπος με διάφορες συμπεριφορές. Υπάρχουν ακόμα μερικοί, γνωστοί και φίλοι που η κρίση περνάει ξώφαλτσα από πάνω τους, και μολονότι τους εξηγώ ανελλιπώς την οικονομική δυσχέρεια που πλήττει τη πλειοψηφία του λαού, η έλλειψη κατανόησης είναι αβάστακτη. Κάποιος μάλιστα έφτασε στο σημείο να μου συστήσει να βγαίνω περισσότερο, γιατί κινδυνεύω να γίνω «βλίτο». Οι ευκατάστατοι ναι, το καταλαβαίνω ν’ αδιαφορούν, αλλά και πιο αδύναμοι και ομοιοπαθείς;

Η εποχή της πλασματικής ευδαιμονίας εξέθρεψε ανθρώπους τέρατα ανάμεσά μας - που παραμένουν εγκλωβισμένοι στο καβούκι του ατομικισμού τους - και είναι μάλλον ανίκανοι να συναισθανθούν τον διπλανό τους, λες κι έχουν πάθει κάποια αφασία. Πρόκειται για μια πολτοποίηση του κοινωνικού ιστού, για μια παχυδερμία απόρροια των χρόνων της φούσκας, που επί σειρά ετών γένναγε αυγόφιδα και που άρχισαν τώρα να σκάνε απ’ τη φιδοφωλιά που λέγεται Χρυσή Αυγή.

Ευτυχώς όμως υπάρχει και η αντίθετη όψη. Το γυάλισμα του ματιού απέναντι στην φτωχοποίηση, που συναντάς σε λαϊκούς ανθρώπους και σε μικροαστούς. Σ’ εκείνους γενικά που η ευμάρεια δεν κατόρθωσε να τους μεταλλάξει και σ’ εκείνους που η κρίση τούς ξύπνησε βίαια. Και αυτοί είναι που άρχισε να ανθίζει μέσα τους κάποια αλληλεγγύη και ανθρωπιά. Αυτοί είναι για μένα η σημερινή Ελλάδα, μ’ αυτούς καταλαβαίνω ότι από δω και πέρα θα περπατήσω μαζί.

Μπούτιβας Κώστας. - Καστρινός.