 |
| Η βρύση του Παντοκράτορα. |
μέσα στους τοίχους κλείστηκα δεν το κουνάω ρούπι,
δρόμε μην στέλνεις πρόσκληση για να σε περπατήσω
χρωστάω ακόμα στη ζωή θέλω να την ξοφλήσω.
Με θέλει ο ήλιος συντροφιά και μου τραβάει το χέρι
και το φεγγάρι συντροφιά, να χει ένα πεφταστέρι.
Έτσι ταμπούρι ερημιάς στήνω σε άδειους τοίχους
και την αρρώστια πολεμάω με σκορπισμένους στίχους.
Στα ταξιδιάρικα πουλιά όπου πετούν αράδα
πές τους πως φέτος Άνοιξη, δεν έχει εδώ λιακάδα.
Είναι κλειστές οι εκκλησιές κλειστά και τα ξωκλήσια
κι οι μέλισσες δεν βγαίνουνε φέτος απ’ τα μελίσσια.
Άνοιξη που αρρώστησες και αρρωστήσαμε όλοι
που περπατάς μονάχη σου κάθε χωριό και πόλη,
νερό στου Παντοκράτορα τράβα να πιείς τη βρύση
κάνε σταυρό και προσευχή να βγούμε από την κρίση.
Καστρινός.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου