Το είπα και το ξαναλέω «η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, κανένας δε μπορεί να θεωρεί ξεγραμμένο τον AΧΕΛΩΟ». Κόντρα λοιπόν σε όλες τις προβλέψεις, ο ΑΧΕΛΩΟΣ το παλεύει ν’ αποφύγει την καρμανιόλα των μπαράζ, και να σωθεί απ’ ευθείας.
Η σημερινή "επαγγελματική" νίκη μέσα στο Θέρμο, μοιάζει με φιλί της ζωής σε πνιγμένο.
Μοιραία, λοιπόν, προκαλεί συναίσθημα κάποιας ανακούφισης και δίνει μεγαλύτερο δικαίωμα στην ελπίδα. Θα τολμούσα να πω ότι και η βελτιωμένη αγωνιστική εικόνα δημιουργεί μία επιπρόσθετη αισιοδοξία για τα προσεχή 3 εναπομείναντα παιχνίδια (τα δυο στην Κακαβαριά).
Κι έπρεπε να φτάσει ο ΑΧΕΛΩΟΣ στην άκρη του γκρεμού του υποβιβασμού, για να ξυπνήσει ο ποδοσφαιρικός εγωισμός των παικτών. Έπρεπε να νιώσουν στο πετσί τους τον τρόμο της πτώσης, για να "μαζέψουν " κάποιους απαραίτητους βαθμούς. Έπρεπε να ενεργοποιηθούν και οι φίλαθλοι και να καταλάβουν ότι ενδεχόμενη αποτυχία είναι το τέλος του ΑΧΕΛΩΟΥ και ότι κάτι τέτοιο δε θα "περάσει στα ψιλά". Κι ευτυχώς που την ύστατη στιγμή, φάνηκε ότι αντιλήφθηκαν όλοι το βάρος της ιστορίας του συλλόγου. Μέχρι εδώ όμως…
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου