ΑΧΕΛΩΟΣ Αγγελ/στρου. ΙΣΟΠΑΛΙΑ ΠΑΡΑΜΟΝΗΣ.

Μια ισοπαλία «βάλσαμο» για τον ΑΧΕΛΩΟ αυτή σήμερα μέσα στο Δοκίμι (0-0). Μάζευε κι ας ειν’ και ρόγες. Ένας ακόμα υπερπολύτιμος βαθμός στο σακούλι της απευθείας σωτηρίας χωρίς μπαράζ. Και μια τρανή απόδειξη. Κανένας παίχτης δεν φταίει για το εδώ που βρίσκεται ο ΑΧΕΛΩΟΣ. Αυτό είναι το υλικό της ομάδας και κάνει ότι μπορεί. Και δεν υπάρχει τίποτα πιο ανόητο από το να απαξιώνεις τους ποδοσφαιριστές που προσπαθούνε και κάνουν τα πάντα για να παραμείνει η ομάδα στην πρώτη τη μεγάλη κατηγορία του νομού. Και επιμένω ότι ο ΑΧΕΛΩΟΣ είναι «κεφάλαιο» για τη πρώτη κατηγορία και θα πέσει μόνο αν συναινέσουν Θεοί και διάολοι. Μετά τη σωτηρία, θα υπάρξει χρόνος για ψύχραιμη αξιολόγηση προσώπων και καταστάσεων. Όχι, όμως, τώρα. Τώρα Προέχει η μάχη για επιβίωση. Καστρινός.

Το Αγρινιώτικο olatagoal γράφει για το παιχνίδι.

Ισόπαλοι χωρίς τέρματα αναδείχτηκαν στο γήπεδο Δοκιμίου ο τοπικός Απόλλωνας και ο Αχελώος Αγγελοκάστρου.
Το φίλμ του αγώνα:
4' Σουτ Μπαλάφα έξω από τη μεγάλη περιοχή λίγο αουτ
6' Σουτ Ξευγένη ο Μπότας μπλόκαρε με διπλή προσπάθεια
7' Σουτ καμμένου λίγο άουτ από οριζόντιο δοκάρι
17' Πάσα Ν. Αθανασίου σε Μπαλάφα που έκανε το σουτ άουτ
23' Σουτ Καμμένου έξω από την περιοχή ο Μπότας απέκρουσε
25' Κεφαλιά Καλοκάιρη αποκρούει ο Θεωδωρακόπουλος, νέο σουτ από τον ίδιο και με τα πόδια ο θεοδωρακόπουλος σε κόρνερ
31' Μπαλιά Φράγκου ο Θεοδωρακόπουλος γλύστρισε η μπάλα έφτασε στον Ζαλοκώστα Λ. αλλά ο Θεοδωρακόπουλος με τα πόδια έδιωξε σε κόρνερ
34' Σέντρα-σουτ Αθανασίου στην εξωτερική πλευρά του κάθετου δοκαριού και άουτ
44' Σουτ Ξευγένη μπλόκαρε ο Μπότας
45' Σουτ Μπαλάφα έξω από την περιοχή άουτ
50' Γυριστό σουτ Κονδύλη άουτ
64' Απ'ευθείας εκτέλεση φάουλ του Μπαλάφα ο Μπότας αποκρούει εκλπηκτικά σε κόρνερ
75' Σουτ Ξευγένη ο Μπότας απέκρουσε
75' Ο Δερβίσης αποβλήθηκε με δεύτερη κίτρινη κάρτα
84' Μακρινό σουτ Καμμένου άουτ
88' Σουτ Τσακανίκα μέσα από την περιοχή ελάχιστα άουτ
93' Σουτ Ξευγένη μέσα από την περιοχή άουτ

Απόλλων Δοκιμίου (Αν. Κονδύλης): Θεοδωρακόπουλος, Μπαλάφας (85' Τσακανίκας Ι.), Κοσυφαρίνης, Δαλαγιώργος, Καταρέλος, Κόκκαλης, Ξευγένης, Αθανασίου, Ψηφής, Καμμένος, Κονδύλης

Αχελώος Αγγελοκάστρου (Θ. Λαυράνος): Μπότας, Σαγάνας Γ.(69' Μπούτιβας), Δερβίσης, Τσιλιπάνος Γ., Τσιλιπάνος Σ., Προβίδας, Αλεξάκης, Ζαλοκώστας, Ανδρεάκης (92' Μήκας), Φράγκος (60' Πεσλής), Καλοκάιρης Λ.

ΣΤΟΥΣ ΠΟΙΗΤΕΣ ΤΟΥ ΤΙΠΟΤΑ, ΣΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗ ΜΕΡΑ.

Τσανακογλείφτες χρήματος, τσιράκια αφεντάδων 
από γενιά τρισάθλια και φύτρα κερατάδων,
ταμπουρωθήκατε γερά στης προστυχιάς τις πένες
και γράφεται για έρωτες κι αγάπες τελειωμένες.
Κι ενώ αρπάζουν το ψωμί, ληστεύουν συνανθρώπους
εσείς για άλλα γράφεται και ζείτε σ’ άλλους τόπους,
αντί να γίνει η πένα σας, φωτιά να σπείρει λύσσα
σε μια «τάχα αριστερά» μπήκατε στην αφίσα.

Ρουφιάνοι ανυπόληπτοι, βρόμικοι καμπινέδες
της εξουσίας υμνητές είστε παλιομπινέδες,
κι ενώ στη χώρα κυριαρχεί η πείνα κι αγωνία
ύμνους εκπέμπεται εσείς στη σάπια κοινωνία,
τάχα μ΄ ωραία ποίηση τον κόσμο αφιονίζεται
της καλοπέρασης ποτό αλήτες τον ποτίζεται.

Πώς γίνεται να γράφεται γι’ αστέρια και λουλούδια
κι αντί για μοιρολόγια να φτιάχνεται τραγούδια;
Πάτε να ρίξτε το λαό στους αποβλακωμένους
να ζείτε εσείς αρχοντικά και με τους βολεμένους,
να πάρετε βραβεία και ΝΟΜΠΕΛ ετοιμάζεστε
στα πρόστυχα σαλόνια σας να αλληλοθαυμάζεστε.
Τα λόγια σας έχει ο λαός στα τέτοια του γραμμένα
θα σας πατήσει στο λαιμό φίδια καταραμένα.
Κώστας Καστρινός.

ΑΧΕΛΩΟΣ Αγγελοκάστρου. ΕΠΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΣΩΤΗΡΙΑΣ.

Το είπα και το ξαναλέω «η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, κανένας δε μπορεί να θεωρεί ξεγραμμένο τον AΧΕΛΩΟ». Κόντρα λοιπόν σε όλες τις προβλέψεις, ο ΑΧΕΛΩΟΣ το παλεύει ν’ αποφύγει την καρμανιόλα των μπαράζ, και να σωθεί απ’ ευθείας. Η σημερινή "επαγγελματική" νίκη μέσα στο Θέρμο, μοιάζει με φιλί της ζωής σε πνιγμένο.

Μοιραία, λοιπόν, προκαλεί συναίσθημα κάποιας ανακούφισης και δίνει μεγαλύτερο δικαίωμα στην ελπίδα. Θα τολμούσα να πω ότι και η βελτιωμένη αγωνιστική εικόνα δημιουργεί μία επιπρόσθετη αισιοδοξία για τα προσεχή 3 εναπομείναντα παιχνίδια (τα δυο στην Κακαβαριά).

Κι έπρεπε να φτάσει ο ΑΧΕΛΩΟΣ στην άκρη του γκρεμού του υποβιβασμού, για να ξυπνήσει ο ποδοσφαιρικός εγωισμός των παικτών. Έπρεπε να νιώσουν στο πετσί τους τον τρόμο της πτώσης, για να "μαζέψουν " κάποιους απαραίτητους βαθμούς. Έπρεπε να ενεργοποιηθούν και οι φίλαθλοι και να καταλάβουν ότι ενδεχόμενη αποτυχία είναι το τέλος του ΑΧΕΛΩΟΥ και ότι κάτι τέτοιο δε θα "περάσει στα ψιλά". Κι ευτυχώς που την ύστατη στιγμή, φάνηκε ότι αντιλήφθηκαν όλοι το βάρος της ιστορίας του συλλόγου. Μέχρι εδώ όμως…

Απομένει να αποδείξουν πως και η σημερινή νίκη δεν αποτελεί μεμονωμένο γεγονός, αλλά θα αποτελέσει παρακαταθήκη για τα 3 μελλοντικά παιχνίδια που θα "σώσουν την παρτίδα" και το ταξίδι θα ολοκληρωθεί επιτυχώς.        Καστρινός.

«ΨΧΟΥΣΑΒΒΑΤΟ»

Αποβραδίς το μούσκευε το στάρι η μάνα, έπαιρνε ένα ρόϊδο απ’ το κρεμασμένο δίχτυ στο κατώι, και το ξεσπύριζε σπυρί – σπυρί, κοπάναγε στο «χαβάνι» κανέλα και γαρίφαλο κι έβραζε και ξεφλούδιζε αμύγδαλα να μείνουν ασπρισμένα. Τα ’παιρνε όλα ετούτα η βάβω η Κώσταινα μετά, τα έβανε σε μια πιατέλα και τα πασπάλιζε με ζάχαρη άχνη λευκή. Μας βάζανε ένα τάλιρο στο χέρι, ταχτοποιούσανε τη πιατέλα στ’ απλωμένα μας τα χέρια, και μας ξαπόστελναν στην εκκλησία στον παπαΒασίλη, ότι ήτανε "ψχουσάββατο", ν’ ανοίξει λέει τη πόρτα του παράδεισου, να σ’χωρεθούν της οικογένειας κι όλου του κόσμου τα απεθαμένα..... 

Ψυχοσάββατο αύριο, η μέρα των ψυχών, η μέρα κείνων που δεν είναι πια κοντά μας, που είναι κάπου αλλού, που εμείς δεν ξέρουμε που, κι αιώνια θα ψάχνουμε να βρούμε. Και μας θυμίζει τούτη η μέρα, πόσο εφήμερο είναι το πέρασμά μας από δω, προσπαθώντας ίσως να μας πει πως αύριο μπορεί και να’ ναι πολύ αργά για οτιδήποτε, πολύ αργά για να ζητήσουμε μια συγγνώμη, πολύ αργά για να αγγίξουμε κάποιον, πολύ αργά για να χαμογελάσουμε.  

Πάντα με την αρχή της Άνοιξης τούτο το Σάββατο, το Σάββατο των ψυχών. Μετά τ’ αποκριάτικα τα γλέντια, σημαδιακά ίσως, επιχειρεί να μας θυμίσει, ότι μετά τη βαρυχειμωνιά υπάρχει κάποια Άνοιξη, κι ότι το πέρασμά μας από δω είναι πρόσκαιρο και εφήμερο.  

Και κάθε χρόνο, σε τούτο το ψυχοσάββατο, ανάβει ο κόσμος ένα κεράκι, κάνει ένα ιδιότυπο μνημόσυνο σε όλες τις ψυχές που φύγανε, φωτίζει λίγο μνήμες κι αναμνήσεις... Και κάθε χρόνος που περνάει, μακραίνει ο κατάλογος όλων εκείνων που χαθήκανε, κι ίσως κανείς να μην κατάλαβε ποτέ, το πως και το γιατί. 

Ψυχοσάββατο αύριο, κι αν ποτέ μου δε τα πήγαινα καλά με κόλλυβα και όλα αυτά τα εκκλησιαστικά που τάχα κάνουμε σπονδή προς το Θεό για τη ψυχή που χάθηκε, θα πάω σήμερα ν’ ανάψω ένα κερί για όλες τις ψυχές που έχουν πια χαθεί απ’ τη ζωή μου, για όλους αυτούς που δεν είναι πια εδώ. Έτσι να ξέρουν ότι τους θυμάμαι. 

Αυριο που’ ναι ψυχοσάββατο λοιπόν, ίσως θα ήταν καλό να ανάψουμε όλοι μας ένα κερί, ένα καντήλι, για όλους αυτούς που δεν είναι πια εδώ. Κι όχι μονάχα για εκείνους που λείπουν σε μας. Ίσως πολύ περισσότερο για κείνους που σε κανένανε δε λείπουνε…

Μπούτιβας Κώστας.