ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥΡΛΟΥΜΠΟΥΚΙ.

Το χρονογράφημα του Σαββάτου.

Ήρθε κι έκατσε δίπλα μου μέσα στο καφενείο του Ρουσογιάννη.
Και τώρα;
- Τι τώρα; Γιατί πράμα;
- Πως τα είδες;
- Τι να δω; Όπως είναι!
- Τι μόνο αυτό, κι εκείνο το μικρό το σχόλιο που έγραψες;
- Τι άλλο σχόλιο θέλεις να κάνω; Κάναμε τις εκλογές μας, ξεμπερδέψαμε και μ’ αυτό, και η ζωή μας θα συνεχίσει την ανηφόρα της. Γιατί εσύ τι πίστευες; Ότι θα άλλαζε τίποτα;
- Ναι αλλά τα κανάλια άλλα έλεγαν και τελικά άλλα έγιναν!
- Τα κανάλια την δουλειά τους έκαναν, όπως κάνουν πάντα.
- Τελικά δηλαδή έλεγαν ψέματα! Και τώρα;
- Άϊντε πάλι τα ίδια! Αφού το ξέρεις και το ξέρω ότι τα μέτρα ήταν έτοιμα στη γωνία και περίμεναν να σκάσουν μύτη! Γι’ αυτό σου λέω η ζωή τραβάει τον ανήφορο! Εσύ τι περίμενες; Είχες τίποτα μεγάλες ελπίδες και τελικά ένοιωσες απογοήτευση; Όποιο και να ήταν το αποτέλεσμα, όποιες διαφορετικές παραλλαγές και να είχε, για μας δεν θα άλλαζε τίποτα! Απλώς έγινε ένα ξεκαθάρισμα λογαριασμών, χώρισαν τα τσανάκια τους «οι αριστερόκαυλοι» και ησύχασε το κεφάλι τους.
- Και το δικό μας το κεφάλι που φέρνει σβούρα πως θα τα βγάλουμε πέρα, πότε θα ησυχάσει;
- Α! αυτό δεν μπορώ να το ξέρω!
- Τις εκλογές ρε φίλε γιατί τις κάναμε;
- Ούτε αυτό δεν μπορώ να το ξέρω! 
- Λες όμως ότι δεν πρόκειταν να αλλάξει τίποτα! 
- Δηλαδή εσύ τι περίμενες ν’ αλλάξει;
- Ξέρω ’γω; Να βγει άλλη κυβέρνηση!
- Και γιατί να βγει άλλη κυβέρνηση; Εσύ διάλεξες να κάνεις εκλογές;
- Κάτσε ρε Καστρινέ, με μπέρδεψες πάλι!
- Τι σε μπέρδεψα; Το αποτέλεσμα δεν έδειξε ότι οι περισσότεροι ήταν ευχαριστημένοι; Λοιπόν;
- Ω ρε τι ήθελα κι έκατσα πάλι μαζί σου! Πάλι μου ’κανες το κεφάλι «τουρλουμπούκι»!
Μπούτιβας Κώστας – Καστρινός.