Ο ΚΑΧΥΠΟΠΤΟΣ.

Λέει ένα ωραίο εκείνος ο αρχαίος ο Ηρόδοτος που είναι και πατέρας λένε της Ιστορίας.  Κάποτε λέει εκείνο το καθήκι ο Περίανδρος που ήτανε και δικτάκτορας (τύραννος) της Κορίνθου ζήτησε απ’ το Θρασύβουλο (άλλο τομάρι ετούτο) τύραννος της Μιλήτου,  μια συμβουλή ώστε να μείνει για πολλά χρόνια στην καρέκλα και τη μάσα της εξουσίας. Έτσι έστειλε ένα «κολαούζο» της εποχής για να του μεταφέρει το μεγάλο μυστικό του Θρασύβουλου, πως καταφέρνει και μένει στην εξουσία.

Ο Θρασύβουλος πήρε μαζί του τον «κολαούζο» σ’ ένα χωράφι με καλαμπόκι, κι αντί να του πει  τίποτα περί εξουσίας,  έκοβε τα καλαμπόκια μικρά –μεγάλα που εξείχαν από όλα τ’ άλλα απ’ τη καλαμποκιά και δεν μίλαγε καθόλου. Γύρισε το λοιπόν ο απεσταλμένος κολαούζος του Περίανδρου στη Κόρινθο, χωρίς κανένα μυστικό. Ο Περίανδρος όμως που ήτανε «κολοπετσομένος» το έπιασε το υπονοούμενο με το καλαμπόκι, και άρχισε να κόβει αμέσως τα κεφάλια όσων συντρόφων ήταν αντίθετοι  κι εμμέσως πλην σαφώς  του απειλούσανε την εξουσία.

Κάτι παρόμοιο εφάρμοσε το σήμερα  και ο Αλέξης Τσίπρας. Χράτς έκοψε τα κεφάλια (όχι κυριολεκτικά εννοείται) αρκετών διαφωνούντων, με σκοπό όσοι τουλάχιστον απομείνουν να του είναι απολύτως πιστοί. Κι άρχισε ο μεγάλος χαβαλές. Το κατεστημένο με προεξάρχοντες τους μεγαλοεκδότες και τα τσιράκια τους μεγαλοδημοσιογράφους, το έχουν συνειδητοποιήσει από καιρό ότι ο καινούργιος εκλεκτός  είναι μεν συνεργάσιμος άλλα συγχρόνως και αρκετά αρχομανής.

Κι αυτοί τα ψάχνουν όλα. Θέλουνε «και την πίττα σωστή και τον σκύλο χορτάτο». Κι άρχισαν να ρίχνουν άδεια για να πιάσουν γεμάτα, και να βγάζουν τις δημοσκοπήσεις φίφτι –φίφτι . Κι όλα αυτά ώστε να προλάβουν να δημιουργήσουν κάτι καινούργιο, η κάποιον καινούργιο, αφού άπαντες όλοι οι σημερινοί ψευτοηγέτες των κομμάτων είναι γι’ αυτούς «τσουτσέκια» του κερατά.  Και τα μεγάλα αφεντικά και οι οφειλέτες,  εδώ είναι σου λέει  το κυριολεκτικά «μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα». Αν έχουμε ένα πολιτικό σύστημα υπό κατάρρευση τι γίνεται με τα λεφτά μας; Κι αν  ετούτες οι εκλογές, βγάλουν σίγουρα ενισχυμένη πάλι μια αριστερά κυβέρνηση, που πάλι δεν θα ξέρει τι να κάνει εμείς τι κάνουμε; Κι αν στην περίπτωση που συμφωνήσουν μεταξύ τους οι «σοσιαλοαριστερόκαυλοι» και κάνουνε ισχυρή  Κυβέρνηση τότε τι θα συζητήσουμε εμείς με τους ψευτοτσαμπουκάδες;  Τα σημάδια σου λέει δεν είναι καθόλου καλά. Ο μόνος τρόπος τότε θα ήταν να γίνουνε μπάχαλο, να επέμβουμε μετά εμείς, και να διασφαλίσουμε με σιγουριά τα κεκτημένα.

Αδέρφια όλα ετούτα εδώ, « Τόνε θέλω δε με θέλει, σ’ ένα ξέφραγο  αμπέλι» εμένα κάτι μου μυρίζουνε. Σκέψου τα όλα ετούτα  Αγγελοκαστρίτη αύριο λίγο πριν ανέβεις τις σκάλες του σχολείου να ψηφίσεις, και μακάρι να είμαι εγώ πάλι ο καχύποπτος.

Κώστας Μπούτβας - Καστρινός.