Θυμάσαι εκείνο το κορίτσι με τα μαλλιά ωφέλεια και την πάνινη σχολική τσάντα; Θυμάσαι εκείνα τα παιδιά με τα μαύρα σώβρακα στις γυμναστικές επιδείξεις; Τι απόγιναν όλα αυτά τα παιδιά;
Υπάρχουν αυτά τα παιδιά του Αγγελοκάστρου. Συναντιούνται στο δρόμο και δε μιλάνε πια, ίσως γιατί φοβούνται να παραδεχτούν πως κάτι άλλαξε, ότι δεν είναι πια παιδιά, ότι δεν είναι οι ίδιοι πια, πως είναι πολύ πιο μεγάλοι και πιο σοβαροί για να αγκαλιαστούν δημοσίως και να χαιρετηθούν όπως παλιά. Και τώρα πια δεν κολλάνε τα όνειρά τους στις χάρτινες σελίδες του τετραδίου, δεν υπάρχει καν τετράδιο και χαρτί παρά μια οθόνη...Και κει πάνω δεν κολλάνε τα όνειρα. Εκεί στα ρουφάει, όνειρα και ψυχή.
Τώρα μερικά από εκείνα τα παιδιά οι γεννημένοι του Αγγελοκάστρου το 1961, λένε ότι η παρέα υπάρχει ακόμα, ότι όλοι είναι ακόμα εδώ αλλαγμένοι.. μεγαλωμένοι.. αλλά εδώ... Και θα χαρούν λέει να ξαναβρεθούνε. Εκείνη η τάξη του Δημοτικού σχολείου Αγγελοκάστρου οι γεννημένοι το 1961. Μην τους προδώσεις. Μην μείνεις όπως πάντα κλεισμένος στο δικό σου κλουβί. Αυτή η παρέα είναι η ζωή σου, είναι η ιστορία σου, είσαι εσύ…
Παιδιά πες, περιμέντε με.... Θα ’ρθω κι εγώ. Γιατί κάποια στιγμή πρέπει να ξαναγίνω εγώ....
Πες το στην Κατερίνα την Καπνιά τηλ: 6970115564 και στον Τάκη τον Μπούτιβα (Καλαμίδα) τηλ: 6983769724. Που κανονίζουν τούτη τη συνάντηση.
Καστρινός.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου