Ο Ευθύμιος Πριόβολος είπε...
Αγαπητέ φίλε Κώστα, σε χαιρετώ.
Γράφεις καλά και για πολλά. Το τελευταίο, για το Λαογραφικό Μουσείο, με στεναχώρησε. Φτάσαμε να βγούμε στον έρανο για να συσταθεί και να συγκροτηθεί η συνέχεια της μικρής, αγαπημένης και παντοτινής μας πατρίδας, αυτό το Μουσείο. Βέβαια, ασχολούμαστε με θέματα που, κατά πολλούς στη μικρή μας κοινότητα, μας κατατάσσουν στους γραφικούς. Είμαστε ευτυχείς όμως που δεν ανήκουμε στη συνομοταξία τους και δεν αριθμούμαστε στην κενότητά τους. Η καημένη η Γεωργία έκανε το Μουσείο έργο ζωής. Και τι δεν άκουσε; Τι εισέπραξε; Δημοσίως παινέματα και συγχαρητήρια και κατ' ιδίαν ειρωνικά μειδιάματα, λοιδορίες και κακοπροαίρετα σχόλια. Οι πολλοί όμως, υποψιάστηκαν πως για κάτι καλό εργάζεται και αφειδώς πρόσφεραν κειμήλια και κομμάτια ζωής απ' τη ζωή τους για να μη σκυλεύσει ο χρόνος τη μνήμη, τη συνέχεια και το χρώμα μας. Ωστόσο, η ζωή ξέρει τι οφείλει στους ψαγμένους, στους φευγάτους, όπως περιπαικτικά λένε σε όσους διαφέρουν από τους πολλούς, στις ιδέες και τα ονείρατά τους. Απ' αυτούς χρωματίζεται, νοστιμεύει, φωτίζεται πιότερο η καθημερινότητα, η άχρωμη και άνοστη πραγματικότητα.
Δεν πρέπει όμως αχαλίνωτα να πορευόμαστε με το συναίσθημα, τις ωραίες ιδέες και το βλέμμα στο άπειρο. Να τιθασεύουμε τον ορθό λόγο και να τον θέτουμε στην υπηρεσία του νου. Τι θέλω να πω: Ζητάμε λεφτά από τους Αγγελοκαστρίτες για να φτιάξουμε το Μουσείο. Είναι γενικό και αόριστο φίλε.
Θέμα πρώτον: Ποιος θα συγκεντρώσει αυτά τα χρήματα; Που θα πάνε και πως θα αξιοποιηθούν; Τι θα αγοράσουμε; Με ποιες εγγυήσεις θα δώσει το υστέρημά του, σήμερα ειδικά, ο Αγγελοκαστρίτης;
Θέμα δεύτερον: Αν με τα χρήματα αυτά κατορθωθεί και στηθεί το Μουσείο, από πιο καθεστώς θα διέπεται; Που θα ανήκει; Θα έρθει ο Δήμος Αγρινίου να κάνει εγκαίνια για το νέο " έργο" του, το νέο πολιτιστικό του επίτευγμα;
Θέμα τρίτον: Ενώ φτάσαμε να απλώνουμε το χέρι για το Μουσείο, ένα ερώτημα πλανάται στο Αγγελόκαστρο: Αληθεύει ότι 250.000 ευρώ του πρώην Δήμου Αγγελοκάστρου, σε διάφορους κωδικούς, πέρασαν στο νέο Δήμο Αγρινίου, γιατί δεν εκταμιεύτηκαν; Αν έτσι έχει το πράγμα, γιατί δεν εκταμιεύτηκαν: Από κρατική, πολιτειακή δυσκολία; Από ανικανότητα; Από υστεροβουλία για τον νέο μεγάλο Δήμο Αγρινίου; Μήπως οι κωδικοί αυτοί αφορούσαν πολιτιστικά και παρόμοια προγράμματα; Πως ελέγετο στα τελευταία ότι ο Δήμος δεν έχει χρήματα;
Πριν ζητήσουμε λοιπόν τον οβολό του Αγγελοκαστρίτη, πρέπει να απαντηθούν και τα τρία θέματα. Δεν υπάρχει δυνατότητα επιλογής.
Αγαπητέ φίλε, δεν θα σε κουράσω άλλο. Έχω πολλά να πω και να τεκμηριώσω. Αλλά, κατά τον ποιητή πάλι - επειδή σου αρέσει η ποίηση - θα τελειώσω με τα λόγια του:
"Εγώ φοβούμενος τα τετριμμένα, πολλούς μου λόγους αποσιωπώ".
Γράφεις καλά και για πολλά. Το τελευταίο, για το Λαογραφικό Μουσείο, με στεναχώρησε. Φτάσαμε να βγούμε στον έρανο για να συσταθεί και να συγκροτηθεί η συνέχεια της μικρής, αγαπημένης και παντοτινής μας πατρίδας, αυτό το Μουσείο. Βέβαια, ασχολούμαστε με θέματα που, κατά πολλούς στη μικρή μας κοινότητα, μας κατατάσσουν στους γραφικούς. Είμαστε ευτυχείς όμως που δεν ανήκουμε στη συνομοταξία τους και δεν αριθμούμαστε στην κενότητά τους. Η καημένη η Γεωργία έκανε το Μουσείο έργο ζωής. Και τι δεν άκουσε; Τι εισέπραξε; Δημοσίως παινέματα και συγχαρητήρια και κατ' ιδίαν ειρωνικά μειδιάματα, λοιδορίες και κακοπροαίρετα σχόλια. Οι πολλοί όμως, υποψιάστηκαν πως για κάτι καλό εργάζεται και αφειδώς πρόσφεραν κειμήλια και κομμάτια ζωής απ' τη ζωή τους για να μη σκυλεύσει ο χρόνος τη μνήμη, τη συνέχεια και το χρώμα μας. Ωστόσο, η ζωή ξέρει τι οφείλει στους ψαγμένους, στους φευγάτους, όπως περιπαικτικά λένε σε όσους διαφέρουν από τους πολλούς, στις ιδέες και τα ονείρατά τους. Απ' αυτούς χρωματίζεται, νοστιμεύει, φωτίζεται πιότερο η καθημερινότητα, η άχρωμη και άνοστη πραγματικότητα.
Δεν πρέπει όμως αχαλίνωτα να πορευόμαστε με το συναίσθημα, τις ωραίες ιδέες και το βλέμμα στο άπειρο. Να τιθασεύουμε τον ορθό λόγο και να τον θέτουμε στην υπηρεσία του νου. Τι θέλω να πω: Ζητάμε λεφτά από τους Αγγελοκαστρίτες για να φτιάξουμε το Μουσείο. Είναι γενικό και αόριστο φίλε.
Θέμα πρώτον: Ποιος θα συγκεντρώσει αυτά τα χρήματα; Που θα πάνε και πως θα αξιοποιηθούν; Τι θα αγοράσουμε; Με ποιες εγγυήσεις θα δώσει το υστέρημά του, σήμερα ειδικά, ο Αγγελοκαστρίτης;
Θέμα δεύτερον: Αν με τα χρήματα αυτά κατορθωθεί και στηθεί το Μουσείο, από πιο καθεστώς θα διέπεται; Που θα ανήκει; Θα έρθει ο Δήμος Αγρινίου να κάνει εγκαίνια για το νέο " έργο" του, το νέο πολιτιστικό του επίτευγμα;
Θέμα τρίτον: Ενώ φτάσαμε να απλώνουμε το χέρι για το Μουσείο, ένα ερώτημα πλανάται στο Αγγελόκαστρο: Αληθεύει ότι 250.000 ευρώ του πρώην Δήμου Αγγελοκάστρου, σε διάφορους κωδικούς, πέρασαν στο νέο Δήμο Αγρινίου, γιατί δεν εκταμιεύτηκαν; Αν έτσι έχει το πράγμα, γιατί δεν εκταμιεύτηκαν: Από κρατική, πολιτειακή δυσκολία; Από ανικανότητα; Από υστεροβουλία για τον νέο μεγάλο Δήμο Αγρινίου; Μήπως οι κωδικοί αυτοί αφορούσαν πολιτιστικά και παρόμοια προγράμματα; Πως ελέγετο στα τελευταία ότι ο Δήμος δεν έχει χρήματα;
Πριν ζητήσουμε λοιπόν τον οβολό του Αγγελοκαστρίτη, πρέπει να απαντηθούν και τα τρία θέματα. Δεν υπάρχει δυνατότητα επιλογής.
Αγαπητέ φίλε, δεν θα σε κουράσω άλλο. Έχω πολλά να πω και να τεκμηριώσω. Αλλά, κατά τον ποιητή πάλι - επειδή σου αρέσει η ποίηση - θα τελειώσω με τα λόγια του:
"Εγώ φοβούμενος τα τετριμμένα, πολλούς μου λόγους αποσιωπώ".
Ο Κώστας είπε...
Έχω γραμμένα εγώ τα τετριμμένα
του ποιητή τον λόγο τον αλλάζω,
βάζει φωτιά το άδικο σ’ εμένα
γι’ αυτό ωρύομαι κι αιώνια θα φωνάζω.
Έχω γραμμένα εγώ τα τετριμμένα
του ποιητή τον λόγο τον αλλάζω,
βάζει φωτιά το άδικο σ’ εμένα
γι’ αυτό ωρύομαι κι αιώνια θα φωνάζω.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου