Όλες ετούτες τις χρονιάρες μέρες ως την παραμονή των Φώτων, σ’ ολόκληρη την Ελλάδα, πιστεύουν πως βγαίνουν οι Καλικάντζαροι. (Τα Καρκατζέλια η τα Πάγανα) τα’λεγαν οι παλιότεροι στο Αγγελόκαστρο. Ο λαός, τους φαντάζεται μαυριδερούς με κόκκινα μάτια, με τρίχινα πόδια, με μαϊμουδίσια χέρια και τρίχες σ’ όλο το κορμί.. Έρχονται τις άγιες μέρες και μπαίνουν στα σπίτια των ανθρώπων για να τα ξαφρίσουνε μιας και τους αρέσουνε οι τσιγαρίδες και ο σουφλιμάς οι τηγανίτες και τ’ αϊ-βασιλιάτικα γλυκά.
Γυρίζουν στο υπόγειο βασίλειό τους στα έγκατα της γης όπως μας λέει η παράδοση, την παραμονή των Φώτων εγκαταλείποντας τις στέγες των σπιτιών που έμειναν δώδεκα μέρες και σύμφωνα πάντα με την παλιά παράδοση, όταν ο παπάς περνάει από σπίτι σε σπίτι του Σταυρού, την παραμονή των φώτων και αγιάζει τα σπίτια. Έλεγε η βάβω η Κώσταινα εκείνα τα’ αθώα χρόνια κάτω στο χωριό, πως μόλις έβλεπαν τον παπά με τον τσίγκινο μαστραπά με τον Αγιασμό, και το σταυρό στα χέρια, ειδοποιούσαν το ένα το άλλο ως εξής.
Φευγάτε να φεύγουμε
γιατί έρχεται ο τραγόπαπας
με την Αγιαστούρα
και την καταβρεχτούρα.
Κατά μιά άποψη,τους Καλικάντζαρους τους επινόησαν οι πρώτοι Χριστιανοί, με σκοπό, με αυτό τον τρόπο, να προκαλέσουν το τρόμο και το δέος σ’ αυτούς που δεν πιστεύανε ακόμα στον Χριστιανισμό και δεν έτρεχαν να βαφτιστούν στη νέα θρησκεία. Γι αυτό και οι Καλικάντζαροι εγκαταλείπουν τις στέγες των σπιτιών την παραμονή των Φώτων, που γίνεται ο μικρός αγιασμός, πριν την μεγάλη γιορτή της Βάφτισης του Χριστού. Στο πέρασμα όμως του καιρού και καθώς η κοινωνία όλο και πονήρευε οι Καλικάντζαροι έγιναν στη συνείδηση του λαού «μικρά χαριτωμένα δαιμονάκια», που πειράζουν τους ανθρώπους δώδεκα μέρες και που μόνο φρίκη δεν προκαλούν. Τώρα αν θέλετε και την δική μου άποψη. Δεν φεύγουνε εδώ είναι ολόκληρο το χρόνο και μας αλλάζουν κάθε μέρα τον αδόξαστο. Αυτοί που κατά καιρούς μας κυβερνήσαν και μας κυβερνούν τι άλλο μπορεί να είναι από Αρχικαλικάτζαροι.
Κώστας Καστρινός.
Γυρίζουν στο υπόγειο βασίλειό τους στα έγκατα της γης όπως μας λέει η παράδοση, την παραμονή των Φώτων εγκαταλείποντας τις στέγες των σπιτιών που έμειναν δώδεκα μέρες και σύμφωνα πάντα με την παλιά παράδοση, όταν ο παπάς περνάει από σπίτι σε σπίτι του Σταυρού, την παραμονή των φώτων και αγιάζει τα σπίτια. Έλεγε η βάβω η Κώσταινα εκείνα τα’ αθώα χρόνια κάτω στο χωριό, πως μόλις έβλεπαν τον παπά με τον τσίγκινο μαστραπά με τον Αγιασμό, και το σταυρό στα χέρια, ειδοποιούσαν το ένα το άλλο ως εξής.
Φευγάτε να φεύγουμε
γιατί έρχεται ο τραγόπαπας
με την Αγιαστούρα
και την καταβρεχτούρα.
Κατά μιά άποψη,τους Καλικάντζαρους τους επινόησαν οι πρώτοι Χριστιανοί, με σκοπό, με αυτό τον τρόπο, να προκαλέσουν το τρόμο και το δέος σ’ αυτούς που δεν πιστεύανε ακόμα στον Χριστιανισμό και δεν έτρεχαν να βαφτιστούν στη νέα θρησκεία. Γι αυτό και οι Καλικάντζαροι εγκαταλείπουν τις στέγες των σπιτιών την παραμονή των Φώτων, που γίνεται ο μικρός αγιασμός, πριν την μεγάλη γιορτή της Βάφτισης του Χριστού. Στο πέρασμα όμως του καιρού και καθώς η κοινωνία όλο και πονήρευε οι Καλικάντζαροι έγιναν στη συνείδηση του λαού «μικρά χαριτωμένα δαιμονάκια», που πειράζουν τους ανθρώπους δώδεκα μέρες και που μόνο φρίκη δεν προκαλούν. Τώρα αν θέλετε και την δική μου άποψη. Δεν φεύγουνε εδώ είναι ολόκληρο το χρόνο και μας αλλάζουν κάθε μέρα τον αδόξαστο. Αυτοί που κατά καιρούς μας κυβερνήσαν και μας κυβερνούν τι άλλο μπορεί να είναι από Αρχικαλικάτζαροι.
Κώστας Καστρινός.
Απ’ τα παραλειπόμενα της εφημερίδας ΚΑΣΤΡΟ. Εδώ: http://www.pureportals.com/Default.aspx?tabid=237527
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου