ΙΟΣ.

Τι ήθελα και ξύπναγα δεύτερη μέρα σήμερα σ΄ αυτό το χρόνο τον καινούργιο. Κι έτυχε και ριμαδοβροχοΚυριακή.
Τι έχεις ρε άνθρωπε πρωί- πρωί με τέτοια φάτσα;
Τίποτε τα καντήλια μου, τα νεύρα μου. Νοιώθω πως κολυμπώ σε μια λάσπη απ’ το βράδυ ως το πρωί.
Ηρέμησε άνθρωπέ μου, στην ηλικία σου θα πάθεις τίποτα.
Τι να ηρεμήσω; Σήμερα που θα βρω εγώ έναν άνθρωπο, ανάμεσα στους λίγους που απομείνανε; Οι περισσότεροι απ’ αυτούς είναι φελλοί.
Λείπουν οι άνθρωποι οι χρήσιμοι στις μέρες μας, οι βλαβεροί και οι βλαμμένοι είναι πιο πολλοί. Οι μεταπράτες, οι εγωμανείς και οι τυφλοπόντικες, οι ακροβατούντες , οι αφήστε με ήσυχο και τα παράσιτα, επικρατήσαν πια στην καθημερινή μας τη ζωή.
Κι αν άλλοτε όλοι ετούτοι σου ήταν αδιάφοροι, σήμερα σε μια Ελλάδα που υποφέρει, όλοι ετούτοι ειν’ αρρώστια και λοιμός.
Προφυλαχτείτε Έλληνες ταπεινωμένοι και ακρωτηριασμένοι. Είναι κολλητικός αυτός ο ανεξέλεγκτος στις μέρες μας ιός.
Καστρινός.