Τι με κοιτάς περίεργα ρε αδερφέ; Αναρωτιέσαι πως βρέθηκα εγώ εκεί; Πως ξέφυγα απ’ τον καναπέ το καφενείο και το γήπεδο; Στα άκρα μ’ έφτασαν για να υπερασπιστώ τα αυτονόητα, έτσι κι αλλιώς, τίποτα πια δεν μου ’μεινε, ότι είχα και δεν είχα σα λαός, πέσανε θύματα εκμετάλλευσης και αρπαγής.. Τα αυτονόητα λοιπόν πήγα να υπερασπισθώ, τα κεκτημένα και την ίδια τη ζωή μου.
Έκλεψα τίποτα εγώ; Ούτε δραχμή εγώ δεν καταχράστηκα ποτέ, τι μου ζητάς λοιπόν για να σου δώσω πίσω; Κι ακόμα ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος.
Κι αυτή η καταστροφολογία που πας να μου εμφυτεύσεις στο κεφάλι μου είναι άραγε πέρα για πέρα αληθινή ή κάτι άλλο πίσω απ' την πλάτη μου μου μαγειρεύεις και πας με τρόπο πλάγιο να μου το σερβίρεις;
Ο φόβος μ’ έφερε λοιπόν εκεί, γιατί τα χρόνια φεύγουν και χάνω μία μία τις ελπίδες μου. Υγεία (Με τούτες τις συνθήκες, με μαθηματική ακρίβεια την χάνω και αυτή) Παιδεία (το άλλο το ανέκδοτο το ξέρεις;) Κοινωνική Μέριμνα ( για γέλια) Σύνταξη ( ποιά σύνταξη; θα πάρω τίποτα εγώ ποτέ;. Θα ζήσω πρώτα απ' όλα εγώ τόσο πολύ;)
Δικαίωμα στο όνειρο, πήγα λοιπόν για να διεκδικήσω, δικαιοσύνη, ισονομία, και αξιοπρέπεια.
Κάψανε τα όνειρά μας, κάψανε τα φτερά μας, κάψανε τις δουλειές μας, κάψανε τις ελπίδες μας... Και πώς να ανθίσει πάλι η ελπίδα, σε μια χώρα με απανθρακωμένες τις σπορές;
Ουστ από δω ρεμάλια , Σκερδελέδες.
Καστρινός.
Έκλεψα τίποτα εγώ; Ούτε δραχμή εγώ δεν καταχράστηκα ποτέ, τι μου ζητάς λοιπόν για να σου δώσω πίσω; Κι ακόμα ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος.
Κι αυτή η καταστροφολογία που πας να μου εμφυτεύσεις στο κεφάλι μου είναι άραγε πέρα για πέρα αληθινή ή κάτι άλλο πίσω απ' την πλάτη μου μου μαγειρεύεις και πας με τρόπο πλάγιο να μου το σερβίρεις;
Ο φόβος μ’ έφερε λοιπόν εκεί, γιατί τα χρόνια φεύγουν και χάνω μία μία τις ελπίδες μου. Υγεία (Με τούτες τις συνθήκες, με μαθηματική ακρίβεια την χάνω και αυτή) Παιδεία (το άλλο το ανέκδοτο το ξέρεις;) Κοινωνική Μέριμνα ( για γέλια) Σύνταξη ( ποιά σύνταξη; θα πάρω τίποτα εγώ ποτέ;. Θα ζήσω πρώτα απ' όλα εγώ τόσο πολύ;)
Δικαίωμα στο όνειρο, πήγα λοιπόν για να διεκδικήσω, δικαιοσύνη, ισονομία, και αξιοπρέπεια.
Κάψανε τα όνειρά μας, κάψανε τα φτερά μας, κάψανε τις δουλειές μας, κάψανε τις ελπίδες μας... Και πώς να ανθίσει πάλι η ελπίδα, σε μια χώρα με απανθρακωμένες τις σπορές;
Ουστ από δω ρεμάλια , Σκερδελέδες.
Καστρινός.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου