ΠΑΤΡΩΑ ΓΗ.
Στον ερχομό της άνοιξης στο σύθαμπο της δύσης
μέσ’ το πουρνάρι του μοναστηριού
έκρυβε ο άνεμος τον πρώιμο χαμό του,
και δεν υπήρχε ούτε καμπάνα
στο ξωκλήσι τα’ Αϊ Γιωργιού
με ένα χτύπο θλιβερό να τον ξεπροβοδίσει.
Μετρώντας βήματα αιώνων μακρινών,
στην κορυφή του λόφου
το ερειπωμένο κάστρο αποκοιμήθηκε.
Πιο κάτω στη λευκή ακροποταμιά,
τον κάμπο, και τις σγουρές κορφάδες μποστανιών
αποχωρώντας ο ήλιος, καληνύχτιζε.
Τότε εμάς ξυπνήσαν οι καημοί ,
σ’ άγνωστα καφενεία νοσταλγία μας κεράσανε,
και μεσ’ την πόλη μας γυρνάγαν σαν φαντάσματα.
Ότι δεν ήμασταν εκεί
στην άνοιξη να δώσουμε φιλί
το θάνατο του ανέμου να θρηνήσουμε,
στα κόκαλα των πατεράδων μας
να πούμε καληνύχτα.
Δεν ήμασταν εκεί κι ας ξέραμε καλά
ότι στους κάμπους δεν θα βρεις ναυάγια.
Κώστας Μπούτιβας.
3 σχόλια :
Ηλία Καλησπέρα. Το πρόβλημα με τους επισκέπτες
δεν είναι από μας. Είναι απ’ τον σέρβερ που μας τους
παρέχει, αν μέχρι αύριο δεν διορθωθεί θα βάλουμε
άλλον μετρητή.
Κώστας.
πολύ ωραίο.
Είδα οτι και άλλος ψήφισε στο ερωτηματολόγιο.
Δημοσίευση σχολίου