Με τον σιδηρόδρομο στον Παντοκράτορα...

 

Ένα ωραίο γιορταστικό άρθρο - αφιέρωμα στο Παντοκράτορα του χωριού μας που γιορτάζει αύριο, απ’ τον κοντοχωριανό μας Γιώργο Πανταζόπουλο και το kalyvia.gr.

 Το ιστορικό μοναστήρι του Παντοκράτορα στο Αγγελόκαστρο εορτάζει στις 6 Αυγούστου, αποτελεί από παλιά έναν σημαντικό λατρευτικό χώρο για όλους τους Αιτωλοακαρνάνες και είναι αφιερωμένο στη Μεταμόρφωση του Σωτήρος, με μεγάλο πλήθος πιστών και προσκυνητών να το επισκέπτονται κάθε χρόνο... Ο παλιός σιδηρόδρομος ΣΒΔΕ αποτέλεσε ήδη από τα πρώτα χρόνια λειτουργίας του, στα τέλη του 19ου αιώνα, ένα μεταφορικό μέσο που χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον από τους κατοίκους του Αγρινίου, των Καλυβίων, του Ξηρομέρου, του Μεσολογγίου, του Αιτωλικού και άλλων περιοχών, οι οποίοι φθάνοντας κατά εκατοντάδες τέτοιες αυγουστιάτικες μέρες στον σταθμό Αγγελοκάστρου, κατευθύνονταν στη συνέχεια με τα κάρα ή πεζή για να ανέβουν το λοφίσκο όπου βρίσκονταν το μοναστήρι του Παντοκράτορα.

Η εφημερίδα Νεολόγος Πατρών τον Αύγουστο του 1898 αναφέρει συγκεκριμένα:

Η Πανήγυρις Αγγελοκάστρου Γράφουσιν ημίν έξ Αγρινίου: Ώς και κατά τα άλλα έτη ούτω και εφέτος συνέρρευσαν αρκετοί προσκυνηταί κατά την επέτειον της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος εις τήν έν Άγγελοκάστρω Μονήν του Παντοκράτορος, συναποφέροντες ούκ όλίγα αφιερώματα. Μέγας δ' έπαινος οφείλεται τή Διευθύνσει του Σιδηροδρόμου, ήτις υποτιμήσασα τα εισιτήρια κατά το ήμισυ, συνετέλεσε σπουδαίως εις την μεγάλην συρροήν.

Επίσης ο ανταποκριτής από το Αγρίνιο της αθηναϊκής εφημερίδας ΣΚΡΙΠ, στις 18 Αυγούστου 1909 γράφει:

Η πανήγυρις του Παντοκράτορος Μετά εξαιρετικής μεγαλοπρεπείας έωρτάσθη εφέτος ή κατ’έτος τελουμένη πανήγυρις εις τήν μονήν του Παντοκράτορος του πλησίον χωρίου Αγγελοκάστρου. Η εταιρία Σ.B.Δ.E. έθεσεν εις κυκλοφορίαν προς τούτο εκτάκτους αμαξοστοιχίας, αί οποίαι κατεκλύσθησαν υπό κόσμου αμφοτέρων των φύλων πορευομένων να προσκυνήσωσι. Μέχρι τής 3ης απογευματινής ώρας σήμερον ο κόσμος έτρεχε. Έκτος δε τοΰ πλήθους το οποίον ετρεξεν από την πόλιν μας και εκ διαφόρων πέριξ χωρίων και εξ Αιτωλικού καί Μεσολογγίου πλείστοι παρευρέθησαν. Μέχρι τής εσπέρας το πλήθος έμεινεν εκεί, οπότε διά των εκτάκτων αμαξοστοιχιών και της τακτικής επέστρεψαν.

Ο Φιλόλογος, ποιητής και συγγραφέας πολλών βιβλίων για το Αγγελόκαστρο, Ευθύμιος Πριόβολος, γράφει χαρακτηριστικά:
  "Το δικό μας Θαβώρ"

 Σήμερα, της Μεταμόρφωσης του Χριστού, το μεταβυζαντινό μοναστήρι μας, «ο θείος ούτος ναός του Παντοκράτορος… επί τινός ωραίου λόφου... του πρωτεύοντος χωρίου Αγγελοκάστρου…», γιορτάζει και πανηγυρίζει. Μαζί και το Αγγελόκαστρο της Αιτωλίας, η κιβωτός του λογισμού, της μνήμης και της συνέχειας όλων εμάς που είδαμε τη ζωή εκεί. Ας ευχηθούμε να μας αξιώσει ο Παντοκράτορας Χριστός να ανεβούμε στο δικό μας Θαβώρ, στο «υψηλότατον όρος», στην καθαρή καρδιά μας, για να φωτίσει και να λάμψει το πρόσωπό μας και κάθε δρόμος στην πολυμέριμνη ζωή μας. Χρόνια πολλά απ’ το μοναστήρι μας!

Επιμέλεια κειμένου: Γιώργος Πανταζόπουλος

Ο ΑΪ-ΛΙΑΣ ΤΟΥ ΑΓΓΕΛΟΚΑΣΤΡΟΥ. (μικρό και …πικρό γιορταστικό αφιέρωμα του Ευθ.Πριόβολου)

Στις 20 Ιουλίου το Αγγελόκαστρο τιμάει τη μνήμη του προφήτη Ηλία στο παλιό ξωκλήσι που είναι χτισμένο νοτιοδυτικά του χωριού στην κορυφή ενός λόφου κοντά στο ποτάμι του Αχελώου. Το μικρό και ταπεινό αυτό ξωκλήσι είναι παλιότερο και απ το μοναστήρι του Παντοκράτορα, αφού είναι χτισμένο πριν από το 1715 σύμφωνα με χρονολογία που ήταν χαραγμένη σε παλιά ξύλινη πόρτα του. Εκεί γράφτηκε ο αιματηρός επίλογος της άτυχης εξέγερσης της δυτικής Ελλάδας το 1770 [πολλά για τον αϊ - Λια θα βρει ο ενδιαφερόμενος στα βιβλία μας για το Αγγελόκαστρο].

Η σχέση των κατοίκων με το ξωκλήσι είναι βιωματική καθώς απ την παιδική ηλικία πάμπολλες φορές έχουν ανηφορίσει για ν ανάψουν το κερί τους, παραμονή και ανήμερα της γιορτής. Η θέα που απολάμβανε ο προσκυνητής από το ύψωμα του προφήτη ήταν εξαίσια. Έβλεπε όλον τον κάμπο του Αγγελοκάστρου, τις καλλιέργειες, τα δέντρα, το Δίμικο, το συνοικισμό του Σταθμού, μα προπάντων, πολύ κοντά, τον μεγαλόπρεπο Αχελώο. Τώρα δεν βλέπει κανείς τίποτα, μόνο ουρανό! Μεγάλωσε και θέριεψε ο λόγγος γύρω από το ύψωμα και δυστυχώς στερεί τη χάρη και την ομορφιά της φύσης απ τα ανθρώπινα μάτια. Έκλεισε κυριολεκτικά ο τόπος, το εκκλησάκι δεν φαίνεται, είναι παρατημένο, εγκαταλειμμένο στη μοίρα και στα γεράματά του. Από χρόνια πολλά είχα επισημάνει την κατάσταση εγγράφως στους υπεύθυνους της τοπικής αρχής, χωρίς καμία ανταπόκριση. Το αποτέλεσμα; Φέτος, εξαιτίας αυτής της κατάστασης, ούτε ο εσπερινός ούτε η λειτουργία ανήμερα της γιορτής θα γίνουν εκεί αλλά στο μοναστήρι του Παντοκράτορα. Προσωπικά φοβάμαι - και έχω λόγους να φοβάμαι - πως θα καθιερωθεί. Αν συμβεί, θα είναι ντροπή και ασέβεια να σταματήσει ο γιορτασμός, αυτό το μικρό πανηγύρι του Αι - Λιά, ύστερα από αιώνες. Ντροπή και ασέβεια απέναντι στους προγόνους μας που έχτισαν το ξωκλήσι, ντροπή και ασέβεια απέναντι στην ιστορία γιατί εκεί γράφτηκε ο αιματηρός επίλογος της άτυχης εξέγερσης της δυτικής Ελλάδας το 1770 κατά τα Ορλοφικά, ντροπή και ασέβεια στους προπαππούδες μας που έπεσαν νεκροί εκεί πάνω, ντροπή και ασέβεια στη μνήμη, στις γιορτές και στις παραδόσεις μας.

Επίσης είχα προτείνει, εγγράφως πάλι, την ανάδειξη του χώρου με συγκεκριμένες προτάσεις, όπως την κατασκευή μνημείου (όπως είναι στα Καλύβια για τους εκτελεσθέντες απ τους Γερμανούς), την καθιέρωση γιορτής την παραμονή, τη θέσπιση αγώνα δρόμου από τη γέφυρα του Δίμικου στο Σταθμό προς το ξωκλήσι σε ανάμνηση του αγώνα δρόμου που έκαναν οι Αγγελοκαστρίτες υπό τον Γουλιμή, μετά την άνιση μάχη που έδωσαν με τους Τούρκους εκεί στη γέφυρα, για να προλάβουν να ταμπουρωθούν στο ξωκλήσι καθώς η περιοχή κυκλωνόταν από τουρκικά στρατεύματα, και άλλες σχετικές εκδηλώσεις. (Αφήστε που ξηλώθηκε και η μαρμάρινη πινακίδα που είχε τοποθετηθεί το 1973 από τον Δήμο Αγρινίου στη στροφή της γέφυρας και αναφερόταν στη συγκεκριμένη μάχη των Αγγελοκαστριτών). Με ένα λόγο πρότεινα την προστασία, την αξιοποίηση και την προβολή του τόπου μας. Τη μάθηση, τη διδαχή και τη συνέχεια. Πέρα απ τη θρησκευτική η ιερότητα του χώρου είναι και ιστορική. Ο αϊ - Λιας του Αγγελοκάστρου είναι σελίδα της ελληνικής ιστορίας, καντήλι της πίστης μας, η δική μας πατρώα παρουσία, σάρκα απ τη σάρκα του χωριού, παρακαταθήκη των δικών μας ανθρώπων. Απ τη συναίσθηση αυτή απορρέει η οφειλή του σεβασμού, της προστασίας και της διαφύλαξης. Είναι ευθύνη και ηθική υποχρέωση. Δεν μπορεί να μας γράφει η ελληνική ιστορία και εμείς "να τη γράφουμε" γιατί μας έκλεισε ο λόγγος. Ο λόγγος είναι λόγγος, Μήπως θέριεψε και σε μας ο λόγγος της αδιαφορίας; Η ευθύνη να διασώσουμε, να προστατέψουμε, να φωτίσουμε τη δική μας διαδρομή και προσφορά μέσα στην ιστορία, στην πίστη, στον πολιτισμό, βαραίνει όλους μας. Πρωτίστως όμως όσους έχουν την πρώτη ευθύνη για τον χώρο. Εμείς ας θίξουμε το θέμα, ας το αναδείξουμε, ας το συζητήσουμε, ας το γνωστοποιήσουμε, ας το κοινοποιήσουμε όπου καταλαβαίνουμε, από την κοινοτική τοπική αρχή μέχρι τον Δήμο Αγρινίου. Μη φανούν δυνατότερα τα δικά μας χαλάσματα και η δική μας ερείπωση από τον ερειπωμένο αϊ - Λια.

Χρόνια πολλά.

Ευθύμιος Πριόβολος.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΑΓΓΕΛΟΚΑΣΤΡΙΤΩΝ.

Ο σύλλογος Αγγελοκαστριτών της Αθήνας ανακοινώνει ότι έγινε η κλήρωση των λαχνών που εξέδωσε για την ενίσχυση του συλλόγου με αντικείμενο κληρώσεως μια τηλεόραση. Ο λαχνός που κληρώθηκε είναι το Νο 476 και που κατά πάσα πιθανότητα έχει διανεμηθεί στο χωριό απ’ το μπλόκ του προέδρου του συλλόγου Χρήστου Δημάκη. Παρακαλείτε όποιος έχει το 476 να πάρει τηλέφωνο στο 697 2440 414 για να παραλάβει την τηλεόραση.

Εκ του Δ.Σ του συλλόγου.

ΠΩΣ ΨΗΦΙΣΕ ΤΟ ΑΓΓΕΛΟΚΑΣΤΡΟ. (Ποσοστά)

Τα ποσοστά που έλαβαν τα κόμματα στις χθεσινές εθνικές εκλογές στο Δημοτικό διαμέρισμα Αγγελοκάστρου, (Αγγελόκαστρο-Λυσιμαχεία-Κλεισορεύματα) είναι τα εξής:

Ανοικτή επιστολή παραίτησης του προέδρου του ΑΧΕΛΩΟΥ Αγγελοκάστρου.

Με ανάμεικτα συναισθήματα σας γνωρίζω ότι η κοινή μας περιπέτεια στο όμορφο αυτό ταξίδι του αθλητικού/ποδοσφαιρικού μας συλλόγου τελειώνει εδώ.

Προσωπικοί λόγοι και οικογενειακές-επαγγελματικές υποχρεώσεις δεν μου επιτρέπουν πλέον να συνεχίσω να συμβάλω στην προσπάθεια. Δηλώνω, ωστόσο, ότι θα είμαι πάντα στο πλευρό της ομάδας μας και τον ανθρώπων που θα διαχειρίζονται τα διοικητικά της για οτιδήποτε τυχών χρειαστεί.

Θέλω από καρδίας να ευχαριστήσω όλους όσους με συντρόφευαν σε αυτό το ταξίδι και πρώτα απ’ όλους να ευχαριστήσω τους ποδοσφαιριστές της ομάδας και τους προπονητές που συνεργάστηκα όλα τα χρόνια, επίσης θέλω να ευχαριστήσω την ΕΠΣ ΑΙΤ/ΝΙΑΣ για την συνεργασία που είχαμε ,τέλος θέλω να ευχαριστήσω τους φιλάθλους μας τους κατοίκους του Αγγελοκάστρου, για την πιστή και την ειλικρινή τους αγάπη στον ΑΧΕΛΩΟ.

Επίσης θέλω να ευχαριστήσω ξεχωριστά τον κύριο ΑΘΑΝΑΣΑΚΗ ΝΙΚΟΛΑΟ για την βοήθεια και τις συμβουλές του. Η σχέση που έκτισα μαζί τους είναι παρακαταθήκη για εμένα που σε αυτή την διαδρομή, πέρα απ’ τις χαρές και τις λύπες των αποτελεσμάτων, κέρδισα πολλά σε εμπειρίες και συναισθήματα. Εύχομαι στην ομάδα μας τα καλύτερα για το μέλλον.

Με τιμή.

Δημοσθένης Μπέτσικας.

ΓΙΟΡΤΗ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΑΓΓΕΛΟΚΑΣΤΡΟΥ 2019

O Δήμος Αγρινίου, το Συμβούλιο Τοπικής Κοινότητας Αγγελοκάστρου, και το Χορευτικό Τμήμα Γυναικών Αγγελοκάστρου, διοργανώνουν εκδηλώσεις για την Εορτή των Αγίων Αποστόλων .

Το πρόγραμμα έχει ως εξής:

Σάββατο  29 Ιουνίου 2019

Ώρα 19:15-Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός μετ’αρτοκλασίας στον Ιερό  Ναό Αγίων Αποστόλων Αγγελοκάστρου.

Ώρα 19:40-Προσέλευση επισήμων.

Ώρα 20:30-Λιτάνευση της Ιερής Εικόνας των Αγίων Αποστόλων (Συμμετέχει η Φιλαρμονική του Δήμου Αγρινίου).

Θα συνοδευόσουν τα χορευτικά τμήματα : Αγγελοκάστρου, Παγκρήτιος Σύλλογος Αιτ/νίας, Εργαστήρι Λαογραφίας πολιτισμού και παράδοσης το ΄΄Χοροστάσι..

Ώρα 21:00-Δέηση υπέρ υγείας μετά Θείου Κηρύγματος, στη πλατεία Αγγελοκάστρου.

Ώρα 21:15-Επιστροφή της Ιερής Εικόνας, στον Ιερό Ναό Αγίων Αποστόλων.

Ώρα 21:40-Παράσταση Χορευτικών.

Κυριακή  30 Ιουνίου 2019

Ώρα 07:00- Όρθρος και Πανηγυρική Θεία Λειτουργία μετά θείου κηρύγματος  στον Ιερό Ναό Αγίων Αποστόλων.

Η ΑΓΓΕΛΟΚΑΣΤΡΙΤΙΣΣΑ ΜΕ ΤΟΝ ΞΕΚΑΘΑΡΟ ΛΟΓΟ.

Αφού έδωσε ένα δύσκολο πανελλαδικό αγώνα για τις ευρωεκλογές, όπου ήταν υποψήφια ευρωβουλευτής, η δικιά μας Αγγελοκαστρίτισσα Τόνια Αράχωβα, σ’ ένα άλλο στίβο τώρα είναι εκ νέου υποψήφια βουλευτής με την ΝΔ στην Αιτωλοακαρνανία. Και κοσμεί τις υποψηφιότητες για τη νέα βουλή, με τις γνώσεις της την εμπειρία της και τον ξεκάθαρο και ντόμπρο Αγγελοκαστρίτικο λόγο της.

 -Πιστεύω ότι μπροστά σε πρωτόγνωρα για την δική μας γενιά κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα, όπου όλοι ανεξαιρέτως οι πολίτες αναζητούμε ένα καλύτερο, πιο δημιουργικό και πιο δίκαιο αύριο, δεν μπορούμε να αφήνουμε πλέον την βουλή και την δημόσια διοίκηση να είναι πεδία διαχείρισης κομματικών ή συντεχνιακών ισορροπιών ή υποχρεώσεων. Πιστεύω ότι η ανάπτυξη και η ευημερία της χώρας αλλά και ειδικότερα της Αιτωλοακαρνανίας μπορεί να στηριχθεί σε μοντέλα ανταγωνιστικής ουσιαστικής ανάπτυξης που έχω με τα μάτια μου δει και που έχουν ακολουθήσει με επιτυχία άλλες περιοχές της Ευρώπης. Μέσα σε αυτό πλαίσιο όταν δέχθηκα εκ νέου την πρόταση του Προέδρου να συμβάλλω στην προσπάθεια να ξανασηκώσουμε την χώρα μας ψηλά διεκδικώντας να εκπροσωπήσω τον τόπο καταγωγής μου, η απάντηση ήταν ξεκάθαρη. Θα συμβάλω, θα συμβάλω, θα συμβάλω.

Ε! τι άλλο περιμένεις ρε πατριώτη από κάποιον να σου πει, να τον στηρίξεις για να σ’ εκπροσωπήσει; Χρόνια την ψεύτικη ελπίδα τη φάγαμε στη «μάπα», δική μας τώρα η απόφαση.

Καστρινός.

ΑΧΕΛΩΟΣ ΑΓΓΕΛΟΚΑΣΤΡΟΥ. ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ.

Με θέματα, οικονομικός απολογισμός, και εκλογή νέου Διοικητικού Συμβουλίου ο αθλητικός σύλλογος ΑΧΕΛΩΟΣ Αγγελοκάστρου όπως μας ενημερώνει ο πρόεδρος Δήμος Μπέτσικας, και ο γενικός γραμματέας Γιώργος Λούκας, συγκαλεί γενική συνέλευση του συλλόγου, την Κυριακή 23- 6-2019 στις 9 το βράδυ στο χώρο του Δημαρχείου. Σε περίπτωση μη απαρτίας, η γενική συνέλευση θα επαναληφθεί την επόμενη Κυριακή 30-9-2019 στον ίδιο χώρο.

Όλοι στη συνέλευση, να συνεχίσει δυναμικά και τη νέα ποδοσφαιρική χρονιά ο ΑΧΕΛΩΟΣ στην 1η τη μεγάλη κατηγορία του νομού μας.

Καστρινός.

ΝΑ ΤΙΜΗΣΟΥΜΕ ΚΑΘΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΟΥΧΟΥΣ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΑΣ.

Κάποτε λέγαμε τη γιορτή των αγίων Αποστόλων το μικρό πανηγύρι, μετά το μεγάλο του Σωτήρος που γιορτάζει ο Παντοκράτορας (ο Αφέντης του χωριού μας.). Παράταγαν όλοι τα καπνά, που ήταν στη φούρια τους τότε κι έτρεχαν να γιορτάσουν την εκκλησία του χωριού μας. Για κανονικό πανηγύρι λέμε, με ΄΄ζηγιές΄΄ όργανα και όλα τα πανηγυριώτικα. Κάποτε, γιατί Σιγά-σιγά όμως με την πάροδο του χρόνου και με τη βίαιη προσαρμογή στη σύγχρονη εποχή ατόνησε και πήγαινε να χαθεί, ετούτη η μεγάλη γιορτή για το Αγγελόκαστρο. Έτσι ήρθε ο νεοϊδρυθείς τότε σύλλογος των απανταχού Αγγελοκαστριτών της Αθήνας με πρόεδρο τον Τάκο τον Παρρά και σε συνεργασία με την κοινότητα τότε να αναβιώσει τον θεσμό. Μάλιστα με την έγκριση του σεβασμιότατου δεσπότη τότε Θεόκλητου, κατάφερε για πρώτη φορά στο Αγγελόκαστρο να γίνεται Λιτανεία. Περιφορά της ιερής εικόνας των Αγίων Αποστόλων στους κεντρικούς δρόμους του χωριού. Έτσι από τότε ο εορτασμός καθιερώθηκε. Μάλιστα ο μετέπειτα Δήμος πια, αργότερα πρόσθεσε και κάποιες πολιτιστικές εκδηλώσεις τοπικού ενδιαφέροντος (παραδοσιακούς χορούς κλπ). Και είχε πάρει απόφαση η γενική συνέλευση τότε του συλλόγου που είναι γραμμένη και στα πρακτικά του, όταν η εορτή πέφτει Σαββατοκύριακο, σύσσωμος ο σύλλογος να κατεβαίνει για την καθιερωμένη αρτοκλασία που κάνει την παραμονή αυτής της γιορτής, κάτω στο χωριό. Έτσι λοιπόν Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ φέτος ΔΙΟΡΓΑΝΩΝΕΙ 2ΜΕΡΗ ΕΚΔΡΟΜΗ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΟΥΧΩΝ 12 ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ. ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ ΣΑΒΒΑΤΟ 29 ΙΟΥΝΙΟΥ ΚΑΙ ΩΡΑ 08:00 πμ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗ. ΤΙΜΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟΥ 25€.

ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: ΜΑΡΙΑ ΔΗΜΑΚΗ 6936940341

Ευελπιστούμε λοιπόν κι εφέτος που η μέρα μάλιστα της παραμονής της εορτής που γίνεται και η Λιτανεία είναι Σάββατο, τα μέλη του συλλόγου να ακολουθήσουν, και να τιμηθεί με την πρέπουσα αξιοπρέπεια η γιορτή στο χωριό. Έτσι όπως την θέλει να γίνεται ο κάθε Αγγελοκαστρίτης.

Κώστας Μπούτιβας.

Η πρώτη Λιτανεία στους δρόμους του χωριού. (φωτ αρχείου)

ΚΡΙΜΑ ΕΙΝΑΙ ΩΡΕ ΓΙΑ ΝΑ ΧΑΘΕΙΤΕ! (Επετειακό αφήγημα)

Σαν σήμερα 11 Ιουνίου 1821 έγινε η απελευθέρωση του Αγρινίου (Βραχώρι τότε) απ’ τους Τούρκους. Πάνω σ’ αυτό το μεγάλο γεγονός για τον τόπο μας (που περνάει κάθε χρόνο σχεδόν στο «ντούκου» και αμφιβάλω αν γιορτάζεται με τη πρέπουσα λαμπρότητα) είναι γραμμένο και το παρακάτω αφήγημα.

Τα στάχυα είχανε κιτρινίσει πια μέσα στου κάμπου το λιοπύρι, και το ασκέρι του  του Τουρκαλβανού του Σερασκέρι του «Βραχωριού» Νούρκα Σέρβανη, περίμενε να διαβεί το «Ραμαζάνι» να ξεχυθεί στο «Βραχωρίτικο» το κάμπο, να διαγουμίσει πάλι τα σπαρτά. Φωτιά και μαχαίρι του έγραφε το «μπουγιουρτί» του Αλάμπεη που ήταν το Τούρκικο κουμάντο σ’ ολόκληρο το «Σαντζάκιον του Κάρλελι» που εδώ και καιρό πρωτεύουσα είχε τώρα το «Βραχώρι» μιας και το Αγγελόκαστρο είχε καταστραφεί στο Βενετοτουρκικό τον πόλεμο κι ο Τούρκος «Μουσελλίμης» ο Αλήμπεης έστησε εδώ τώρα διοικητήριο και τον πλούσιο Οντά του.

Τούτη η χρονιά όμως δεν ήταν σαν τις άλλες. Είχε ανάψει απ’ το Μάρτη το φυτίλι της εξέγερσης, κι είχε εξαπλωθεί Μοριά και Ρούμελη. Το πήρανε λοιπόν απόφαση τέλη Μαΐου σε μάζωξη, ο Γιαννάκης ο Στάικος  κι ο Αλεξάκης ο Βλαχόπουλος, ο Κοτζαμάνης κι ο Μήτσος ο Μακρής, ο Φώτης ο Βαρνακιώτης κι ο Σαδήμας, κι ο Θοδωράκης ο Γρίβας με του Γουλιμαίους, να επιτεθούνε και να διώξουνε τον Τούρκο απ’ το «Βραχώρι».

Απ’ τα «βαρκά» κάτω απ’ τους βάλτους της Λίμνης του Αγγελόκαστρου, κάναν γιουρούσι χαράματα με διακόσια παλληκάρια, ο Θοδωράκης ο Γρίβας με το Γουλιμή. Κι αφού βάλανε φωτιά στα πρώτα σπίτια, κι αιφνιδιάσανε το Τουρκομαχαλά σπέρνοντας πανικό στο κάθε Οθωμανό που έψαχνε να γλυτώσει το τομάρι του, έφτασαν στο στρατώνα του Σερασκέρη του Τουρκαλβανού του Σέρβανη, όπου είχανε μαζευτοί όλοι του Βραχωριού οι Τούρκοι και αμύνονταν.  
-«Κρίμα είναι ωρέ για να χαθήτε! Όλο το Κάρλελι έχει πιάσει τ’ άρματα». Έβαλε φωνή ο Θοδωράκης ο Γρίβας απ’ το πρόχειρο ταμπούρι του.

-«Στ’ πίστημ’ σας λέω παραδοθείτε και κανέναν δε θα πράξουμε».

Μια ομοβροντία ήτανε η απάντηση.

Τότε ένας γενναίος καμπίσος μουστακαλής Σπύρος τ’ όνομά του όπως αργότερα μολόγαγε ο αγωνιστής ο Λάμπρος Κουτσονίκας χωρίς να αναφέρει επώνυμο, όρμησε πάνω στη μάντρα του στρατοπέδου, κι έστησε το μπαϊράκι με το σταυρό, και στη συνέχεια στάθηκε δίπλα του με το γιαταγάνι γυμνό στο χέρι του έτοιμος να το υπερασπιστεί. Μπαταριές ακούστηκαν απ’ τις εχθρικές θέσεις, κι ο Σπύρος έπεσε νεκρός.

Σχεδόν ταυτόχρονα όμως ένα έξαλλο μπουλούκι αγωνιστών εφόρμησε κραδαίνοντας τα γιαταγάνια και σκαρφάλωσε στις μάντρες. Μέσα στο πανικό και στην αναστάτωση που επεκράτησε οι σύντροφοι του γενναίου αγωνιστή κατάφεραν πήραν το σώμα του για να το θάψουν κι από ότι λέγεται τούτος ήταν ο πρώτος νεκρός της απελευθέρωσης του Βραχωριού.

Μπούτιβας Κώστας – Καστρινός.