Το μοιραίο κλείσιμο των βιβλίων μας, πάντα αφήνει κάτι πίσω μας.
Ο Γιώργος Κ. Ρουσογιάννης είναι από εκείνες τις περιπτώσεις που με την διαδρομή της ζωής του, αφήνει ανεξίτηλη την γραφή του, πάνω στις καρδιές και τις αναμνήσεις όλων εμάς που τον γνωρίσαμε από κοντά, και που συνεχίζουμε να αναπνέουμε και να στέκουμε ακόμη στον επάνω, ψεύτικο κόσμο. Και μένει από τούτο τον πρόωρο χαμό, μια γλυκιά μυρωδιά από ουζάκι και βαρύ γλυκό ελληνικό, που μας σέρβιρε κάτω στο χωριό στο καφενείο του κάθε απόβραδο.
Αξέχαστος και αλησμόνητος.
Ο Γιώργος θα στέκει πάντα, μα πάντα, εκεί σε μια γωνιά στο καφενείο φέγγοντας την μάχη της σκληρής καθημερινότητάς μας.
Καλό ταξίδι φιλαράκο μου.
Κώστας Καστρινός.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου