Το χρονογράφημα του Σαββάτου. |
Aδέρφια γεια σας. Προκαταβολικά σας λέω το καλοκαίρι είναι εδώ. Μπορεί να μη σας φαίνεται, διότι κι αυτό μέσα στην συνεχιζόμενη κρίση έχει κομμάτι τα προβλήματά του. Έχει κι αυτό πάθει κάτι, το πιάνουνε κάτι κρίσεις, νομίζει ότι είναι φθινόπωρο, μας φυσάει να μας πάρει και να μας σηκώσει, και μας μουλιάζει και στη βροχή. Βέβαια κάποια στιγμή θα θυμηθεί ότι είναι καλοκαίρι και θα μας πατάει κάτι σαραντάρια, να πηγαίνουνε σετάκι με τον πυρετο που θα μας ανεβάζει η εφορία και τα χαράτσια.
Το καλοκαίρι πάντως είναι εδώ. Και καλοκαίρι σημαίνει διακοπές. Και οι διακοπές σημαίνουν έξοδα. Πάει το τζάμπα πέθανε πια. Και οι διακοπές έρχονται να σου αδειάσουν την τσέπη που πάλευες να γεμίσεις όλο το χρόνο. Ξέρω τις σας λέω ξεκίνησε το κακό από καιρό, σε λίγο θα βρίζω την ώρα και τη στιγμή που 'εγινα συνταξιούχος. Αλλά είπαμε το καλοκαίρι είναι εδώ, και το καλοκαίρι, η «κουφάλα» η θάλασσα είναι μαυλίστρα.
Και φέτος λοιπόν που τα πράγματα είναι πάλι άσχημα, γιατί η ανάπτυξη έχασε πάλι το δρόμο, και για άλλους δεν υπάρχει σεντς, για άλλους δε το σεντς χρειάζεται για καμιά ντομάτα, πρέπει να δούμε τις διακοπές με άλλο μάτι. Φέρε κυρά τα κιάλια. Θα κοιτάζουμε την ταβέρνα από μακριά. Ξεχάστε λοιπόν τα περασμένα μεγαλεία. Ωραιότατες παραλίες υπάρχουν παντού, χωρίς ομπρελίτσες και ξαπλώστρες «ευρωρουφίκτρες», όπου θα γευτείτε τη χαρά της παρανομίας και της φύσης -αυτά πάνε μαζί-.
Φέτος θα ανακαλύψουμε και ξεχασμένες γεύσεις, όπως ο πρωινός καφές άνευ βουτηρομαρμελάδας, οι πατάτες στη θράκα και τα «τα Σαυρίδια» (καλά είναι τι έχουνε) ψημένα στα κάρβουνα, ξεχασμένες αισθήσεις όπως το να περπατάμε ξυπόλυτοι στην αμμουδιά, να ξυπνάμε πρωί-πρωί μόλις βαρέσει ο ήλιος και να τρώμε καρπούζι καθισμένοι σταυροπόδι εκεί που σκάει το κύμα. (Κι όποιος πετάξει την καρπουζοφλουδα στη θάλασσα να τον σακατέψουνε όλες μαζί οι τσούχτρες). Θα ξαναθυμηθούμε πως είναι να διασκεδάζεις συζητώντας, γελώντας, παίζοντας δηλωτή στην παραλία και να σου παίρνει ο αέρας τα χαρτιά, πως είναι να τραγουδάς παρέα με το ραδιόφωνο κάτω από τ’ αστέρια και να μη δίνεις δεκάρα αν τραγουδάς ωραία, ίσα- ίσα που όσο πιο χάλια τραγουδάς τόσο λιγότερα ζωύφια και κουνούπια θα σε πλησιάζουν.
Και Φέτος το Καλοκαίρι μας προέκυψε φτωχό. Μα μην το βάζετε όμως κάτω. Το καλοκαίρι είναι εδώ έστω και άφραγκο. Και καλοκαίρι για τον Έλληνα σήμαινε και σημαίνει καλοπέραση και θάλασσα. «Με τα πολλά στη φυλακή και με τα λίγα μέσα.» Αϊ στο γεροδιάολο φτώχεια καταραμένη.
Καλό καλοκαίρι.
Μπούτιβας Κώστας - Καστρινός.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου