ΓΙΟΡΤΑΣΑΝ ΜΕ ΤΟ ΑΓΓΕΛΟΚΑΣΤΡΟ Η ΟΛΑ ΕΓΙΝΑΝ ΔΙΑ ΤΟ ΘΕΑΘΗΝΑΙ;

Δεν πάτε να χαθείτε ρε νάνοι της Μικροπολιτικής. Τι ήρθατε χθες να κάνετε στο Αγγελόκαστρο; Κονσομασιόν να κρύψτε τις πομπές σας;

Ούτε μια ανακοίνωση φέτος όπως γίνονταν όλα τα χρόνια απ’ το Δήμο, για την εδώ και χρόνια γιορταστική – πολιτιστική εκδήλωση των πολιούχων του Αγγελοκάστρου. Και ξαφνικά «φάντε μπαστούνι» όλοι μπροστά στην κάμερα, γιατί 1800 είναι πολλά τα ψηφαλάκια. Ο Δίμικος είναι κοντά, δεν πάτε να πνιγείτε όλοι σας αντρίκελα του νέου ήθους που θα φέρνατε στο Δήμο - κράτος του Αγρινίου.

Ένα μεγάλο μπράβο στους εκλεγμένους αιρετούς του Αγγελοκάστρου που κράτησαν έστω τα προσχήματα, έδειξαν ήθος, έκαναν όπως πρέπει την γιορτή κι έδωσαν έτσι μούντζα μεγαλοπρεπή στον αλληλοσπαραγμό και στα «ρεντίκολα» του Αγρινίου.

Και είναι για λύπηση τούτος ο αγνός και μεγαλοπρεπής λαός του Αγγελοκάστρου που σας πίστεψε.

Κώστας Μπούτιβας.

ΑΧΕΛΩΟΣ ΑΓΓΕΛΟΚΑΣΤΡΟΥ: ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΤΑΚΤΙΚΟ ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΛΟΓΙΟ.

Στο ίδιο τακτικό συνηθισμένο δρομολόγιο, στην ίδια διαδρομή κάθε χρονιάς και πάλι φέτος ο ΑΧΕΛΩΟΣ Αγγελοκάστρου. Κι ενώ όλες οι ομάδες του νομού κάνουν το σχεδιασμό τους, κάνουν τα πλάνα τους για τη νέα επερχόμενη δύσκολη ποδοσφαιρική χρονιά, στο Αγγελόκαστρο πάλι για άλλη μια χρονιά τέτοια εποχή δεν κουνιέται φύλλο.

Αυτά τόνισα στον πρόεδρο του ΑΧΕΛΩΟΥ Πάνο Κουτούμπα και τον κάθισα στο σκαμνί του κατηγορουμένου. Η απάντηση όμως ήταν αυθόρμητη και κατηγορηματική:

Ο ΑΧΕΛΩΟΣ Αγγελοκάστρου και συμβούλιο συμπαγές έχει, και η περσινή περιπέτεια των μπαράζ εξέγειρε τους φιλάθλους μας και θέλουν όλο και πιο πολλοί να συμμετέχουν στην ομάδα, και διεύρυνση στο διοικητικό συμβούλιο της ομάδας θα γίνει εντός του Ιουλίου. Εξ άλλου εσύ ο ίδιος το έχεις πει: Αν δε λαλήσει κλαρίνο για το πανηγύρι , το τόπι δεν τσουλάει στο Αγγελόκαστρο.

Και ο σχεδιασμός υπάρχει, και «γνώσιν έχουνε οι φύλακες» κι άσε τους άλλους στους σχεδιασμούς και στα μεγάλα «πλάνα». Ο ΑΧΕΛΩΟΣ απέδειξε τα τελευταία χρόνια ότι είναι εφτάψυχος, κι όσο εγώ αντέχω και θα βρίσκομαι στα πράγματα, πάντα θα υπάρχει στους μεγάλους του νομού.

Κώστας Μπούτιβας.

ΓΙΟΡΤΑΣΤΗΚΑΝ ΚΑΙ ΤΙΜΗΘΗΚΑΝ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΦΕΤΟΣ ΚΑΤΑ ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΟΙ ΔΩΔΕΚΑ ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ ΑΠ’ ΤΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΑΓΓΕΛΟΚΑΣΤΡΙΤΩΝ ΑΘΗΝΑΣ.

Μας αξίωσαν και φέτος οι προστάτες του χωριού μας οι Δώδεκα Απόστολοι, να τους τιμήσουμε και να τους γιορτάσουμε όπως κάθε χρόνο, έστω και μακριά απ` τον εορτάζοντα ιερό ναό του χωριού μας, εδώ στην αχανή πρωτεύουσα πού βρεθήκαμε,( προπαραμονή φέτος λόγο δυσκολίας στην εύρεση Ι Ναού ) και πάλι φέτος στο ιστορικό κέντρο.

Εκεί στην Πλάκα στ’ Αναφιώτικα, στο Βυζαντινό εκκλησάκι Ἁγίου Νικολάου Ραγκαβᾶ του 11ου αιώνα δίπλα στις κλασικές Αρχαιότητες στα ριζά της Ακρόπολης, συγκεντρωθήκαμε και φέτος αρκετοί Αγγελοκαστρίτες για τον καθιερωμένο από ιδρύσεως του συλλόγου εσπερινό μετ` αρτοκλασίας.

Όλα και πάλι φέτος λειτούργησαν στην εντέλεια. Και η ακολουθία κατανυκτική και οι πέντε άρτοι, και η ζεστή κι εγκάρδια ανταλλαγή των ευχών, μετά των μικρών συζητήσεων μεταξύ των Αγγελοκαστριτών στο καφέ προσφορά του Συλλόγου.

Η προσέλευση των συγχωριανών του λεκανοπεδίου θα μπορούσε να ήταν μεγαλύτερη. Τέλος πάντων κάθε χρόνο τα ίδια λέμε. Οι Άγιοι Δώδεκα Απόστολοι ας μας έχουν καλά ας μας χαρίζουν υγεία και δύναμη σ’ αυτούς τους δύσκολους καιρούς, και πάντα ν` ανταμώνουμε –λίγοι πολλοί δεν έχει και τόσο σημασία –και να τους γιορτάζουμε.
Χρόνια πολλά και του χρόνου να είμαστε όλοι καλά.
Κώστας Μπούτιβας.

(Πατήστε επάνω στίς φωτογραφίες για μεγέθυνση)

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΟΥΒΑΔΕΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΤΕΛΙΚΑ.

Το χρονογράφημα του Σαββάτου.

Με πήρε τηλέφωνο ο υιός Λεωνίδας να με πικάρει κατά κάποιο τρόπο, και να μου πει ότι τον πήρα στο λαιμό μου που δεν τον άφησα να παίξει στοίχημα στο Brexit. Σου τα 'λεγα μου είπε πως αποκλείεται να πάω «κουβά». Μ’ αυτούς τους πανηλίθιους όλα μπορούνε να συμβούν. Και να που συνέβησαν.

Κι άρχισε να τεκμηριώνει τα λεγόμενά του ως εξης: Θυμάσαι τι έλεγε ο συγχωρεμένος ο παππούς ότι οι Άγγλοι είναι από την φάρα τους περίεργοι. Θεωρούν ότι είσαι εσύ ανάποδος που οδηγείς με αριστερό τιμόνι. Πίνουν το τσάι τους σε συγκεκριμένη ώρα κάθε απόγευμα. Τρώνε ψάρια και πατάτες για κάτι πρόχειρο. Μεθούν μέχρι λιποθυμίας τα Σαββατοκύριακα χωρίς να τους νοιάζει τι θα πει ο κόσμος, όποια και αν είναι η κοινωνική τους θέση. Για χρόνια ολόκληρα καταδυναστεύουν τον πλανήτη εκμεταλλευόμενοι τους φυσικούς πόρους άλλων χωρών με το γάντι, τόσο, που τους θεωρούμε όλοι τζέντλεμεν και κανείς δεν λέει κακή κουβέντα γι’ αυτούς, εκτός από τις επιλογές τους στο κρεβάτι. Έχουν μία περίεργη αίσθηση του χιούμορ ακόμα και όταν τα πράγματα στραβώνουν και φυσικά έχουν για πρωταθλήτρια τη Λέστερ… Τη Λέστερ διάολε, που σώθηκε πέρσι στο τσακ, που έχει το μικρότερο μπάτζετ από όλες τις ομάδες που θα μπορούσαν να διεκδικήσουν το πρωτάθλημα, που έδινε 500 στο στοίχημα μια πιθανή κατάκτηση του τίτλου απ’ αυτή. Πώς λοιπόν μπορεί να έχανα; Σίγουρο ήτανε ότι θα βγουν από την Ευρωπαϊκή Ένωση!

Τι να του πω, με πήρε παραμάζωμα! Όλοι αυτοί οι απίθανοι τύποι όντος είναι άτιμη ράτσα τελικά, κι ενώ μας έχει διδάξει η ίδια η ιστορία περί τίνος πρόκειται, πέσαμε λέει όλοι απ’ τα σύννεφα που ψήφισαν να βγουν απ’ την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Είμαστε όλοι για τους «κουβάδες» πατριώτες τελικά.

Μπούτιβας Κώστας – Καστρινός.

ΜΗΝΥΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΑΓΓΕΛΟΚΑΣΤΡΙΤΩΝ ΑΘΗΝΑΣ.

Σε πήρε η κρίση παραμάζωμα και χάνεσαι. Σβήνεις στην αγκαλιά άγνωστων, τόπων σε μια πόλη, που έχει ταβάνι ξέφτια απ΄ τα τσιμέντα. Μπετόν και άσφαλτος σου κλέψαν τα κλειδιά, για να σε κάνουν άνευ όρων να παραδοθείς, και να γραφτείς στο απουσιολόγιο της ζωής.

Μα μην το βάνεις όμως κάτω, ότι ο τόπος που σε γέννησε είναι εδώ, πάντοτε σε σημάδευε και θα σε σημαδεύει. Και μη ρωτάς το πώς και το γιατί. Άκουσε μόνο τι σου παραγγέλνει ο σύλλογος Αγγελοκαστριτών Αθήνας Πειραιά και περιχώρων:
Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος, ο Σύλλογός μας, θα τιμήσει τους Πολιούχους του χωριού μας 12 Αποστόλους στις 28 Ιουνίου ημέρα Τρίτη και ώρα 21:00 στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Ραγκαβά στην Πλάκα, με εσπερινό καθώς και τη καθιερωμένη αρτοκλασία. Στις 19:00 θα γίνει συνάντηση για καφέ στην καφετέρια ΔΙΟΓΕΝΗΣ στην Πλάκα.

Τώρα τι λες; Πάλι θα μείνεις απαθής. Ε! τότε είμαστε άξιοι της μοίρας μας.

Κώστας Καστρινός.

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΣΕ ΔΗΜΟΠΡΑΣΙΑ ΤΑ ΧΩΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΚΤΗΜΑΤΟΣ ΑΓΓΕΛΟΚΑΣΤΡΟΥ ΣΤΗΝ ΘΕΣΗ «ΑΞΕΡΑ».

Επιτέλους μετά από πολλές χρονοτριβές και παλινωδίες είναι γεγονός η πολυπόθητη για μερίδα αγροτών του Αγγελοκάστρου προκήρυξη δημοπρασίας για 290 στρέμματα του πολύπαθου κτήματος του κάμπου του Αγγελοκάστρου στη θέση «Αξέρα». Η διακήρυξη της δημοπρασίας έχει τοιχοκολληθεί σ’ όλα τα καφενεία του χωριού, και έχει ως εξής:

 ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ                                                                       Αγρίνιο 7/6/2016 ΔΗΜΟΣ ΑΓΡΙΝΙΟΥ Δ/ΝΣΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ          Αριθμ.Πρωτ.:33248 ΤΜΗΜΑ ΕΣΟΔΩΝ & ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ

ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗΣ ΔΗΜΟΠΡΑΣΙΑΣ

εκμίσθωσης καλλιεργήσιμης γης.

O Δήμαρχος Αγρινίου έχοντας υπόψη:
1. Την 138/2016 Απόφαση της Οικονομικής Επιτροπής του Δήμου Αγρινίου,
2. Την 124/2016 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου και
3. Τις διατάξεις του ΠΔ 270/81,
Διακηρύττει ότι εκτίθεται σε φανερή, προφορική, πλειοδοτική δημοπρασία η εκμίσθωση καλλιεργήσιμης γης (δέκα αγροτεμάχια συνολικής έκτασης 289,19 στρεμμάτων) στη θέση «ΑΞΕΡΑ» της Τοπικής Κοινότητας Αγγελοκάστρου.
Η δημοπρασία θα διενεργηθεί ενώπιον της αρμόδιας επιτροπής του Δήμου στην πρώην αίθουσα συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου (Χαρ. Τρικούπη 10, 2ος όροφος), την 28η Ιουνίου 2016, ημέρα Τρίτη από ώρα 11:00 μέχρι 13:00.
Κατώτατο όριο προσφοράς για ετήσιο μίσθωμα ορίστηκε το ποσό των 45,00 € ανά στρέμμα. Οι συμμετέχοντες στη δημοπρασία θα πρέπει να προσκομίσουν εγγυητική επιστολή συμμετοχής ποσού 380,00 € για κάθε αγροτεμάχιο ξεχωριστά.
Περισσότερες πληροφορίες για τους ενδιαφερόμενους καθώς και η διακήρυξη της δημοπρασίας, παρέχονται τις εργάσιμες ημέρες και ώρες στο τμήμα Εσόδων & Περιουσίας της Δ/νσης Οικονομικών Υπηρεσιών του Δήμου Αγρινίου (Παλαμά & Μαβίλη 6 – 2ος όροφος, αρμόδιος υπάλληλος Χρήστος Λιάπης, τηλέφωνο επικοινωνίας 2641360265).

Ο Αντιδήμαρχος Δ/νσης Οικονομικών Υπηρεσιών

Χρήστος Γκούντας

Κώστας Μπούτιβας.

ΝΑ ΓΕΛΑΣ Η ΝΑ ΚΛΑΙΣ;

Το παρακάτω απόσπασμα είναι απ’ την επιστολή - απάντηση του τοπικού ΤΟΕΒ στην διαμαρτυρία των κατοίκων του Αγγελοκάστρου για το πότισμα των χωραφιών κάτω στον κάμπο. Τέτοια «καθαρευουσιάνικη» απάντηση απευθυνόμενη σε απλοϊκούς αγρότες, ούτε ο «Άρειος πάγος» δεν θα διανοούτανε ποτέ να γράψει. Διαβάστε, διαβάστε κι απολαύστε γραφικότητες. 

«Υμείς ως περιφέρεια Αγγελοκάστρου διαθέτετε ίδιον υδρονομέαν, ο οποίος και αναλαμβάνει κατ’ έτος, αλλά και εφέτος (2016) ανέλαβεν τον καθαρισμόν των διωρύγων, αι οποίαι αφορούν εις την άρδευσιν των κτημάτων σας. Ο προμνησθείς υδρονομεύς σας εμερίμνησεν δια τον καθαρισμόν της ευρισκομένης εις την θέσιν «ΧΑΜΟΛΕΥΚΙ» διώρυγος και αναιτιολογήτως και παρανόμως δεν εμερίμνησεων δια την ομαλήν λειτουργίαν της ΣΤ΄διώρυγος και ούτω ουδεμίαν ευθύνην φέρομεν. Γνωρίζετε όμως, ότι μερίμνη μας από 30-05-2016 (έναρξις αρδευτικής περιόδου) διέρχεται κανονικώς αρδευτικόν ύδωρ. Περί το τέλος του δημοσιεύματος σας αναφέρετε επί λέξει ότι: «…Δεν έχει συντηρηθεί το δίκτυο. Θεώρησαν καθάρισμα τη φωτιά που έβαλαν περιμετρικά από την κεντρική διώρυγα, απ’ την οποία πήγαν να καούν και ελιές. Ήρθε η πυροσβεστική για να σώσει την κατάσταση…».

Ουδέν ψευδέστερον τούτου, διότι την προμνησθείσαν περιοχήν υμείς ενεπρήσατε όλως παρανόμως και ουδεμίαν σχέσιν έχει ο παρ’ ημίν οργανισμός, άλλως τε τούτο γνωρίζει πολύ καλώς η πυροσβεστική υπηρεσία».

«Δεν πτύομεν τας όρχεις μας» λέω εγώ, έτσι για να συμπλεύσω με τον γραφικό συντάκτη της γελοιότατης προς αγροτικό κόσμο απαντητικής επιστολής. Αϊ σιχτίρ παραμορφωμένοι.

Κώστας Μπούτιβας.

ΤΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΑ ΤΑ ΜΕΣΗΜΕΡΙΑ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΠΑΛΙΟΤΕΡΑ....ΚΑΙ ΤΩΡΑ.

Κάθομαι στο μπαλκόνι καταμεσήμερο... τούτη την ώρα γυρίζει ο ήλιος, και πιάνει να δροσίζει λίγο από δω, χωμένος ανάμεσα στη τέντα απολαμβάνω τη μεσημεριάτικη ψιλοσιωπή...

Μάλλον γερνάω επικίνδυνα, κάποτε αυτή η σιωπή ήτανε ο χειρότερος καλοκαιρινός μου εφιάλτης. Τότε που τα καλοκαίρια ξυπνάγαμε το πρωί, και βγαίναμε στο δρόμο, να παίξουμε λιγάκι, να κλωτσήσουμε λίγο τη μπάλα, να προλάβουμε να ζήσουμε λιγάκι σαν παιδιά, μέχρι να ’ρθουνε οι δικοί μας απ’ το χωράφι με τον καπνό, κι αρχίσουνε οι μανάδες να ξεφωνίζουνε στο δρόμο "Κωστάκηηηηηη, τσακίς κι έλα γι’ αρμάθιασμα". Και να αρχίσουμε να μαζευόμαστε γύρω απ’ το λόφο με τον καπνό με τη καπνοβελόνα παραμάσχαλα. Και μετά κατά το μεσημεράκι, και το προχειροφτιαγμένο φαγητό, άρχιζε εκείνο το εκνευριστικό τρίωρο, όπου δεν έπρεπε να ακούγεται σχεδόν τίποτα. Οι μεγάλοι μπαϊλντισμένοι απ’ το ξενύχτι για το μάζεμα, έγερναν εκεί δίπλα απ’ το σωρό με το καπνό να κλέψουν λίγο ύπνο, και μείς, ανήσυχα διαβόλια, έπρεπε η να κάνουμε ησυχία , ή δυνατόν να γίνουμε αόρατοι... Το μόνο που τάραζε τη σιωπή ήτανε τα τζιτζίκια, κάνα ροχαλητό, και κάνα ενοχλημένο "σκάστε" σε κάποιο θόρυβο που μόλις ακουγόντανε.

Πόσο βαριόμουνα τότε αυτά τα καλοκαιρινά μεσημέρια. Με το μάτι κολλημένο στο λόφο απ’ τον καπνό που έπαιρνε και λιγόστευε, και το αυτί στο ράδιο που έλεγε την ώρα κάπου –κάπου, περιμέναμε πότε θ’ αρχίσει να βραδιάζει, να βγάλουμε τις αρμάθες στη λιάστρα, και ν’ αρχίσουν να ακούγονται ξανά οι πρώτες παιδικές φωνές στο δρόμο, να ακουστούν τα πρώτα χτυπήματα της μπάλας, και να αποκτήσει ξανά το καλοκαίρι μας ζωή. Το βραδάκι ένιωθα πως ο κόσμος ζωντάνευε ξανά. Μια βόλτα στο βραδινό αεράκι, και οι μυρωδιές απ’ τις ταβέρνες, σ’ έκαναν να νοιώθεις πως μια ακόμα ευλογημένη καλοκαιρινή νύχτα είναι κοντά.

Τα χρόνια πέρασαν, κι ο κόσμος άλλαξε, η πίκρα του καπνού που έζησε και μεγάλωσε χιλιάδες τότε οικογένειες, έπαψε πια σ’ αυτό το τόπο να υπάρχει. Και τα παιδιά άλλαξαν πια κι αυτά στην εποχή μας. Οι μανάδες δε τα μαζεύουνε πια στριγγλίζοντας γι’ αρμάθιασμα, μα και δεν βγαίνουν πια τόσο πολύ στο δρόμο για να παίξουν.. Ανοίγουν μόνο το ψυγείο για να βρούνε το φαγητό, πριν να καθίσουνε ξανά μπροστά στο «λάπτοπ».

Και η μεσημεριάτικη ψιλοσιωπή του καλοκαιριού σου τα θυμίζει όλα αυτά. Αυτή η λίγη «βουβαμάρα» στη γειτονιά, τα αυτοκίνητα που αραιώνουν, οι ομιλίες που ολιγοστεύουνε, σου επιτρέπει να ξεχωρίζεις που και που και τον ήχο από κάποιο μακρινό τζιτζίκι.

Και μετά, το απογευματάκι, η ζωή επιστρέφει ξανά, άνθρωποι ξυπνούν, παράθυρα ανοίγουν, τηλεοράσεις γουργουρίζουνε, οι ήχοι ξανανακατεύονται, και τα παιδιά ξαναφωνάζουν. Κι αν δεν υπάρχει πια η μυρωδιά απ’ το καπνό που κυριαρχούσε τότε στην ατμόσφαιρα, το βραδινό δροσερό αεράκι υπάρχει ακόμα στο χωριό ακόμα και με καύσωνα, κι έτσι ακόμα υπάρχουμε κι εμείς.

Μπούτιβας Κώστας - Καστρινός.

ΓΙΑΤΙ ΟΡΕ; ΕΜΕΙΣ ΣΤΟΥ ΠΓΑΔ ΚΑΤΟΥΡΣΑΜΙ.

Βγάλαμε κυβέρνηση Σοσιαλιστική, βγάλαμε ουκ ολίγες φορές κυβέρνηση δεξιά, βγάλαμε και Αριστερή. Βγάλαμε τελικά τα «τσίφλια μας» όπως λένε και στο χωριό. Κι έπειτα απ’ όλα αυτά, αφού στηρίξαμε με το αίμα μας τις τράπεζες για να επιβιώσουνε, πήραμε και ως δώρο  το «τρίτο το μακρύτερο».

Σε μεγάλη ταλαιπωρία υπόκεινται οι κάτοικοι του Αγγελοκάστρου ακόμα και για μια απλή τραπεζική ανάληψη χρημάτων, αφού στο χωριό δεν υπάρχει τράπεζα. Όμως το χειρότερο είναι ότι δεν υπάρχει ούτε καν μηχάνημα αυτόματων αναλήψεων ΑΤΜ και τρέχουμε και δεν φτάνουμε, να βγάλουμε δυο δεκάρες που μας απέμειναν για «τα ως προς το ζείν».

Πόσο άλλη ξευτίλα χωριανέ!

Κατεβαίνω εντός βδομάδος στο χωριό, Κι αφού ψάξω για καλά αυτό το γιατί, θα επανέρθω κατά όπως πρέπει επί του θέματος.
Κώστας Μπούτβας. 

Η ΓΟΡΓΟΝΑ ΤΗΣ ΛΙΜΝΗΣ ΗΡΑΙΟΥ.

Το χρονογράφημα του Σαββάτου.

Ο «λειτουργός της τέχνης», ζωγράφος, αρθρογράφος, ποιητής, έχων κάποια ροπή προς τα αλκοολούχα ότι να ’ναι, διότι το αλκοόλ κατά δική του θεωρία διευρύνει τους ορίζοντες του νου, άνοιξε το ψυγείο έξω απ’ το τροχόσπιτο, διαπιστώνοντας την παντελή κενότητα του απ’ ότι να ’ναι αλκοόλ, κι αφού δεν είχε και στην τσέπη μία, όπως συμβαίνει σε κάθε καλλιτέχνη γενικώς, πήρε το τραπεζάκι του και τα πινέλα παραμάσχαλα, κι ήρθε και το ’στησε πλάι στη θάλασσα, εκεί που σκάει το κύμα ακριβώς, να ζωγραφίσει το υπέροχο τοπίο.

Και όντος ήταν όλα υπέροχα. Η θάλασσα η γαλαζοπράσινη, τα σταχτοπράσινα τα πεύκα στην πλαγιά, και η ψαρόβαρκα που αναπαύονταν δεμένη, μπροστά από ένα κομμάτι αμμουδιάς. Ο αυτοδίδακτος ζωγράφος άρχισε να σχεδιάζει το τοπίο στο χαρτί, έχοντας στο μυαλό του καραφάκια, και γυάλινα ποτήρια μισογεμάτα με σκοτσέζικο ουίσκι με παγάκια, όταν ήρθε ξαφνικά απρόσκλητο και μόνο του στην παραλία, το θηλυκό, με το κατάμαυρο ολόσωμο μαγιό. Κάτω απ’ το ψάθινο πλατύγυρο καπέλο, φάνταζαν ήλιος του μεσημεριού τα ξανθοκίτρινα μαλλιά, κι ένα κορμί φτιαγμένο από αρχαίο γλύπτη. Έβγαλε το καπέλο, τίναξε λίγο τα ξανθά μαλλιά, δοκίμασε με τ’ ακροδάχτυλα αν είναι κρύα η θάλασσα, κι έριξε μια βουτιά, σιωπηλή, χαρούμενη και υπέροχη.

Ο καλλιτέχνης τα πήρε λίγο στο κρανίο στην αρχή, γιατί το ολόσωμο μαύρο μαγιό χαλούσε λίγο τη μαγεία του τοπίου - κι ίσως τον αποσπούσε κι απ’ το έργο του – έριξε κάνα δυο καντήλια από μέσα του, όμως το θηλυκό αμέριμνο, συνέχισε να παίζει με το κύμα. Και ξαφνικά σα να του σκάσανε σκαμπίλι του ’ρθε η έμπνευση. Εμ βέβαια, αυτό ήτανε. «Του Ηραίου η ξανθιά γοργόνα». Θα ήταν ένας πίνακας υπέροχος. Το μαύρο το μαγιό, με το λευκό αφρό του κύματος και τα ξανθά βρεγμένα της μαλλιά, η τέλια αντίθεση. Άφησε κατά μέρος τα πεύκα στην πλαγιά και την ψαρόβαρκα, έβαλε στο τραπέζι ένα καινούργιο ολόλευκο χαρτί, και άρχισε να σχεδιάζει με το μολύβι του. Έγραφε κι έσβηνε, μέτραγε εξ αποστάσεως με τεντωμένη την παλάμη του, ξανάσβηνε, ξανάγραφε, ώσπου που σκάρωσε ένα τέλειο σκίτσο, που η κοπέλα ήταν κοπέλα, η θάλασσα, θάλασσα, και μόνο τα πόδια της είχαν γίνει ουρά ψαριού.

Το θηλυκό βγήκε απ’ το νερό, και το λευκό κορμί της γυαλοκόπαγε στον ήλιο. Και όταν είδε το ζωγράφο τάχα ξαφνικά, πλησίασε γεμάτη περιέργειες και χαμόγελα. Σαν ζύγωσε κοντά, κοίταξε το χαρτί που άρχισαν να το ζωντανεύουνε τα χρώματα, γνώρισε τη φάτσα της, και ρώτησε με απορία.

- Εγώ ειμ’ αυτή;

-Είναι του Ηραίου η γοργόνα. Είπε φιλοσοφώντας ο επίδοξος ζωγράφος, και η κοπέλα θαύμασε αφάνταστα. Θαύμασε και ο καλλιτέχνης την ομορφιά που ήταν δίπλα του, και κοίταζε τώρα όχι το έργο του παρά μονάχα το ξανθό μανούλι.

- Μ’ αρέσει η τέχνη. Είπε η κοπέλα, και ο ζωγράφος της πρόσφερε ένα απ’ τα τρία εναπομείναντα τσιγάρα του. Κι έπειτα καθίσανε κάτω στην άμμο δίπλα – δίπλα και άρχισαν να γίνονται ωραίες οι στιγμές. Ώσπου που πρώτα μίλησαν τα δυο υπέροχα χείλη της κοπέλας:

-Είστε από δω;

- Όχι ένα τροχόσπιτο έχω στο κάμπινγκ εδώ δίπλα και είμαι τακτικός. Εσείς;

- Εγώ δεν έχω αυτή την πολυτέλεια. Μόνο όταν έχω ρεπό απ’ το ξενοδοχείο που δουλεύω στο Λουτράκι, κι αφού δεν έχω και παρέες, έρχομαι για το μπάνιο μου μονάχη μου εδώ. Μου αρέσει τρομερά εδώ. Τέτοια ωραία μέρη ηλιόλουστα, εμείς δεν είχαμε στη βόρια μακρινή Πατρίδα μου. Κι ακούτε, πάντοτε κάτι μέσα μου έλεγε, ότι εδώ θα βρω την ευτυχία. Το ’ξερα πως η θάλασσα εδώ θα μου ’φερνε κάποια στιγμή εκείνο που ποθούσα. Κι αυτό το «εκείνο» είστε εσείς.

Ο καλλιτέχνης ταράχτηκε.

-Ζήτα μου του είπε: ζήτα μου ότι θέλεις.

Ο καλλιτέχνης ξαναταράχτηκε.

-Τι ότι θέλω.

- Όπως στο λέω, ότι θές.

Ο «λειτουργός της τέχνης» σηκώθηκε, έριξε μια διερευνητική ματιά προς το τροχόσπιτο, την έπιασε απ’ το χέρι, και τράβηξε χαρούμενος προς την γειτονική ταβέρνα. Αυτός να πιεί απ’ το πρωί ήθελε.Έπιασε ένα τραπέζι γωνιακό, φώναξε το γκαρσόνι και του είπε:
-Δυό καραφάκια ούζο φέρε, με άφθονα παγάκια και μεζέ μικρέ.

Πιο πέρα κάτω απ’ τον πυρωμένο ήλιο, μισοτελειωμένη ξεροψήνονταν επάνω στο τραπεζάκι ζωγραφισμένη με νερομπογιά, μια γοργόνα με κατάξανθα μαλλιά.

Μπούτιβας Κώστας - Καστρινός. Λίμνη Ηραίου- Λουτράκι 11 Ιουνίου. 

Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΣΤΟ ΑΓΓΕΛΟΚΑΣΤΡΟ.

Στα «χαρακώματα» στο Αγγελόκαστρο λόγω έλλειψης νερού. Στον Εισαγγελέα αγρότες της περιοχής, που βλέπουν τα χωράφια και τις καλλιέργειές τους να καταστρέφονται. Επιρρίπτουν ευθύνες στον τοπικό ΤΟΕΒ.

Μερικοί από τους αγανακτισμένους αγρότες στο Αγγελόκαστρο.

Αγανακτισμένοι και ταυτόχρονα αποφασισμένοι να προσφύγουν στον Εισαγγελέα είναι οι αγρότες στην περιοχή του Αγγελοκάστρου, καθώς δεν έχουν στη διάθεσή τους νερό να ποτίσουν τις καλλιέργειές τους! Οι αγρότες της περιοχής καθημερινά βλέπουν πως ο κόπος τόσο μηνών καταλήγει στον κάλαθο των αχρήστων και οι καλλιέργειές τους καταστρέφονται. Προσδοκούν μονάχα σε ένα θαύμα. «Παρακαλάμε να βρέξει για να κρατηθούν ζωντανές οι καλλιέργειές μας. Η προχθεσινή μπόρα και άλλες βροχές που είχαμε το προηγούμενο διάστημα ήταν δώρο για μας. Δώσαμε παράταση ζωής στις περιουσίες μας» επισημαίνουν οι αγρότες μιλώντας στη «Σ».

Το πρόβλημα που τους κοστίζει ακόμη και σε οικονομικό επίπεδο είναι πως οι εργασίες που θα έπρεπε να έχουν ξεκινήσει από τον Απρίλιο από τον τοπικό ΤΟΕΒ για την διάνοιξη των αρδευτικών καναλιών και των αντίστοιχων διωρύγων, ξεκίνησαν μόλις την περασμένη Κυριακή μετά από έντονους διαξιφισμούς με τους αρμόδιους.

Αποτέλεσμα όλης αυτής της κατάστασης που έχει διαμορφωθεί είναι να μην έχουν νερό για να ποτίσουν τις καλλιέργειές τους, όπως γίνεται στην υπόλοιπη περιοχή που τα αρδευτικά κανάλια και οι διώρυγες είναι γεμάτες με νερό, εδώ και αρκετό καιρό. Αυτό που εξοργίζει περισσότερο τους αγρότες του Αγγελοκάστρου, είναι πως οι δικές τους καλλιέργειες είναι καταγεγραμμένες ηλεκτρονικά και καταχωρημένες στους απαραίτητους χάρτες, κάτι που δεν γίνεται στην υπόλοιπη περιοχή όπως δηλώνουν, ενώ στις οικονομικές τους υποχρεώσεις είναι συνεπέστατοι τη στιγμή που δεν διαθέτουν νερό.

Ο Πρόεδρος του Συνεταιρισμού Αγγελοκάστρου Σωτήρης Ζαρναβέλης επισήμανε στη «Σ» πως «έχουμε τεράστιο πρόβλημα με το πότισμα των καλλιεργειών μας. Το πρόβλημα ξεκίνησε τώρα που έγινε αλλαγή του Προέδρου του ΤΟΕΒ Αγγελοκάστρου. Μας στερούν το νερό. Αν δεν έβρεχε οι καλλιέργειές μας ήδη θα είχαν ξεραθεί. Αλλά και αν έρθει άμεσα το νερό, κάτι που δεν μπορεί να γίνει, δεν μπορεί να γίνει διαχείριση γιατί όλοι το θέλουν. Εδώ και ένα μήνα θα έπρεπε ήδη να έχουν καθαρίσει τις διώρυγες, να βάλουν νερό, να φροντίσουν για απόθεμα και να ξεκινήσει το πότισμα σιγά – σιγά. Δεν υπάρχει καθόλου ενδιαφέρον. Μας έχουν παρατήσει. Θέλουμε να γνωστοποιήσουμε την κατάσταση στον κόσμο και μεθαύριο θα πάμε στον Εισαγγελέα. Κάνουμε τόσα έξοδα για τις καλλιέργειές και την παραγωγή μας και όταν έρχεται η εποχή να ποτίσουμε δεν μπορούμε. Δημιουργείται οικονομικό πρόβλημα σε όσους καλλιεργούν. Το καλαμπόκι έχει κόστος 200 ευρώ και ψάχνουμε για να κερδίσουμε κέρδος μέχρι 30 ευρώ. Αν δεν ποτίσουμε, τότε «μπαίνουμε μέσα» πέραν των 200 ευρώ για τέσσερα χρόνια, ώσπου να επανέλθουμε σε μια σειρά και να καλυφτούμε. Φωνάζουμε καιρό, γιατί καταλάβαμε τι θα γίνονταν. Ζούμε καταστάσεις που δεν ζούν ούτε στην Αφρική. Έχουμε 2 ποτάμια μέσα στο χωριό μας και δεν ποτίζουμε».

Από αριστερά ο Ευρυβιάδης Παππάς και ο Σωτήρης Ζαρναβέλης.

Ο Ευρυβιάδης Παππάς, αγρότης, τόνισε πως «Αυτό πού γίνεται φέτος με τον ΤΟΕΒ δεν το έχω ζήσει εδώ και 40 χρόνια που ασχολούμαι. Πάντα είχαμε πρόβλημα, αλλά όχι σε τέτοια έκταση. Ανέκαθεν ο ΤΟΕΒ στο τέλος Απριλίου καθαρίζει τις διώρυγες, φέτος έφτασε Ιούνιος μήνας και τώρα μας καθαρίζουν την κεντρική διώρυγα. Περίπου 2.000 στρέμματα δεν πήραν νερό και δεν πρόκειται να πάρουν καθόλου. Μας προβάλουν την δικαιολογία πως δεν έχουν λεφτά, αλλά δεν κάνουν ότι είναι απαραίτητο για να το βεβαιώσουν στην Δ.Ο.Υ. Πέραν αυτού, δεν γνωστοποιούν ποιοι δεν πληρώνουν. Ψάχνοντας μάθαμε πως οι περισσότεροι Αγγελοκαστρίτες, σε ποσοστό 90%, έχουν πληρώσει. Την αμέλεια αυτή του ΤΟΕΒ την πληρώνουν τελικά οι παραγωγοί. Προσωπικά το νέο μου το περιβόλι δεν μπορώ να το ποτίσω καθόλου. Η φρέζα δεν μπόρεσε να κάνει δουλειά γιατί το χώμα έχει γίνει τσιμέντο. Τώρα θα προχωρήσουμε σε μηνύσεις. Δεν έχει συντηρηθεί το δίκτυο. Θεώρησαν καθάρισμα την φωτιά που έβαλαν περιμετρικά από την κεντρική διώρυγα, απ’ την οποία πήγαν να καούν και ελιές. Ήρθε η Πυροσβεστική για να σώσει την κατάσταση».

Εφημερίδα Αιτωλ/νιας Συνείδηση. Κων/νος Χονδρός.

Ξεραμένη και ασυντήρητη διώρυγα στο Αγγελόκαστρο.

 

ΣΤΟ ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΕΞΕΛΙΞΕΩΝ Η ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΑΓΓΕΛΟΚΑΣΤΡΟΥ.

Δυο βασικοί παράγοντες για την ανάπτυξη της πόλης του Αγρινίου ήρθαν και πάλι στο προσκήνιο μόλις ακούστηκε ότι θα πέσει το νέο ζεστό Ευρωπαϊκό χρήμα: Η πολυδιαφημισμένη, μάλιστα, παράκαμψη Αγρινίου με την Ιόνιο Οδό, καθώς και το πάγιο αίτημα μιας βιομηχανικής ζώνης κοντά στο μεγαλύτερο Δήμο της Αιτωλοακαρνανίας. Και όταν οι φορείς μυρίζονται χρήμα βρίσκουνε πάντοτε και την κοινή στόχευση όπως τώρα η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας και ο απέραντος Δήμος του Αγρινίου.

Ο Περιφερειάρχης κ. Απόστολος Κατσιφάρας πρίν λίγες μέρες από το κεντρικό δελτίο ειδήσεων του «Αχελώος TV» μίλησε μάλιστα για πλήρη συνεργασία με τον δήμο Αγρινίου και για τα δύο αυτά ζητήματα. Και η συνεργασία αυτή έχει να κάνει :

1) Με την εκπόνηση προκαταρκτικής μελέτης που θα χρηματοδοτηθεί από την Περιφέρεια για την απευθείας σύνδεση του Αγρινίου με την Ιόνια οδό, με κάθετη κοντινή σύνδεση δια μέσου Αγγελοκάστρου – Δοκιμίου η οποία δεν θα περνάει όμως μέσα από αστικούς ιστούς.

2) Τη οροθέτηση της βιομηχανικής ζώνης. Η είδηση μάλιστα είναι ότι η έκταση αυτή υπάρχει, είναι κοντά στο Αγγελόκαστρο, είναι 240 στρέμματα και όπως αναφέρθηκε δεν θα δαπανηθούν χρήματα - που δεν υπάρχουν για απαλλοτριώσεις - αλλά θα παραχωρηθεί από το κράτος ή θα υπάρξει ανταλλαγή.

Επιστολές έχουν στείλει τόσο η Περιφέρεια όσο κι ο δήμος στο υπουργείο Οικονομικών για να προχωρήσει η διαδικασία, ενώ και προς την πλευρά του Υπουργείου Υποδομών Μεταφορών και Δικτύων έχουν γίνει ανάλογες κινήσεις για την νέα χάραξη προς τον υπουργό κ. Χ, Σπίρτζη και τα μηνύματα λέει είναι θετικά. Πληροφορίες μάλιστα μιλάνε για επίσκεψη του υπουργού το προσεχές διάστημα και εξέταση των θεμάτων από κοντά.

Σε δηλώσεις του ο δήμαρχος Αγρινίου κ. Γ. Παπαναστασίου αναφέρει: Σχεδιάζουμε κάτι μεγάλο για την περιοχή κι αν έχουμε αποτελέσματα το Αγρίνιο θα είναι μια διαφορετική πόλη με τεράστιες αναπτυξιακές προοπτικές μετά. Το αίτημα για νέα χάραξη σύνδεσης με την Ιόνια είναι θεμελιώδες ενώ η βιομηχανική ζώνη είναι ένας πόθος για την επιχειρηματικότητα της περιοχής, τουλάχιστον από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου.

Οι προχωρημένες αυτές διαδικασίες αναμένεται να αλλάξουν το Αγρίνιο και την περιοχή μας γενικότερα αν βέβαια κάποτε γίνουν πραγματικότητα και δεν μείνουν πάλι στα λόγια και στα σχέδια λέμε εμείς, και ας έχουν στήριξη όχι από δύο αλλά από χίλιες δύο πλευρές.

Κώστας Μπούτιβας.

ΞΗΛΩΘΗΚΕ Η ΜΙΑ ΠΑΙΔΙΚΗ ΧΑΡΑ ΣΤΟ ΑΓΓΕΛΟΚΑΣΤΡΟ.

Ξηλώθηκε στο «πιτς φυτίλι» από συνεργεία του Δήμου Αγρινίου, η επάνω παιδική χαρά Αγγελοκάστρου, εκεί μπροστά στην πιτσαρία του Τσάκωνα, γιατί λέει με το νέο νόμο δεν πληρούσε τις απαιτούμενες προδιαγραφές, και ήταν επικίνδυνη για τη σωματική ακεραιότητα των παιδιών. Έτσι οι εικόνες που όλοι λίγο πολύ έχουμε ζήσει εκεί, με το χώρο να σφύζει από παιδικές φωνές ειδικά τα καλοκαιριά, ίσως αργήσουμε να τις ξαναδούμε.

Ο Δήμος Αγρινίου που απευθυνθήκαμε για το θέμα, μας απάντησε ότι μάλιστα καθυστέρησε κιόλας να ξηλώσει την συγκεκριμένη παιδική χαρά, κι ότι πολύ λίγες είναι οι παιδικές χαρές που πληρούν τις προδιαγραφές λειτουργίας και γι’ αυτό ξηλώθηκαν ήδη 54 παιδικές χαρές στη πόλη του Αγρινίου και τα γύρω χωριά. Έριξε μάλιστα το μπαλάκι στο Υπ. Εσωτερικών γιατί τα λεφτά που παίρνει ο δήμος Αγρινίου από το ΣΑΤΑ είναι μόνο 1,2 εκατ. ευρώ και δεν φτάνουνε ούτε για «ζήτω», και χρειάζεται περισσότερη χρηματοδότηση για να αποκατασταθούν όλες οι παιδικές χαρές που να πληρούν τις προδιαγραφές που απαιτούνται απ’ τον καινούργιο νόμο. Με τον νέο ΕΣΠΑ, μας είπαν ότι θα απαιτηθούν περισσότερα χρήματα, και θα αποκατασταθούν όλες οι ξηλωμένες παιδικές χαρές σε βάθος χρόνου.

Η δική μας γνώμη είναι ότι το ξήλωμα της παιδικής χαράς, κι ο τρόπος με τον οποίο έγινε, είναι απαράδεκτα. Αν είχαν διαπιστωθεί προβλήματα ασφάλειας, όφειλαν αφού τα επεξηγήσουν επακριβώς να πάρουν μέτρα, και αν δεν υπήρχαν χρήματα όπως λένε για την άμεση αποκατάστασή τους από το Δήμο, να γίνει πρόσκληση σε όποιους τυχόν ήθελαν να βοηθήσουν, ώστε η παιδική χαρά να μην κλείσει οριστικά. Η τακτική «υπάρχουν προβλήματα ασφάλειας στην παιδική χαρά», κλείνει η παιδική χαρά, είναι εξευτελιστική για μια κοινωνία και μάλιστα χωρίς καμία ενημέρωση. Αν αύριο διαπιστωθούν από κάποιους τυπολάτρες «χαρτογιακάδες» προβλήματα στο σχολείο, τότε θα το κλείσουνε κι αυτό; Αλλα σ’ ένα κράτος «οίκο ανοχής» ποιος ξέρει τι θα δούμε ακόμα πατριώτη.

Κώστας Μπούτιβας.

Η ΣΥΡΙΖΟΣΚΟΝΗ.

Ευθυμογράφημα του Καστρινού.

Όλα τα είχαμε μας κατσικώθηκε τώρα τελευταία κι αυτή η αφρικάνικη σκόνη, που περνάει τη μεσόγειο τελείως αυθαίρετα και μας κάνει πιτσιλωτούς λες κι έχουμε βγάλει τη «μπέμπελη». Κι εκεί που έριχνα λίγο νερό με το λάστιχο να καθαρίσει λίγο το τζάμι απ’ το αμάξι να πάω για τσιγάρα, ήρθε κι εκείνος ο μισότρελος ο ξερόλας ο τσοπάνης που βοσκάει τα πρόβατα εδώ παραπάνω στα πεύκα, στάθηκε έξω απ’ το συρματόπλεγμα στο κάμπινγκ, και μου είπε με στόμφο ότι αυτό το πράγμα δεν εξηγείται επιστημονικά και ότι πρέπει να κάνουμε λιτανείες για να μας αφήσει ήσυχους. Γιατί λέει είναι βέβαιος ότι την φέρνει στον τόπο μας ένας διάολος που έχει κρυμμένο ο Φίλης ο Αντίχριστος στο υπουργείο του!

- Άσε μας ρε μεγάλε κι εσύ και τα θρησκευτικά σου, εγώ ξέρω ότι έχω βαρεθεί κάθε μέρα να καθαρίζω τα τζάμια και την επόμενη τα βρίσκω πάλι πιτσιλωτά.

- Μην τα πλένεις τότε αφού θα ξαναλερωθούνε.

- Τι λες ρε πονηρέ, και πώς θα βλέπω;

- Να βάνεις τσ’ υαλοκαθαριστήρες.

- Ναι, για να γίνεται το παρμπρίζ λασπότοπος. Τράβα μωρέ μάζεψε τ’ αρνιά που θα μου πεις τι θα κάνω. Πήγε να φύγει αλλά ξαναγύρισε πίσω.

 -Καλά να πάθουμε Σύ.ρι.ζα δε θέλαμε;

- Και τι σχέση έχει αυτό τώρα;

- Τι σχέση έχει; Μόλις άνοιξε τα σύνορα μπούκαραν όλοι, μπούκαρε και η σκόνη.

- Α ρε βλάκα από δω. Καιρική σύμπτωση!

- Σύμπτωση λες εσύ, αλλά εδώ υπάρχει σχέδιο σου λέω!

- Κι άλλο σχέδιο; Δε βλέπεις αυτοί όλο σχέδια είναι. Για όλα είχανε ένα σχέδιο. Ουστ ορέ από δω!

- Εγώ πάντως στο λέω: Έχουν σχέδιο και είναι σατανικό!

- Για λέγε λοιπόν ποιο είναι αυτό το σχέδιο; Έλα λέγε μ’ έσκασες και με χασομεράς.

- Έχεις δει τώρα τελευταία που όπου πάνε βουλευτές και υπουργοί τους κράζουνε;

- Έ και λοιπόν, καιρός τους δεν είναι. Τα ίδια δεν έκαναν κι αυτοί με τους άλλους;

- Ναι, αλλά αυτοί είναι άλλο, δεν τα σηκώνουν αυτά. Αφού είναι Αριστεροί, πώς τους κράζει ο λαός;

- Έλα ντε! Αυτοί το είδανε το πράγμα «πρώτη φορά αριστερά σου γαμώ και την κυρά».

- Έμ βλέπεις που έρχεσαι στα λόγια μου. Γι αυτό λοιπόν σου λέω ότι επιστράτευσαν σκοτεινές δυνάμεις να φέρουν όλη την άμμο της Αφρικής εδώ.

- Και τι κέρδος θα έχουνε αυτοί απ’ τη σκόνη ρε βλάκα. Ε βλάκα.

- Εγώ είμαι βλάκας; Που ζεις ρε! Για να πιάσουν όλους τους Έλληνες λαρυγγίτιδες και φαρυγγίτιδες από τη σκόνη, κι άϊντε να φωνάξεις εσύ μετά με τέτοιο λαιμό! Ο Αμβρόσιος ο δεσπότης των Καλαβρύτων απέναντι είδε όραμα τον Φίλη να διατάζει ένα διάολο να φέρει τη σκόνη. Γι αυτό του τα ’χωσε μετά χοντρά, και του ’ριξε και κατάρες.

- Α! εσύ με ξεστράβωσες για τα καλά σήμερα. Δεν μου λες; Σ’ άφησαν απ’ το Δαφνί ή τους έφυγες;

- Φταίω εγώ που κάθομαι και συζητάω μ’ αστοιχείωτους. Και μετά σ΄ λένε γιατί πάμε καταδιαόλου, έλεγε φεύγοντας.

Εν τω μεταξύ τα πρόβατα είχανε μπει σε κάτι μικρές ελιές εκεί πιο πέρα, και δεν είχανε αφήσει πολυέλαιο. Ο Κατρούγκαλος τα έβαλε, του φώναξα καθώς άρχισε να τρέχει, κι ένας που ψάρευε με το καλάμι του εκεί μπροστά στο μόλο κι ήτανε μάρτυρας στο όλο σκηνικό, του ’φυγε το καλάμι απ’ τα χέρια απ’ τα γέλια.

Μπούτιβας Κώστας – Καστρινός.