Σχόλιο του Καστρινού.
Ο χρόνος κυλάει, οι αγωνιστικές περνάνε και οι αντοχές ‘χτυπάνε κόκκινο’. Η κλεψύδρα τρέχει ανελέητα και μαζί της εξαντλούνται οι ελπίδες αγωνιστικής ανάκαμψης του ΑΧΕΛΩΟΥ. Πάλι ισοπαλία σήμερα στην έδρα του με το Δοκίμι, με μια ομάδα που τα τελευταία χρόνια την είχε μέσα έξω.
Μοναδική ελπίδα είναι, ο αυτοσεβασμός και η κατανόηση των δυσκολιών που επιβάλλεται να αντιμετωπίσουμε, εξ' αιτίας της αδιαφορίας όλων στη κυριολεξία στο πρόσφατο παρελθόν, (τα επεσήμανα από εδώ απ’ το Καλοκαίρι) και τώρα τα βρίσκουμε μπροστά μας. Μόνοι μας φτάσαμε σε αυτό το σημείο, μόνοι μας πρέπει να βρούμε τη λύση. Με πρόσωπα και όχι μάσκες και προσωπεία. Με όραμα και όχι
«μπουρδολογίες» και ψευτομαγκιές στις καφετέριες. Με υπομονή και όχι αποχαύνωση. Με ελπίδα αλλά όχι ματαιοδοξία. Γιατί ο ΑΧΕΛΩΟΣ είναι καημός, αλλά ποτέ μιζέρια.
«μπουρδολογίες» και ψευτομαγκιές στις καφετέριες. Με υπομονή και όχι αποχαύνωση. Με ελπίδα αλλά όχι ματαιοδοξία. Γιατί ο ΑΧΕΛΩΟΣ είναι καημός, αλλά ποτέ μιζέρια.
Κώστας.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου