Τότε στα νεανικά μου χρόνια στη μόδα ο εχθρός ήταν οι Κνίτες. Η κόκκινη αρκούδα , κι ο υπαρκτός σοσιαλισμός. Ο ανεξέλεγκτος δογματισμός και τα πλυντήρια μυαλού. Και φυσικά το κράτος. Αυτό που μάθαμε απ’ τα γεννοφάσκια μας να βλέπουμε σαν εχθρό, σαν το μπαμπούλα του παραμυθιού και Βελικγέκα του Πασά που έπρεπε με κάθε τρόπο να τον ξεγελάσουμε και να τον κλέψουμε. Κατάλοιπα θα μου πεις. Όνειρα πες του νεοφερμένου σοσιαλισμού, καλά σερβιρισμένα.
Σχεδόν σαράντα χρόνια μετά, τα παλικάρια του «πράσινου ήλιου» και της «γαλάζιας γενιάς» έχουν ξεφτίσει, άλλοι αριστερά κι άλλοι δεξιά μεριά. Το παραμύθι έχει ξεφτίσει, και οι μονοί που έχουν πραγματικά διαλυθεί είμαστε εμείς... Εμείς, που ζήσαμε και ζούμε μεροδούλι - μεροφάι που μεγαλύτεροι και πιο κουρασμένοι, έχοντας δει το Κράτος να καταρρέει και να ανασταίνεται εκατό φορές, να γίνεται Βρικόλακας που προσπαθεί να διατηρηθεί, έχοντας δει τους Έλληνες να ξεσηκώνονται και να ξαναλουφάζουν εκατό φορές, εμείς κουρασμένοι, εξουθενωμένοι, απογοητευμένοι, νικημένοι χωρίς και να ξέρουμε τι είναι τούτο που τελικά μας έχει νικήσει, προσπαθούμε να βρούμε «μπούσουλα».
Τίποτα σήμερα δεν είναι ίδιο πια... Γκέτο κατάντησε τούτη η χώρα, κι απέναντι μας δεν έχουμε πια τους Κνιτες που είχαμε κάποτε. Και μείς δεν είμαστε τα οργισμένα νιάτα που ήμασταν κάποτε. Βολευτήκαμε, συμβιβαστήκαμε, δουλέψαμε και φτιάξαμε το δικό μας αύριο μέσα στο σύστημα που πολεμούσαμε και μας πολεμούσε. Κι αυτό το δικό μας αύριο, είναι που τώρα μας ξεπουλάνε οι πολιτικοί οι αρχιμαφιόζοι. Κι αυτή η δική μας χώρα είναι που τελεί υπό κατοχή..
Και το χειρότερο. Χαθήκαν πια και σύνορα και όρια.
Αυτά τα οργισμένα παιδιά του «πράσινου ήλιου» και της «γαλάζιας γενιάς» τα «κομματόσκυλα του κερατά» που έχασαν τα οφίτσια , άρχισαν ξαφνικά να πηγαίνουν ασυναίσθητα δεξιά. Κι ακόμα πιο δεξιά. Αυτά τα παιδιά τα κομματόσκυλα του 80 είναι οι «λεβέντες» του 2012, που ζητάνε την επιστροφή ενός χαμένου ονείρου που κάποτε τους έταξαν. Δεν θα ξεχάσω με τίποτα φανατικό αφισοκολλητή του «πράσινου ήλιου» να περνάει με ναζιστικό βήμα φέτος το βράδυ του πανηγυριού το κέντρο του χωριού έχοντας μπροστάρη βουλευτή «Χρυσαυγόφιδο» που περιφέρονταν εν Ίδη μαϊμούς στα πανηγύρια του νομού χαιρετώντας ναζιστικά.
Απ την κόκκινη αρκούδα στη μαύρη μαϊμού ένα βήμα δρόμος λοιπόν....
Φοβάμαι οτι έσκασε πια το αυγό του φιδιού, κι εκείνους που είχαν το αντίδοτο στο δηλητήριο, με τον ένα η άλλο τρόπο μια και καλή τους ρίξανε στο καναβάτσο. Θα ξαναδείς κ. τάδε βουλευτά σε ψηφοδέλτιο το όνομά σου; Εγώ αμφιβάλω. Γιατί όλα εδώ πληρώνονται «ψευτομπουλούκι» της γεμάτης τσέπης.
Καστρινός
Σχεδόν σαράντα χρόνια μετά, τα παλικάρια του «πράσινου ήλιου» και της «γαλάζιας γενιάς» έχουν ξεφτίσει, άλλοι αριστερά κι άλλοι δεξιά μεριά. Το παραμύθι έχει ξεφτίσει, και οι μονοί που έχουν πραγματικά διαλυθεί είμαστε εμείς... Εμείς, που ζήσαμε και ζούμε μεροδούλι - μεροφάι που μεγαλύτεροι και πιο κουρασμένοι, έχοντας δει το Κράτος να καταρρέει και να ανασταίνεται εκατό φορές, να γίνεται Βρικόλακας που προσπαθεί να διατηρηθεί, έχοντας δει τους Έλληνες να ξεσηκώνονται και να ξαναλουφάζουν εκατό φορές, εμείς κουρασμένοι, εξουθενωμένοι, απογοητευμένοι, νικημένοι χωρίς και να ξέρουμε τι είναι τούτο που τελικά μας έχει νικήσει, προσπαθούμε να βρούμε «μπούσουλα».
Τίποτα σήμερα δεν είναι ίδιο πια... Γκέτο κατάντησε τούτη η χώρα, κι απέναντι μας δεν έχουμε πια τους Κνιτες που είχαμε κάποτε. Και μείς δεν είμαστε τα οργισμένα νιάτα που ήμασταν κάποτε. Βολευτήκαμε, συμβιβαστήκαμε, δουλέψαμε και φτιάξαμε το δικό μας αύριο μέσα στο σύστημα που πολεμούσαμε και μας πολεμούσε. Κι αυτό το δικό μας αύριο, είναι που τώρα μας ξεπουλάνε οι πολιτικοί οι αρχιμαφιόζοι. Κι αυτή η δική μας χώρα είναι που τελεί υπό κατοχή..
Και το χειρότερο. Χαθήκαν πια και σύνορα και όρια.
Αυτά τα οργισμένα παιδιά του «πράσινου ήλιου» και της «γαλάζιας γενιάς» τα «κομματόσκυλα του κερατά» που έχασαν τα οφίτσια , άρχισαν ξαφνικά να πηγαίνουν ασυναίσθητα δεξιά. Κι ακόμα πιο δεξιά. Αυτά τα παιδιά τα κομματόσκυλα του 80 είναι οι «λεβέντες» του 2012, που ζητάνε την επιστροφή ενός χαμένου ονείρου που κάποτε τους έταξαν. Δεν θα ξεχάσω με τίποτα φανατικό αφισοκολλητή του «πράσινου ήλιου» να περνάει με ναζιστικό βήμα φέτος το βράδυ του πανηγυριού το κέντρο του χωριού έχοντας μπροστάρη βουλευτή «Χρυσαυγόφιδο» που περιφέρονταν εν Ίδη μαϊμούς στα πανηγύρια του νομού χαιρετώντας ναζιστικά.
Απ την κόκκινη αρκούδα στη μαύρη μαϊμού ένα βήμα δρόμος λοιπόν....
Φοβάμαι οτι έσκασε πια το αυγό του φιδιού, κι εκείνους που είχαν το αντίδοτο στο δηλητήριο, με τον ένα η άλλο τρόπο μια και καλή τους ρίξανε στο καναβάτσο. Θα ξαναδείς κ. τάδε βουλευτά σε ψηφοδέλτιο το όνομά σου; Εγώ αμφιβάλω. Γιατί όλα εδώ πληρώνονται «ψευτομπουλούκι» της γεμάτης τσέπης.
Καστρινός
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου