Nέο βιβλίο του Ευθύμιου Πριόβολου με τίτλο: «Εκεί ήταν η αγάπη»

Εκδόθηκε το νέο βιβλίο του συγχωριανού μας Ευθύμιου Πριόβολου με τον τίτλο: «Εκεί ήταν η αγάπη» από τις εκδόσεις ΚΨΜ και η παρουσίασή του θα γίνει στις 22 Νοεμβρίου, ημέρα Τετάρτη, στις 7 το απόγευμα στο «Σόουλ Κίτσεν», Ευελπίδων 47, στην Αθήνα.

Για το βιβλίο θα μιλήσουν οι:

- Αγγελική Παππά, Μεταπτυχιακή Φιλόλογος - Υποψήφια Διδάκτωρ Κλασικής Φιλολογίας  

- Ιωάννης Παπανδρέου, Ιατρός - Ειδικός στην Ψυχολογία της Εφηβείας

- Μιλτιάδης Ζαμπάρας, Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, Μεταδιδακτορικός Ερευνητής Πανεπιστημίου Πατρών.

Τη συζήτηση θα συντονίσει η Χριστίνα Φωτοπούλου, Μεταπτυχιακή Φιλόλογος, Διευθύντρια Γυμνασίου.

Ο συγγραφέας στην πρόσκλησή του αναφέρει τα εξής:

«Φίλες και φίλοι, θα χαρώ πολύ αν η φιλίας μας ξεπεράσει την οθόνη του facebook και αποδειχθεί πραγματική με αφορμή και αιτία το νέο βιβλίο μου. Σίγουρα, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπως το facebook, προσφέρουν τρόπους για να δείξει κανένας το ενδιαφέρον του. Πέρα όμως από αυτούς τους τρόπους, η  παρουσίας σας σε αυτή την προσωπική γιορτή, θα είναι για μένα τιμή και χαρά για τη ζωντανή, άμεση επαφή και γνωριμίας μας!

Πέρα από την παρούσα πρόσκληση - η οποία θα ανανεωθεί - θα αποσταλεί και προσωπική, για χάρη της εκτίμησης και της φιλίας μας.

Γι’ αυτό σας περιμένω! Με εκτίμηση,

Ευθύμιος Πριόβολος» 

Πρόκειται για μυθιστόρημα 480 σελίδων. Του ευχόμαστε να είναι καλοτάξιδο!

Για το περιεχόμενο του βιβλίου διαβάζουμε από το οπισθόφυλλό του.

«Πρόκειται για ενα μυθιστόρημα του έρωτα, της αγάπης και της ζωής, με φόντο τη μεταπολιτευτική περίοδο των χρόνων από τα τέλη της δεκαετίας του ’70 ως και τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του ’80, μέσα από τη σχέση του Νάσου και της Μυρτώς, που ξεκινάει στα φοιτητικά τους χρόνια.

Η διήγηση καθιστά αβίαστα τον αναγνώστη συνοδοιπόρο των δύο νέων στο ταξίδι της ζωής, μέσα από την πραγματικότητα και τα γεγονότα εκείνης της περιόδου.

Οι διάλογοι, κυρίως των δύο πρωταγωνιστών, μεταξύ τους, με τις οικογένειές τους και το φιλικό τους περιβάλλον, αναδεικνύουν και προβάλλουν όλα όσα ζουν, ενδιαφέρουν και προβληματίζουν ιδιαίτερα τους νέους: τον έρωτα, την αγάπη, τη φιλία, την επίδραση των οικογενειακών και κοινωνικών βιωμάτων στις σχέσεις τους, την πολιτική στη ζωή τους, το επάγγελμα, την καταξίωση, ακόμα και την απώλεια και τον θάνατο.

Οι μονόλογοι ψυχογραφούν πρόσωπα, χαρακτήρες, διλήμματα και αποφάσεις, που αδιάκοπα χαρακτηρίζουν την ανθρώπινη ύπαρξη και παρουσία.

Εκεί ήταν η αγάπη, δεν έφυγε ποτέ, θέλει να καταδείξει ο συγγραφέας μέσα από την εξέλιξη των γεγονότων και την κατάληξη του αφηγήματος. Είναι η δύναμη της αγάπης, που, πέρα από κάθε θάνατο, δεν καταλύεται, αλλά υπάρχει και παραμένει αέναα, χωρίς τέλος».

ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΓΙ’ ΑΘΩΑ ΠΑΙΔΙΑ.

Ήταν παιδιά ξυπόλητα, φτωχά και πεινασμένα

ελπίδας ήταν άγγελοι με τα φτερά κομμένα.

πολέμου ήταν θύματα, μωρά χωρίς πατέρα

παιδιά που γεννηθήκανε σε κάποια μαύρη μέρα.

Σημάδια της αγνότητας, ικέτες της ειρήνης

μικρά παιδιά ανήλικα, παιδιά της Παλαιστίνης

Κι ήρθαν εκείνοι των λαών το αίσχος και η κατάρα

πάνω στ' αθώα τα παιδιά, ν’ απλώσουν την αντάρα.

Μια νύχτα φθινοπωρινή, το χάρο προσκαλώντας

ήρθανε βομβαρδίζοντας, το θάνατο σκορπώντας.

Εκείνοι που έχουν για Θεό το χρήμα και τον τρόμο,

εκείνοι που χαράξανε, του Γολγοθά το δρόμο.

Και οι άλλοι οι ανθρωπιστές, οι αιώνιοι προστάτες

λένε δεν είναι δυνατόν,  και γύρισαν τις πλάτες.

Κάνανε κάποια σύσκεψη με «κεκλεισμένες θύρας»

κι είπαν κάτι θα κάνουμε,  και νίπτουμε τας χείρας.

Γι αυτό όμως το έγκλημα που ο κόσμος έχει φρίξει,

το αίμα να γίνει των παιδιών, ποτάμι να τους πνίξει.

Κώστας Μπούτιβας.