ΑΞΙΖΕΙ ΣΗΜΕΡΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ;

Καστρινού άποψη.

Όπως συνήθως γίνεται στα έθνη που τα έχει χαράξει βαθιά το μαχαίρι της ιστορίας, έτσι και σε τούτο το δικό μας το Ελληνικό, η Ελληνικότητα είναι πάνω απ’ όλα συνείδηση. Συνείδηση που απ’ αυτή πηγάζει ένα αίσθημα που σου γεννάει ενθουσιασμό , περηφάνια, αλλά και μεγάλες δόσεις πίκρας κι απογοήτευσης, να καλή ώρα όπως γίνεται στις μέρες μας. Πόσοι δεν γίνονται σήμερα σχεδόν ανθέλληνες - και δικαιολογημένα από μια πλευρά- από αντίδραση σε όλα τα στραβά κι ανάποδα αυτή την εποχή στον τόπο μας. Κι έτσι μοιραίως, και προπαντός η νέα γενιά, καταλήγει σε μια ξενολαγνεία. Σ’ όλους τους τρόπους ζωής απ’ τον μικρότερο μέχρι το μεγαλύτερο, αλλά ακόμα και στο τρόπο σκέψης. Και πλανάτε γύρω της ένα διχαστικό ερώτημα. Αξίζει σήμερα να είσαι Έλληνας;

Εγώ λέω το να είσαι Έλληνας ετούτη την εποχή, ούτε προσόν είναι ούτε μειονέκτημα. Η μάλλον όπως σ’ όλα σχεδόν σ’ ετούτη τη ζωή συμβαίνει, είναι και τα δύο. Απλώς σήμερα η κρίση τα ισοπέδωσε όλα και περισσότερο από κάθε άλλη φορά η Ελληνικότητα φαίνεται πια ξεπερασμένη. Και φτάσαμε σε σημείο να βλέπουν όλοι τους σημερινούς Έλληνες ως ξεπεσμένους απόγονους ενδόξων αρχαίων προγόνων, και ως φτωχούς συγγενείς της σύγχρονης Ευρώπης.

Και μέσα σ’ αυτό το συνονθύλευμα και το συρφετό, ο Νεοέλληνας τα ανέχεται σχεδόν όλα ακόμα και τα πιο εξωφρενικά, έχοντας ένα βλέμμα απορίας ενός παιδιού του νηπιαγωγείου, κάτι που το εκμεταλλεύονται στο έπακρον σήμερα οι κεντροευρωπαίοι, και πάνε να μας πλασάρουν την παραχαραγμένη ταυτότητα του σύγχρονου παγκοσμιοποιημένου δουλανθρώπου. Πρέπει όλοι όμως να καταλάβουμε ότι αυτή είναι κάλπικη και ότι καμία σχέση δεν έχει με την την αληθινή διαχρονική ταυτότητα του Έλληνα.

Έχοντας ξεχάσει όμως τα «πρέπει» που ήταν το πρώτο που μάθαινες σε μια αυθεντική Ελληνική οικογένεια, φτάσαμε τώρα ν’ αναζητάμε τα «γιατί» και το τι «φταίει». Φταίει η κακιά μας η μοίρα; Η παρακμιακή μας εποχή; Η ανυποληψία της πολιτικής; Η διαφθορά; Η αμείλικτη ελεύθερη αγορά και μάλιστα σ’ Ελληνική βερσιόν; Φταίμε εμείς οι εφησυχασμένοι παραιτημένοι- κλισμένοι στο καβούκι μας πολίτες;

Όχι αδερφέ! Η μεσαία και κατώτερη τάξη που πάλευε μια ζωή απ’ το πρωί ως το βράδυ για το μεροκάματο, σε τίποτα δε φταίει για τούτη την κατάντια. Άλλοι φταίνε που να φτύσουνε το αίμα, που λέγαν στα χωριά και οι παλιότεροι.

Κώστας Μπούτιβας – Καστρινός.

ΑΧΕΛΩΟΣ Αγγελοκάστρου. ΟΛΙΚΗ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ.

Ολική επαναφορά στο καλό αγωνιστικό πρόσωπο του α’ γύρου έγινε στον ΑΧΕΛΩΟ Αγγελοκάστρου μετά την «κοιλιά» που είχε κάνει, και τις απρόσμενες ανακατατάξεις, την περίοδο των εορτών. Έτσι και σήμερα βρέθηκε σε μια καλή αγωνιστική μέρα, και πέρασε ένα εύκολο απόγευμα μέσα στο Αγγελόκαστρο κερδίζοντας πιο εύκολα απ’ ότι δείχνει το τελικό σκορ 3-1 τον ΑΜΦΙΛΟΧΟ. Καλύτερος σε όλο το παιχνίδι θα μπορούσε να φιλοδωρήσει με περισσότερα γκόλ την άλλοτε κραταιά ομάδα της Αμφιλοχίας. Το πρώτο γκόλ όμως ήρθε αργά, μόλις 3 λεπτά πρίν τη λήξη του ημιχρόνου απ’ τον Στάθη Ζαλοκώστα, κι έτσι το 0-0 μεχρι εκείνη τη στιγμή έκανε τους Αμφιλοχιώτες να αντιστέκονται σθεναρά. Στο πρώτο δεκάλεπτο όμως του δευτέρου ημιχρόνου με δυό ακόμα γκόλ οι γηπεδούχοι καθάρισαν το παιχνίδι. Ένα στο 51ο λεπτό απ΄ τον νεοαποκτηθέντα απ’ τον Όμηρο Νεοχωρίου Δημ. Καρατζογιάννη και το άλλο στο 57ο απ’ τον γερόλυκο των γηπέδων Πάνο Καρίμπα. Το μόνο που κατάφεραν οι του Αμφίλοχου, ήταν να κερδίσουν ένα πέναλτι στο 61ο που απέφερε και την αποβολή του Αρχηγού του ΑΧΕΛΩΟΥ Κωνσταντίνου και που μετέτρεψε σε γκόλ ο Λιανός κάνοντας και το τελικό 3-1. Καστρινός.

Φωτο:Agriniopress.gr                           ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ.   

ΠΝΙΓΗΚΑΜΕ ΛΕΒΕΝΤΗΜ.

-Τι έγινε ρε βάβω;

Είπα στη γιαγιά που την είδα μούσκεμα σε μαύρο χάλι, μέσα δεκαετίας του εξήντα, που είχαν πάει πέρα στη σκαφίδα, στα σύνορα της λίμνης Λυσιμαχείας για να μαζέψουνε τη τελευταία «φουρνιά» από βαμπάκι.

-Πνιγήκαμε λεβέντημ. Μου απάντησε. Τι είναι τούτου δω το πράμα φέτος.

Και τα θυμήθηκα όλα τούτα πενήντα χρόνια από τότε, βλέποντας τη φωτογραφία της πλημυρισμένης λίμνης Λυσιμαχείας σήμερα που κάνει το γύρο του Ιντερνέτ.

Πενήντα χρόνια τα ίδια και τα ίδια σε μια «πνιγμένη χώρα» γενικός.

Καστρινός.

ΠΟΥ ΘΑ ΜΑΣ ΒΓΑΛΕΙ ΕΤΟΥΤΗ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ;

Καστρινού άποψη.

Τα τελευταία χρόνια της κρίσης προσπαθώ να κλέβω λίγη ηρεμία από πράγματα απλά όπως μια μέρα ωραία, ένα ωραίο μέρος, ένα καλό τοπίο. Ζούμε όμως με τέτοιο αλλοπρόσαλλο τρόπο που κι αυτό για να το πετύχεις, είναι και πάλι δύσκολο πολύ. Κι έτσι μερικές φορές νοιώθω τρομερά άβολα σαν να είμαι μόνιμα στον «πάγκο» εκτός παιχνιδιού, μιας κι αυτή την εποχή όλοι κυνηγάνε με κάθε μέσο πως θα παραγκωνίσουν τον άλλο, για να διασωθούν αυτοί.

Τι μας έφερε εδώ: Ο Αντιαμερικανισμός της γενιάς μου που μετατράπηκε σε Αμερικανοποίηση τρόπου ζωής. Οι τότε νέοι με την αριστερή κονκάρδα στο στήθος και τ’ αριστερά ιδεώδη που στη πορεία κατάντησαν θιασώτες του καπιταλισμού. Έλα όμως που η κρίση μας έμαθε καινούργια πράγματα και η καθημερινότητά μας έχει αλλάξει τραγικά! Τώρα όλοι έχουν λιγότερες αυταπάτες και μεγαλύτερη απογοήτευση και αδράνεια. Όλοι ψάχνοντας το χαμένο χαμόγελο, αποσύρονται στην παθητικότητα και την καταθλιπτική ατμόσφαιρα του σπιτιού τους. Μια συνεχής άρνηση δηλητηριάζει τα πάντα γύρω μας. Δεν βρίσκεις τίποτα πια θετικό. Όλα στραβά κι ανάποδα. Κι όλα αυτά με σπρώχνουν ακόμη περισσότερο ν’ αναρωτηθώ, που θα πάει όλο αυτό το πράμα; Μπορεί πια να ζούμε σε μια μόνιμη τέτοια κατάσταση;

Μήπως –μήπως λέω- κάποια στιγμή πρέπει ν’ αποδεχθούμε την πραγματικότητα; Στο κάτω- κάτω λίγο πολύ όλοι φταίμε που αφελέστατα πιστέψαμε τους παραδείσους που μας τάζανε. Μήπως πρέπει ν’ αφήσουμε πια τον «πάγκο» και με το ζόρι να μπούμε στο παιχνίδι; Μη- μη. Μη με ρωτάς τι και πώς; Εσύ με το τρακτέρ, εγώ με το μελάνι, ο άλλος με το μυστρί και παραάλλος με το τιμόνι. Όλοι πρέπει να μπούμε τώρα στο παιχνίδι. Μην παίζουν πια οι άλλοι «τα παλτά» μπάλα για μας. Μας εγγυάται πια κανένας ότι τα πράγματα πρέπει να είναι έτσι κι όχι αλλιώς; Δική μου άποψη εκφράζω, και σ’ όλα ετούτα εδώ απόψε κλείνοντας ,ταιριάζει ένα: «σ’ όλους καλή τύχη.»

Κώστας Μπούτβας - Καστρινός.

H παρουσίαση του νέου βιβλίου του Θύμιου Πριόβολου “Δρόμοι μακρινοί, πολυταξιδεμένοι’’ στο Αγγελόκαστρο.

Στο γεμάτο Δημαρχείο του χωριού παρουσιάστηκε το νέο βιβλίο του Θύμιου Πριόβολου “Δρόμοι μακρινοί, πολυταξιδεμένοι, σαράντα παραδοσιακά παραμύθια μύθοι και ευτράπελες διηγήσεις”.

Μια συλλογή 40 Αγγελοκαστρίτικων παραμυθιών που είχαν παραδώσει οι μαθητές του Δημοτικού Σχολείου Αγγελοκάστρου 70 χρόνια πριν. Παραμύθια και διηγήσεις άλλων εποχών βγαλμένα κατευθείαν μέσα απ’ το λαό.

Οι Oμιλητές της εκδήλωσης ήταν:

Κοντός Παναγιώτης, καθηγητής πανεπιστημίου Αθηνών

Βουγιουκλίδης Γεώργιος, Δ/ντής Δημ.Σχολ. Αγγελοκάστρου

Υφαντής Λίνος, φιλόλογος

Ζαμπάρας Μίλτος, Περιβαλλοντολόγος

Κουτσογούλα Μαρία, Φιλόλογος

Όλοι αναφέρθηκαν στο νόημα που έχει το παραμύθι και στην καταλυτική επίδρασή του στις λαϊκές μάζες εδώ και αιώνες

Τα παραμύθια αυτά είχαν γράψει μαθητές του δημοτικού σχολείου Αγγελοκάστρου το 1938 όπως τους είχε πει τότε ο δάσκαλό τους ο ακουστός σ’ όλους τους Αγγελοκαστρίτες Στέκας, και που απ’ αυτούς τους μαθητές σήμερα λίγοι βρίσκονται ανάμεσά μας. Χαιρετισμό απηύθυναν ο Δήμαρχος Αγρινίου Παύλος Μοσχολιός και ο πρόεδρος της κοινότητας Αγγελοκάστρου Νίκος Μήλας. Παρευρέθηκαν ακόμα στην εκδήλωση: Δήμαρχος Αγρινίου, Παύλος Μοσχολιός, Αντιδήμαρχος Κωνσταντίνα Κατασαρή, Πρόεδρος τοπικής Κοινότητας Νικόλαος Μήλας, Δημοτικοί Σύμβουλοι Ράπτης Γεώργιος και Ζαμπάρας Γεώργιος, προιστάμενος γραμματείας διαμερίσματος Αγγελοκάστρου Παύλος Κοτούμπας, ο παπα - Κώστας Γιαννακάς κ.α. Μπουφέ με παραδοσιακά Αγγελοκαστρίτικα γλυκά, πρόσφερε ο Σύλλογος Γυναικών Αγγελοκάστρου.

Καστρινος.

Πατήστε πάνω στις εικόνες να μεγαλώσουν.

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΓΓΕΛΟΚΑΣΤΡΙΤΩΝ ΑΘΗΝΑΣ. ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ ΑΝΤΙΣΤΕΚΕΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΥΣΚΟΛΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ ΚΙ ΕΠΙΜΕΝΕΙ.(Κοπή πίτας)

Το ξαναείπα πάλι χθες, το λέω και θα το λέω πάντα. ΑΝ ΧΑΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΡΙΖΕΣ ΜΑΣ ΧΑΘΗΚΑΜΕ. Και ειδικά ετούτους τους παλιόκαιρους που ζούμε. Κι αυτό προσπαθεί να κάνει πράξη ο «σύλλογος  Αγγελοκαστριτών» εδώ και χρόνια τώρα. Να ρίξει λίγο χώμα στις ρίζες του τόπου μας, να κρατηθούμε όρθιοι, σε μια εποχή όπου μας πήρε όλους και μας σήκωσε. Το παλεύει και φέτος με τα πενιχρά έστω μέσα που διαθέτει, να βγάλει πέρα τούτη τη σπουδαία αποστολή. Να όπως χθες μαζευτήκαμε εκεί στο ξενοδοχείο στο κέντρο της Αθήνας, απλά, λιτά κι ωραία να κόψουμε τη πίτα του, να πούμε δυο Αγγελοκαστρίτικες κουβέντες και να ευχηθούμε ο ένας στον άλλο να ’χουμε μια καλλίτερη χρονιά. Δείτε τις φωτογραφίες απ’ την μάζωξη που έβγαλαν του συλλόγου τα παιδιά, κι ελάτε όλοι την Παρασκευή 25 του μηνός στον ετήσιο χορό του συλλόγου στα χίλια αστέρια να πιούμε ένα κρασί και να ενισχύσουμε το σύλλογο για να σταθεί στα πόδια του.



Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για μεγεθυνση.

Καστρινός.

ΣΗΜΑΔΙΑ ΑΝΑΡΡΩΣΗΣ ΤΟΥ ΑΧΕΛΩΟΥ.

Το γράψαμε απ’ την αρχή και το ξεκαθαρίσαμε. Ότι βασικός στόχος φέτος για τον ΑΧΕΛΩΟ είναι να παραμείνει όσο πιο άνετα και ανώδυνα μπορεί στη μεγάλη κατηγορία του νομού, που μετά από αρκετά χρόνια απουσίας επέστρεψε. Και η ομάδα αυτό έκανε και βρέθηκε μάλιστα και στη δεύτερη θέση της βαθμολογίας στο τέλος του πρώτου γύρου. Έπαιξε καλή μπάλα με ευελιξία στο στυλ παιχνιδιού της και με πάθος και μαχητικότητα σε όλα τα παιχνίδια. Τι άλλαξε όμως μέσα στίς γιορτές και άρχισε να κατρακυλάει για ν’ακολουθήσουν τρείς συνεχόμενες ήττες; Αυτό είναι και η μεγάλη απορία. Δεν ξέρω αν η αλλαγή προπονητή ήταν ενδεδειγμένη στη κρίσιμη αυτή στιγμή, Αλλά όπως βλέπουμε και στις μεγάλες πια ομάδες κάπως έτσι γίνεται. Τέλος πάντων η ομάδα μετά και την σημερινή μεγαλοπρεπή νίκη με 6-0 επί του αδύναμου Τρίκορφου που ήταν μια καλή ένεση, η ομάδα φαίνεται να «αναρρώνει». Και αν συνεχίσει έτσι δεν θα αργήσει η ώρα να κλείσει μια και καλή το κεφάλαιο της πρόσκαιρης αμφισβήτησης.

Καστρινός.

Η ΚΥΡΑ Δ.ουΝ.ουΤ.ου ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΑΡΕΛΚΟΜΕΝΑ.

Το χρονογράφημα του Σαββάτου.

-Όχι, Κυρά μου, δεν είναι έτσι τα πράματα! Όχι, αγαπητή κυρία Δ.Ν.Τ, δεν μπορείς να νιώσεις τον πόνο μας. Για να νιώσεις ένα πόνο πρέπει να τον ζεις και συ ο ίδιος. Να τον βιώσεις, να ξημεροβραδιάζεσαι μαζί του. Διαφορετικά απλά παρευρίσκεσαι σε μια κοινωνική υποχρέωση παρηγοριάς, και άντε γεια! Πώς μπορείς να νιώσεις τον καθένα ξεχωριστά, πως ζει αυτή την εποχή σε αυτή τη χώρα; Θα μου πεις δεν φταις εσύ, εμείς φταίμε. Ναι φταίμε, αλλά για δες ποιοι πληρώνουν! Θα μου πεις ακόμα, δεν μπορείς να μπεις στα εντελώς οικογενειακά μας. Καλά κάνεις! Αλλά βαράς όμως τον τοίχο για ν’ ακούσουν τα ποντίκια! Γιατί ποντίκια μας βλέπεις μωρή ξεφτιλισμένη, που μια τα λες έτσι και μια αλλιώς.
- Αχααα! συνήρθες βλέπω. Πίνεις τον άμπακο και μετά σου φταίνε όλοι. Με ποιόν τα έχεις τώρα Χριστιανέ μου.

- Τι να πιώ μωρέ! Με τι να πιώ. Το ’κοψε κι αυτό η τρόικα με το μαχαίρι. Μ’ εκείνη τη δημόσια κουφάλα τ’ Γαλλίδα απ’ το Δουνουτου τα ’χω που πήρε σβάρνα τα κανάλια λες κι ανακάλυψε τώρα ότι ο παράδεισός μας ήταν ψεύτικος και γκρεμοτσακιστήκαμε από τα σύννεφα, και πέφτουμε. αβέρτα. Εμ βέβαια, δεν ήταν λογικό να υπάρχει μια φτωχή χώρα με εύπορους πολίτες… Και το λέει δημόσια η «Αλπού» να τ’ ακούσουμε κι εμείς . Που να της πει ο «Πάστορας» ο Αμερικάνος στ’αυτί.

- Αυτό λες εσύ μωρέ. Δεν τ’ άκουσες το άλλο που είπε; Αν καταργήσουμε τη φοροδιαφυγή θα καταφέρουμε ακόμη περισσότερα και θα αποφύγουμε νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων. Οι μειώσεις δηλαδή δεν τελείωσαν.

- Αυτά να τα ακούσουν τα «κνάβια» οι από πάνω! Καιρός είναι να πληρώσουν κι άλλοι, και όχι αυτοί που πάντα πληρώνουν…

- Είπε όμως ότι μειώσαμε και το έλλειμμα σε πρωτοφανές σημείο σε τόσο χρονικό διάστημα…

- Ναι και αυξήθηκε το δικό μας. Κοίτα να δεις η αλήθεια είναι ότι από την μια μέρα στην άλλη δεν πρόκειται να αλλάξει η κατάσταση! Τι θα γίνει όμως με τον πληθυσμό που τρέχει και δεν φτάνει; Πώς θα επιβιώσουμε; Με τις παρηγοριές και τα ευχολόγια δεν βλέπουμε φως! Δηλαδή να ελπίζουμε ότι όλα θα πάνε καλά; Και μέχρι να έρθει αυτή η άγια ώρα πώς θα τη βγάζουμε;

- Για να αλλάξει η χώρα, πρέπει να αλλάξουμε κι εμείς!           

-Εμείς οι ξεβράκωτοι τι άλλο ν’ αλλάξουμε εμείς; Ούτε βρακί δεν έχουμε ν’αλλάξουμε.

-Ν’ αλλάξουμε συμπεριφορά ρε άνθρωπε. Μου ’κανες ένα σπίτι άνω –κάτω μεχρι να βρείς που έκρυψα το τσίπουρο.

-Α εκεί το πας. Και μετά μου λες εμένα γιατί βρίζω! Αϊ στο διάολο από κει κι εσύ Μέρκελ ε Μέρκελ.
Καστρινος.

Χώμα σε βρύσες στο Αγγελόκαστρο

 

Η συνεχιζόμενη κακοκαιρία των ημερών σίγουρα επηρεάζει και τα υπόγεια ύδατα ενώ η ΔΕΥΑΑ προσπαθεί να αποκαταστήσει μικροζημιές και στο δίκτυο από τις χτεσινοβραδινές νεροποντές. Αναφορές έχουν γίνει από την περιοχή του Αγγελόκαστρου για χώμα στο νερό ορισμένων σπιτιών από χτες αργά το απόγευμα. Τουλάχιστον δυο περιπτώσεις που μας αναφέρθηκαν πίνουν από χτες νερό από το εμπόριο. Μετά από επαφή που υπήρξε με τις αρχές του δήμου Αγρινίου, δεν υπάρχει κάποια αναφορά για βλάβη στο δίκτυο αλλά είναι πιθανόν να πρόκειται για νερό που έρχεται από γεώτρηση και να έχει επηρεαστεί από κάποιον χείμαρρο, από φερτά υλικά ή και από τις σωληνώσεις.

Απ' το www.agrinionews.gr

ΙΔΟΥ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.

Καστρινού άποψη.

Τα καραγκιοζιλίκια με τα στικάκια και τις αλλαγμένες λίστες φοροφυγάδων διαδέχτηκε ένα όργιο τρομοκρατικών ενεργειών, από τις βίαιες ανακαταλήψεις κτηρίων, τις επιθέσεις αγνώστων σε γραφεία κομμάτων, ως τα γκαζάκια σε δημοσιογράφους και τις επιθέσεις με καλάζνικοφ και «αδέσποτες» σφαίρες.

Τα πρόσφατα αυτά φρέσκα χτυπήματα είναι όντος τρομοκρατικά. Το πιο τρομοκρατικό όμως και ανησυχητικό είναι μια απορία που φωλιάζει στις σκέψεις όλων τούτο τον καιρό. Μήπως πίσω απ’ όλη τούτη την τρομοκρατία κρύβεται το κράτος, προσπαθώντας να σπείρει φόβο και πανικό σε μια φτωχή και τρομοκρατημένη κοινωνία, προκειμένου «να κάτσει στ’ αυγά της»

Πίσω απ’ τα ειδησεογραφικά όμως πρωτοσέλιδα- που το καθ’ ένα βλέπει απ’ τη δική του τη σκοπιά, αυτή την έξαψη της «νέας» τρομοκρατίας- τα σκάνδαλα και η ατιμωρησία τους, η ανεξέλεγκτη φοροδιαφυγή η επέλαση του φασισμού, ο μαύρος ζοφερός οικονομικός ορίζοντας και η πανταχού παρούσα απειλή της κοινωνικής καταβαράθρωσης , ιδού το καθαρό πια πρόσωπο της τρομοκρατίας.

Και ούτε η καταδίκη και η καταγγελία αυτής της βίας απ’ όλα σχεδόν τα δημόσια πρόσωπα, ούτε η καλλίτερη αστυνόμευση και αυξανόμενη καταστολή μπορούν να λύσουν τώρα αυτό το πρόβλημα. Η καταστολή μάλιστα θα το επιτείνει αφού η βία ξέρουμε ότι λειτουργεί εκδικητικά. Εδώ και τρία χρόνια τώρα οι εναλλασσόμενοι πρωθυπουργοί και οι τεχνοκράτες υπουργοί τους, μας «πιπιλίζουν» το μυαλό ότι η απληστία των μαζών είναι η βασική αιτία που μας οδήγησε στην κρίση. Δεν έκαναν όμως το παραμικρό να χαλιναγωγήσουνε το κέρδος των ολίγων, και να μειώσουν την οικονομική αφαίμαξη του δοκιμαζόμενου λαού. Το αντίθετο έπραξαν και ιδού τα’ αποτελέσματα.

Έτσι η τυφλή βία και η τρομοκρατία, δεν μπορεί παρά να δυναμώνει και να επεκτείνεται, όσο δεν αλλάζει προσανατολισμό η πολιτική αυτού του τόπου, και όσο αυτοί που την διαχειρίζονται δεν έχουν πια αξίες, και είναι υπόδουλοι στην παντοκρατορία της αγοράς. Κι αυτά τα «φούμαρα» που μας πουλάνε ότι η κρίση θα διορθώσει πολλά κακά, κι ότι αυτή η φτωχοποίηση μπορεί και να μας σώσει, αν δεν αλλάξουνε ριζικά μυαλά οι « κρατούντες», θ’ αποδειχθεί κι αυτό μεγάλη αυταπάτη.

Μπούτιβας Κώστας – Καστρινός.

ΑΧΕΛΩΟΣ Αγγελοκάστρου. Ο ΚΑΤΗΦΟΡΟΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ.

Αν αρρωστήσεις τι θα κάνεις; Θα πάρεις αντιβίωση ή θα πάρεις τηλέφωνο τη θειά σου να σε ξεματιάσει; Κι ο ΑΧΕΛΩΟΣ κάπου εκεί στις γιορτές αρρώστησε. Κόλλησε αυτό το κολομικρόβιο, της Αγγελοκαστρίτικης «μαλακίασης», που εμφανίζεταί κατά καιρούς και σκοτώνει ότι καλό πάει να γίνει σ’ αυτό τον τόπο. Και το τραγικό είναι ότι ενώ έπεσε πάλι αυτή η μάστιγα και πολεμάει να αποτελειώσει τώρα τον ΑΧΕΛΩΟ, αντί ν’ απευθυνθούν όπως γίνεται σ’ αυτή τη περίπτωση σε ειδικούς, αυτοί απευθύνθηκαν σε «κομπογιαννίτες». Και έτσι η αρρώστια συνεχίζεται και ο κατήφορος μοιάζει ασταμάτητος για την προσφιλή ομάδα. Ο Θεός να με βγάλει ψεύτη, αλλά σκιάζομαι ότι στο τέλος δεν θα βρίσκεται γιατρός, για να συμβάλει να σωθεί η ομάδα.

Πάλι τριάρα άρπαξε μες’ το Νιχώρι απ’ τον ΟΜΗΡΟ ετούτη τη φορά.

Καστρινος.

ΓΕΝΙΚΗ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ.

Πατήστε στην αφίσα για μεγάλωμα.

Στην εποχή του «ο σώζων εαυτόν σωθείτο» και του «πλήρη ατομικισμού», ξέρω ότι κάθε έννοια συλλογικότητας βρίσκεται σε απόλυτη παρακμή. Εδώ όμως σήμερα είναι και το μεγάλο στοίχημα, πως πας κόντρα στο ρεύμα, και κάνεις υποχρεωτική -λέω εγώ -την κάθε αντίθετη στάση. Με άλλα λόγια, στη γενικευμένη προς πάσα κατεύθυνση συμφεροντοκρατία, η δική μου βελόνα έχει κολλήσει πάντα εκεί στην ίδια φράση. « Όλοι μαζί». Ίσως αυτό δικαιολογεί κιόλας ότι είμαι ο μόνος εναπομένων στο σύλλογο απ’ όλους αυτούς που είχαν υπογράψει προ εικοσαετίας την ιδρυτική του πράξη. Μ’ αυτή και μόνο την ιδιότητα λοιπόν παίρνω το δικαίωμα, να κάνω έκκληση φέτος, και να κηρύξω γενική επιστράτευση για τη σωτηρία του συλλόγου. Ελάτε ρε παιδιά τη Κυριακή 20 του μηνός όλοι οι σκόρπιοι στο λεκανοπέδιο «περήφανοι» Αγγελοκαστρίτες, να πάρουμε αποφάσεις στη συνέλευση, σε πείσμα των καιρών να σώσουμε το σύλλογο. Ο τόπος μας, η ιστορία του χωριού μας, κι ο σύλλογος, μας χρειάζεται όλους και μας καλεί τώρα σ’ αυτές τις δύσκολες στιγμές. Είναι κρίμα και ντροπή έτσι άδοξα να σβήσει ο σύλλογος, και η εικοσαετή προσπάθεια και προσφορά του.

Μπούτιβας Κώστας. – Καστρινός.

Ο Γιώργος Ζήκος νέος προπονητής στο Αγγελόκαστρο

 

Ο Γιώργος Ζήκος είναι τελικά ο αντικαταστάτης του Τάσου Σπαή στον πάγκο του Αχελώου Αγγελοκάστρου Ο έμπειρος Νεοχωρίτης τεχνικός θα κάνει μάλιστα ντεμπούτο στον πάγκο του Αχελώου  κόντρα στην ομάδα της γενέτειρας  του το Σάββατο εκτός έδρας.
Παρά την φημολογούμενη επιστροφή του Γιώργου Καρελάκη, τελικά κάτι τέτοιο δεν έγινε γιατί υπήρξαν ορισμένες διαφωνίες στην διοίκηση του συλλόγου  και αποφασίστηκε να επιλεγεί ο Ζήκος, ο οποίος είναι άριστος γνώστης της κατηγορίας και του ποδοσφαίρου του νομού. 
Οι φιλοδοξίες για την ομάδα του Αχελώου πλέον είναι αρκετά υψηλές και δεν το κρύβουν ότι θέλουν να έχουν στόχο την είσοδο στα play off του πρωταθλήματος.

www.agriniopress.gr

ΔΟΛΙΟΦΘΟΡΕΣ. ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ.

Ξέρω σίγουρα θ΄ αναρωτιέστε τι είναι πάλι τούτο δω το πράγμα. Πάντως τούτο το βιβλίο δεν είναι Ημερολόγιο, ούτε χρονικό, ούτε μαρτυρία, ούτε ένα είδος ρεπορτάζ και γραπτού ντοκυμαντέρ, Είναι τίποτ’ απ’αυτά κι όλα μαζί. Κείμενα με τη προσωπική μου ματιά που θα μπορούσαν να έχουν και τίτλο «Η τριετία των μνημονίων όπως την είδα». Είναι ένα βιβλίο, μια περιπλάνηση στο σκηνικό της τελευταίας τριετίας. Αν με ρωτάς τώρα σε ποιόν απευθύνεται; Σ’ όλους εκείνους που ουσιαστικά ενώ έζησαν, δεν πολυκατάλαβαν τη τριετία αυτή της αποτυχίας και της κρίσης, για ν’ αντιληφτούν τι έχει συμβεί, μ’ ένα τρόπο αλλιώτικο απ’ την απεχθή ειδησιογραφία, φιλτράροντας τα γεγονότα και τα πρόσωπα με ένα τρόπο διαφορετικό.

Αν και ζω απ’ τα βιβλία λόγω επαγγέλματος, ποτέ δεν είδα τα γραφτά μου σαν μέσο βιοπορισμού. Γιατί πίστευα πάντα και πιστεύω, ότι οι ιδέες και τα πιστεύω του καθ’ ενός, δεν είναι είδος εμπορεύσιμο. Διαθέσιμο ναι, εμπορεύσιμο όμως όχι. Ποιος έχει εξ άλλου την ευχέρεια, σ’ ετούτο τον οικονομικό «Αρμαγεδδώνα» να δώσει χρήματα για ένα βιβλίο 238 σελίδων. Σ’ όλους λοιπόν το διαθέτω δωρεάν εδώ, και αν δεν σας κάνει κόπο ξεφυλλίστετο, κάνοντας κλικ επάνω στο βιβλίο.

(Οι σελίδες αλλάζουν και με τα βελάκια κάτω δεξιά στο πληκτρολόγιο).

Μπούτιβας Κώστας-Καστρινός.

ΜΥΑΛΑ! ΚΟΥΚΟΥΤΣΙΑ.

Δεν ήθελα με τίποτα ν’ αρχίσω με γκρίνια την πρώτη εγγραφή της νέας χρονιάς, αλλά «και να θέλεις ν’αγιάσεις δεν σ’ αφήνουν οι διαόλοι».

Με το καλημέρα της καινούργιας χρονιάς αλλαγές λέει στον ΑΧΕΛΩΟ Αγγελοκάστρου. Έγραφα από εδώ απ’ αυτόν τον χώρο με ημερομηνία 30 Ιουνίου και μπορείτε να πάτε στην ημερομηνία αν θέλετε για να το δείτε, τα εξής: Η πρώτη κίνηση του νέου συμβουλίου που πρέπει να γίνει είναι να έρθει σ΄ επαφή με τον επί σειρά δύο ετών προπονητή του ΑΧΕΛΩΟΥ που τον ανέβασε συνεχόμενα δύο κατηγορίες Γιώργο Καρελάκη. Κι αυτό είναι το πιο φυσιολογικό. Ο άγραφτος νόμος του ποδοσφαίρου λέει ότι δεν αντικαθιστάς ποτέ έναν προπονητή όταν έχει πάρει δυό πρωταθλήματα συνέχεια. Πικρίες, μικρόψυχα συμπλέγματα, και εκατέρωθεν «στραβομουτσουνιάσματα» παραμερίζονται και στην πορεία βρίσκουν λύση. Και σ’ όποιον δεν αρέσει να πάρει «ξίδι» να ξεπεισμώσει. Κουμάντο σε μια ομάδα κάνει το συμβούλιο και όχι τα Καφενεία. Τέλος. Δεν ξέρω ποιος έκανε κουμάντο τελικά, ήρθε καινούργιος προπονητής, για να δικαιωθώ σ’ αυτά που τότε έγραφα.

Καλορίζικος λεβέντες τώρα ο Καρελάκης, κι ένα μεγάλο μπράβο στον «Κύριο» με όλη τη σημασία της λέξεως Τάσο Σπάη, που σας έφερε στη δεύτερη θέση της κατηγορίας στον πρώτο γύρο, και έφυγε σαν κύριος, με μια λεβέντικη ανακοίνωση « ότι δεν υπήρχε ταύτιση απόψεων με την διοίκηση»

Ήθελα να ξέρω εκεί κάτω, όταν ο Θεός μοίραζε μυαλά εσείς μπαίνατε κάτω απ’ το σκεπασμένο ρέμα; Αλλάζει ορέ προπονητής στο πρώτο στραβοπάτημα; Και γιατί δεν κρατάγατε τον Καρελάκη απ’ την αρχή; Ξέρω πως δεν υπάρχει απάντηση. Τα 'χουμε ξαναζήσει ετούτα τα τερτίπια του Αγγελοκάστρου και του ΑΧΕΛΩΟΥ .

Καστρινός.