Στο Αγγελόκαστρο είναι χάλια ο καιρός
άρχισε πάλι των συννέφων ο χορός,
στον Παντοκράτορα λάδι ζητάει το καντήλι
από την πίκρα δηλητήριο τα χείλη.
Και δεν υπάρχει κάπου λίγο φως
ούτε για σήμερα μα ούτε προσεχώς,
του ήλιου να φανεί μια ηλιαχτίδα
σβήνει για πάντα τούτη η πατρίδα.
Μες τα σοκάκια προσπερνώ
ερείπια φαντασμάτων.
Στου Αγγελοκάστρου ένα στενό
βλέπω ένα όνειρο γυμνό
σ' ένα βρομιάρικο αδειανό
κάδο απορριμμάτων.
Καστρινός.
1 σχόλιο :
Έγραψες πάλι στις καρδιές μας ποιητή.
Δημοσίευση σχολίου