ΤΟ ΑΓΓΕΛΟΚΑΣΤΡΟ ΓΙΟΡΤΑΣΕ KAI TIMΗΣΕ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΟΥΧΟΥΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΣ.(φωτορεποττάζ)

 

 

 

(Πατήστε επάνω στίς εικόνες για μεγέθυνση.)



Καστρινός.

Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΟΔΡΑΣΗ ΑΠ’ ΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ.

Η Εθνική Ελλάδος δεν ξεψυχάει με τίποτε. Δεν κέρδισε μόνο τους Αφρικανούς . Κέρδισε, ταυτόχρονα, όλους εμάς που την είχαμε ψιλοβγάλει ξοφλημένη. Η εύκολη ανάλυση είναι να πούμε ότι είδαν τα λάθη τους, τα διορθώσανε κι έπραξαν το σωστό.

Ακόμα και τα πιο απλά όμως, στο ποδόσφαιρο δεν είναι τόσο εύκολα όσο φαίνονται. Και δεν είναι καθόλου εύκολο μια ομάδα που προέρχεται απ’ αυτό το στραπάτσο με την Κολομβία να σηκωθεί απ’ το «καναβάτσο». Κάτι που σε επίπεδο Μουντιάλ, θέλει θέληση και προσπάθεια για να γίνει. Και σ’ αυτό το παιχνίδι ζωής και θανάτου η Εθνική κατάφερε να κάνει προσπάθειες για γκολ που δεν έχει κάνει με αντίπαλους Μάλτα και Ουκρανία.

Κάποια στιγμή πήγε να περάσει το μήνυμα ότι “πάμε να παίξουμε το τελευταίο παιχνίδι, να το φχαριστηθούμε κι ότι βρέξει ας κατεβάσει”. Όμως από ένα σημείο και μετά φτάσαμε με σιγουριά να ζητάμε το γκολ, και στην καλύτερη περίπτωση τους τρεις βαθμούς. Το βάλαμε. Πήγαμε όμως από μία και μόνο αδράνεια να χάσουμε την ευκαιρία και το κόλπο της πρόκρισης. Κι εκεί ήταν που με αυταπάρνηση ζητήσαμε το δεύτερο. Ένα γκολ, που με βάση την εικόνα του ματς, έπρεπε να το είχαμε βάλει πιο νωρίς. Μια σημαντική λεπτομέρεια, που δεν μπορεί όμως να χαλάσει ούτε τη νίκη, ούτε τις εντυπώσεις.

Θα πούνε τώρα βέβαια μερικοί, ότι τυχαία προέκυψαν επιτέλους οι σωστές επιλογές, κι ότι αν είχαν γίνει και στ’ άλλα τα παιχνίδια, θα ήμασταν νωρίτερα πριν το παραπέντε στους “16″. Η κριτική, όμως, για όλα αυτά έχει γίνει. Τώρα, είναι η ώρα του «μπράβο». Γι αυτή την ομάδα, γι’ αυτά τα παιδιά και για το σπάσιμο της γκαντεμιάς που μας κατέτρεχε.

Καστρινός.

ΑΧΤΑΡΜΑΣ.

Βράστα κι άστα πατριώτη. Και τώρα ακόμα μέσα σ’ ένα ψέμα ζούμε!

Τελικά τι να πιστέψουμε; Τον έναν, τον άλλον η τον παράλλο; Το καρότο ή το μαστίγιο; Τι από όλα αυτά; Ένας αχταρμάς πληροφοριών στριφογυρίζει πάνω από το κεφάλι μας και μας μουρλαίνει τους ήδη μουρλαμένους.

Όλα καλά και χαράς ευαγγέλια – τρόπος του λέγειν, δηλαδή – από τη μια, καταβύθιση στα τάρταρα από την άλλη. Ποιος ο σκοπός όλου αυτού του σκωτσέζικου ντους που μένει ανοιχτό όλη μέρα, κάθε μέρα; Ας ελπίσουμε ότι τώρα το καλοκαίρι θα το κλείσουν, ελπίζοντας ότι θα πάνε διακοπές. Ε! Φτάνει πια! Μουλιάσαμε.

Όλα αυτά τα περιχαρή απ’ τη μία και αιμοχαρή απ’ την άλλη δημοσιεύματα που βλέπουν το φως της ημέρας σίγουρα αποσκοπούν σε κάτι. Διότι, βάζοντάς τα κάτω θα δεις ότι όλα έχουν το σκοπό τους. Και βλέπεις ότι όλα γίνονται βάσει σχεδίου.

Βγήκαν στους δρόμους πάλι και αλωνίζουν διαφόρων ειδών …παπαγαλάκια και λένε, και υπόσχονται, και εκμυστηρεύονται και προφητεύουν και τελειωμό δεν έχουν. Για να βγουν την επόμενη μέρα οι άλλοι για να διαψεύσουν. Και να συνεχίσουν οι προηγούμενοι αναλύοντας τα των επομένων, μέσα σ’ ένα ανελέητο λαϊκισμό. Αλλά εν τω μεταξύ ο αχταρμάς καλά κρατεί και κάποιοι σίγουρα έχουν το κέρδος τους. Και το απολαμβάνουν. Και σίγουρα οι χαμένοι είμαστε εμείς. Και δεν ξέρουμε από πού να φυλαχτούμε. Και πόσο κι από πού να φυλαχτείς; Τώρα μάλιστα που έρχονται και «τα μπάνια του λαού» όλα θα γίνουν πια ελεύθερα κι ωραία.

Μέχρι να προλάβουμε να χαρούμε την επίσκεψη του Κινέζου που μας …έφερε επενδύσεις λέει και ανάπτυξη. Πήρε τη «Γκέισά του» κι από δώ παν κι οι άλλοι. Ποιος τον θυμάται τώρα πια; Τώρα άλλα βγήκαν στην επιφάνεια και μας κατατρέχουν πάλι. Τα γεγονότα είναι τόσο γρήγορα που δεν τα προλαβαίνεις. Και δεν ξέρεις αν είναι γεγονότα πραγματικά ή κάλπικα. Μέχρι να βγάλεις άκρη εμφανίζονται άλλα και βουρ πάλι στο κατήφορο. Μέχρι να ζαλιστείς και να τα παρατήσεις και να αφεθείς στο έλεός τους. Και μάλλον αυτό θέλουν και επιδιώκουν, κι εμείς τσιμπάμε σαν τα ψάρια, και κολυμπάμε μες το βούρκο της μιζέριας μας.

Μπούτιβας Κώστας - Καστρινός.

ΞΑΦΝΙΚΟΙ ΕΡΩΤΕΣ.

Το χρονογράφημα του Σαββάτου.

Τι έγινε ρε παιδιά; Τι ξαφνικοί έρωτες είναι αυτοί; Πως μας αγάπησαν όλοι σφόδρα και ξαφνικά! Και μιλάμε για μεγάλους έρωτες, χωρίς τσαλίμια, πείσματα, καυγάδες, αλλά με απόλυτη γαλήνη στις καρδιές και απέραντο χαμόγελο στα πρόσωπα όπως ταιριάζει στους μεγάλους εραστές. Τι άνεμος φιλοφρονήσεων και ελαφρών χτυπημάτων στην πλάτη είναι αυτός;
Από πού ξεφύτρωσε ξαφνικά αυτή η απέραντη αγάπη και οι ενδείξεις λατρείας από τους μακρινούς αρχαιοπολιτισμένους «σχιστομάτηδες πρώην να υποθέσω κουμουνιστές.                 Ρε πώς αλλάζουν οι καιροί! Ρε πώς αλλάζουν τα μυαλά!

Όμως μη το δέσουμε κόμπο, διότι αυτοί οι έρωτες σήμερα είναι, κι αύριο μπορεί να μην είναι. Μπορεί να είναι σαν και αυτούς τους έρωτες του καλοκαιριού. Με την πρώτη σταγόνα της βροχής, που λέει και ο ποιητής, εξαφανίζονται στο πυρ το εξώτερον και από εδώ παν κι οι άλλοι.

Προφανώς αποδειχτήκαμε ικανά πειραματόζωα προς εξαγοράν γης και υδάτων και επιμελούς κατανάλωσής των ευτελών προϊόντων τους. Κάτι που συμβαίνει περιτράνως εδώ και δεκαετίες. Έξω πάμε καλά απ’ ότι φαίνεται, όπως έλεγε κι εκείνος ο παμμακάριστος Καραμανλής ο πρώτος ο καντηλοκατεβάστης.

Μέσα όμως; Ακόμα δεν έχουμε καταλάβει τι κάνουμε μέσα, τι πρέπει να κάνουμε μέσα. Μικροί, μεγάλοι, μεσαίοι, έτσι όπως πάμε θα συνεχίζουμε να ζητάμε δανεικά κι αγύριστα και λόγια μεγάλα απ’ τους κατά καιρούς φίλους μας, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων …αμήν! Μια ανάπτυξη αναζητάμε και αυτή συνεχώς λοξοδρομεί και συνέχεια είναι μετανάστης. Τι να πρωτοπρολάβει κι αυτή η δόλια; Τίνος χατίρια να πρωτοκάνει; Όλη η Ευρώπη την ψάχνει πλην Μέρκελ.

Ευτυχώς όμως εναποθέτω τις ελπίδες μου στα λόγια του Κινέζου φίλου μας στον απολιθωμένο πρόεδρο της Δημοκρατίας μας: «έχω νιώσει την ιστορική βάση της ειλικρινούς φιλίας μας και την αμοιβαία επωφελή Ελληνικινεζική συνεργασία, η οποία θα συμβάλει στη σταθερότητα και την ευημερία της παγκόσμιας οικονομικής ανάπτυξης»

Προσοχή! Το γλυτώσαμε το γκόλ απ’ τους άλλους Ασιάτες τους Ιάπωνες. Έρχεται όμως οσονούπω το μπαλάκι απ’ τους Κινέζους.

Μπούτιβας Κώστας - Καστρινός.

ΠΑΙΞΕ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΣΩΣΤΑ ΚΑΙ ΑΣ ΧΑΣΕΙΣ.

Κι όμως είμαστε ακόμα ζωντανοί. Μια ζωή σ’ αυτή τη χώρα το ίδιο μοτίβο, αναπνέουμε ακόμα. Τουλάχιστον μαθηματικά στο μουντιάλ είμαστε ζωντανοί ακόμα. Ένα ματς είναι. Κερδίζεις τους Αφρικανούς και πας με πιθανότητες μεγάλες στους 16. Θα μου πείτε τώρα απ’ ότι μέχρι τώρα είδαμε, μπορεί να κερδίσει αυτή η ομάδα; Αν εμφανιστεί, όπως με την Κολομβία όντος δεν έχει καμία τύχη. Και δεν θα χρειάζεται, να προσπαθήσει και πολύ ο αντίπαλος για να μας κερδίσει. Μόνοι μας θα φροντίσουμε να χάσουμε αν κάνουμε τα ίδια λάθη του πρώτου παιχνιδιού στην άμυνα, μόνοι μας αν καταφέρνουμε πάλι να είμαστε ανύπαρκτοι επιθετικά.

Έτσι στην ομάδα είναι ανάγκη κάτι ν’ αλλάξει. Το δύσκολο είναι να αλλάξει αγωνιστική φυσιογνωμία. Να τρέξει, δηλαδή, περισσότερο, να παίξει κατά το δυνατόν καλύτερο ποδόσφαιρο. Αν αυτή η αλλαγή όμως έχει να κάνει με τα πρόσωπα αυτό γίνεται, κι ο Καστρινός σου λέει ότι αυτό μπορεί να γίνει ως εξής:

Στην επίθεση προσωπικά θα έπαιρνα το ρίσκο να δοκιμάσω να βάλω πίσω απ’ το σέντερ-φορ τον Μήτρογλου (αν είναι καλά και ξεκινήσει αυτός) το Σαμαρά. Γομάρι είναι μπαίνει στις φάσεις και έχει πάντα τη διάθεση για να σκοράρει. Αριστερά ο Φετφατζίδης και δεξιά ο Σαλπιγκίδης. Με την ελπίδα ότι και οι δυο θα μπορέσουν να βγάλουν κάποιες φάσεις στο ένας-με-έναν, κι ότι θα μπορέσουμε να παίξουμε κανονικό ποδόσφαιρο. Βέβαια κι ο Σάντος να ανασκουμπωθεί λιγάκι κι όχι να κάθεται αραχτός στον πάγκο και να απολαμβάνει την ομάδα να ψάχνει το γκολ με «γιόμες». Κι αν πάλι δεν σου βγει τι είχες τι έχασες; Όμως όπως, άλλωστε, λένε και οι χαρτοπαίχτες "παίξε τουλάχιστον σωστά και χάσε".

Καστρινός.

ΒΡΕΓΜΕΝΗ ΣΑΝΙΔΑ.

Για την άμυνα σε μια ομάδα μπορείς κάτι να διδάξεις. Για την επίθεση και το γκολ είναι θέμα ικανότητας, ταλέντου και ρέντας. Να στο κάνω «λιανά» να το καταλάβεις “Η δουλειά η δικιά μου σου λέει ο Σάντος είναι να μη φάμε γκολ. Το αν θα βάλουμε γκολ, είναι δουλειά των Ελλήνων ποδοσφαιριστών”.

Αυτό το δόγμα δεν εφάρμοσε και ο Ότο Ρεχάγκελ στην ολίγων κυβικών Εθνική Ελλάδος; Μ’αυτό το δόγμα κατέβηκε να αγωνιστεί στο μουντιάλ της Βραζιλίας και ο Σάντος. Έκανε με την Κολομβία δυο ευκαιρίες με τον Κονέ που δεν διδάσκονται, είχε κι ένα δοκάρι με το Γκέκα. Δεν σκόραρε και μετά ήρθε η κατάρρευση.Για τον Σάντος που για κάποιους δημοσιογράφους και τους περισσότερους φιλάθλους “δεν αξιοποίησε το ταλέντο του Έλληνα ποδοσφαιριστή”, ήρθε το πλήρωμα του χρόνου. Θα περιμένουμε, λοιπόν, να το κάνει αυτό ο επόμενος.

Όλα αυτά, ωστόσο, πάνε περίπατο μπροστά στο σοκ που υποβάλουν στη φίλαθλη κοινή γνώμη «τσογλαναράδες» και κάφροι ποδοσφαιριστές που δεν σεβάστηκαν την ιστορική συγκυρία, ότι βρέθηκαν στην μεγαλύτερη σκηνή του ποδοσφαίρου όλοι μαζί, όχι για τη φανέλα την Πατρίδα και τη σημαία, αυτά είναι ξεπερασμένα εδώ και καιρό. Αλλά το πιο απλό. Να παίξουνε μπάλα ελεύθερα κι ότι προκύψει, χωρίς να βγάλουνε το καφριλίκι για το πόσο αγαπάνε την ομαδάρα τους και το πόσο εκπροσωπούν την αλητεία της εξέδρας.

Μανιάτης και Τζαβέλλας (έχεσαν και τα ονόματα που κουβαλάνε) λέγονται τα παλικάρια που «πλακωθήκανε» για παλιά ομαδικά «νιτερέσα» στη Βραζιλία με την Εθνική. Να τους θυμόμαστε για χρόνια. Και η μόνη φράση που θα ταίριαζε γι’ αυτούς είναι: «Ουστ σκερδελέδες: βρεμένη σανίδα σας χρειάζεται.»

Καστρινός.

ΕΛΑ ΝΑ ΒΓΟΥΜΕ ΒΟΛΤΑ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ.

Η πληροφορική επανάσταση άλλαξε την ζωή μας τόσο ριζικά όσο καμία άλλη στην ιστορία του ανθρώπου. Όμως είναι δύσκολο σ’ όλους αυτούς που ζούνε μέσα στην αλλαγή να καταλάβουν και να εκτιμήσουν την έκταση και το βάθος της αυτής της κοσμογονίας. Πουθενά ίσως η αλλαγή δεν είναι τόσο έντονη όσο στο χώρο της επικοινωνίας. Και οι δικτυωμένοι υπολογιστές είναι η μεγαλύτερη επανάσταση στην ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού – πολύ πιο σημαντική από την εφεύρεση της τυπογραφίας έχει ειπωθεί. Έχει αλλάξει ήδη ο τρόπος που εργαζόμαστε, που επικοινωνούμε, που ζούμε. Ξέρω ότι πολλοί βλέπουν με δυσπιστία, ακόμα και με εχθρότητα αυτές τις αλλαγές. Το Διαδίκτυο έχει κατηγορηθεί ότι αποξενώνει τους ανθρώπους. Συμβαίνει όμως ακριβώς το αντίθετο. Όπως και το τηλέφωνο - που και αυτό είχε κατηγορηθεί για το ίδιο όταν εμφανίστηκε - τους φέρνει πιο κοντά. Και αυτό γίνεται κυρίως με την ακαριαία εικόνα.

Αλλά ακόμα και αυτοί οι δύσπιστοι και μη εξοικειωμένοι, δεν θα μπορούσαν να αρνηθούν μια βόλτα σε μηδέν χρόνο, σε μέρη οικία και γνωστά. Εκεί θα σε πάει τώρα ο Καστρινός. Θα σε κάνει μια βόλτα στους κεντρικούς δρόμους του Αγγελοκάστρου, θα σε γυρίσει στις γειτονίες του, θα δεις το σπίτι σου, κι ίσως γνωρίσεις και καμία γνωστή φάτσα συγχωριανού. Πως; Με μία καινούργια εφαρμογή στο διαδίκτυο, που έχει κυριολεκτικά “σκανάρει” όλη την Ελλάδα και όλους τους κεντρικούς δρόμους σε πολύ υψηλή ανάλυση και απλά με ένα κλικ σε μεταφέρει στον δρόμο που θες να δεις σχεδόν με όλες τις λεπτομέρειες.

Πάτησε πάνω στην εικόνα του χωριού στη κορυφή και πάμε. ( Πατάς μόνο στα άσπρα βελάκια και αυτό σε πάει μόνο του, ή επάνω δεξιά στο μικρό χάρτη μετακινείς το κίτρινο ανθρωπάκι στην τοποθεσία που θέλεις και πας κατ’ ευθείαν εκεί.)

Καστρινός.

ΓΑΜΩ ΤΗ ΓΚΑΝΤΕΜΙΑ ΣΟΥ.

Δε θα σου κάνει κριτική για το παιχνίδι της Εθνικής ο Καστρινός. Είναι δουλειά των «πεφωτισμένων» -εδώ γελάνε- αθλητικογράφων αυτό. Εξ άλλου μερικά παιχνίδια του τοπικού πρωταθλήματος ήταν πιο ενδιαφέροντα σε παρακολούθηση, απ’ αυτό το σπασονεύρικο ματς δύο ανύπαρκτων ομάδων. Θα σου πει μονάχα τα εξής:

Στο ποδόσφαιρο παίζουν ρόλο η εύνοια κι η τύχη. Η γκαντεμιά κι η ρέντα. Για αυτό και το 90% που ασχολούνται με το "βασιλέα των σπορ" είναι προληπτικοί. Κι ο Φερνάντο Σάντος μόνο να σου κάνει ποδαρικό δεν είναι. Σέρνει γκίνια ο άνθρωπος, που τον συνοδεύει γενικότερα σ’ όλη την καριέρα του. Άλλωστε κι απ’ τη μουτσούνα του, δεν τον κόβεις να βγάζει κάποια θετική ενέργεια. Ενώ εκείνος ο Ότο Ρεχάγκελ και λαχείο να έπαιρνε στη χειρότερη περίπτωση θα του έπεφτε ο λήγοντας.

Ναί. Η Εθνική είχε και αρκετά λεπτά κάποιας καλής απόδοσης. Σε γενικές γραμμές όμως ήταν απαράδεκτη. Σε καμία περίπτωση, όμως, δεν την ευνόησε η μπάλα. Το αντίθετο μάλιστα. Όλα ήταν εναντίον της.

Έχουμε όμως δυο παιχνίδια ακόμα. Και λέω: Ή να πάρουν τηλέφωνο το Πατριάχη να ρίξει κανένα ευχέλαιο, ή να βρούνε κανένα μάγο από καμιά φυλή εκεί κοντά στον Αμαζόνιο, για να τους κάνει τίποτα βουντού και ξεματιάσματα.

Καστρινός.

ΠΟΤΕ ΜΗ ΛΕΣ ΠΟΤΕ. ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ.

Ιούλιος 2010. Τα πράγματα στον ποδόσφαιρο είναι απλά: Ο Ρόμπεν το έχασε, ο Ινιέστα το έβαλλε. Σίγουρα για τον Άριεν Ρόμπεν, η ανάμνηση αυτού του ματς στο “Σόκερ Σίτι” του Γιοχάνεσμπουργκ, έγινε ένας εφιάλτης. Δύο φορές έχασε τη μεγάλη ευκαιρία. Ειδικά η πρώτη στο 63’ είναι η φάση της καριέρας του. Φάση Άριεν Ρόμπεν: Κάθετη πάσα, φεύγει στο κενό χώρο, βρίσκει τη μπάλα μπροστά, τετ α τετ με τον γκολκήπερ. Πολλά τέτοια γκολ έχει βάλει στην καριέρα του. Έχασε όμως το πιο σημαντικό. Δεν πλάσαρε λάθος ο Ρόμπεν. Θα μπορούσε βέβαια, να σηκώσει τη μπάλα και να τη περάσει πάνω από τον Κασίγιας. Δεν θέλησε να ρισκάρει και να το κάνει δύσκολο. Πλάσαρε σωστά πλάγια. Οι τερματοφύλακες όμως λένε ότι το τετ α τετ είναι θέμα τύχης: “Μη παραμυθιάζεσαι ότι είναι μαγκιά του γκολκήπερ. Βγαίνεις, τεντώνεις το κορμί σου, απλώνεις χέρια, πόδια και κάνεις από μέσα το σταυρό σου. Αν είσαι τυχερός, βρίσκει κάπου πάνω σου η μπάλα και τη σκαπουλάρεις“.

Αν είχε σκοράρει στη φάση του 63’ ίσως η ιστορία του τελικού τότε να είχε γραφτεί διαφορετικά. Ο θεός του ποδοσφαίρου όμως είχε αντίθετη γνώμη. Η μπάλα δεν έχει δώσει Παγκόσμιο Κύπελλο σε άλλους Ολλανδούς με πολύ μεγαλύτερο ταλέντο από τον Άριεν Ρόμπεν. Και ήρθε αυτός ο παιχταράς σήμερα τέσσερα χρόνια αργότερα για να επιβεβαιώσει αυτό που λέγεται : ότι «η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο» και «ποτέ μη λές ποτέ. Υπάρχει και δεύτερη ευκαιρία».

Αυτή είναι κύριοι της μπάλας η μαγεία, και ευτυχείς αυτοί που ξέρουνε έτσι απλά χωρίς φανατισμούς, οπαδισμούς και άλλα «καραγκιοζιλίκια» ν’ απολαμβάνουν τα παιχνίδια της.

Καστρινός.

Ο ΒΡΥΧΗΘΜΟΣ ΤΩΝ ΚΕΡΑΥΝΩΝ.

El rugido de un rayo, λένε οι Βραζιλιάνοι για τους επιθετικούς της ομάδας τους, που σημάνει « ο βρυχηθμός των κεραυνών.» Είναι όμως έτσι; η παραμύθα και «μαπα το καρπούζι» λέει ο Καστρινός.

Όπως όμως και να’χει το Μουντιάλ 2014 στη Βραζιλία ξεκίνησε πρίν μερικές ώρες και αποτελεί ότι καλύτερο για τους απανταχού ποδοσφαιρόφιλους σε ένα ακόμα καλοκαίρι οικονομικής ανομβρίας. Θα παρακολουθήσουμε διεξοδικά (έχοντας την βοήθεια των απαραίτητων καφέδων και ποτών) τα παιχνίδια της διοργάνωσης έχοντας ως στόχο την παρακολούθηση και ανάλυση των τελευταίων τακτικών εξελίξεων, σε μία περιοχή του πλανήτη που το ποδόσφαιρο είναι κάτι παραπάνω από ένα απλό άθλημα - είναι στάση ζωής. Οι ειδικοί λένε ότι σ’ αυτό το Μουντιάλ το επιθετικό ποδόσφαιρο θα λάμψει, κάτι που δικαιολογείται απόλυτα ρίχνοντας μία καλύτερη ματιά στα ρόστερ των ομάδων. Οι λατινοαμερικάνικοι δηλώνουν έτοιμοι να αντιπαρατάξουν γκολ και θέαμα απέναντι στο αμυντικογενές ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, και εμείς «οι εραστές της μπάλας» ελπίζουμε ότι όλα αυτά θα τα δούμε στη πράξη.

Για την ΕΘΝΙΚΗ ΜΑΣ τώρα όλοι φαίνονται αποφασισμένοι να το… παλέψουν. Έτσι κι αλλιώς ο Ρεχάγκελ άφησε ως κληρονομιά, ίσως, το πιο βασικό συστατικό για την επιτυχία αυτής της ομάδας: την παντελή απουσία άγχους για το αποτέλεσμα. Μετά το άθλο του 2004 και τη σχετικά αξιοπρεπή παρουσία στο περασμένο Μουντιάλ, σίγουρα, μια καλή πορεία και η πρόκριση στους 16 είναι πλέον το κυρίαρχο ζητούμενο.

Όπως και να το κάνουμε η διοργάνωση που ξεκίνησε πρίν λίγες ώρες αποτελεί ότι καλύτερο στο φετινό μας καλοκαίρι και αδιαμφισβήτητα έχει να προσφέρει αρκετές συγκινήσεις αλλά και να τροφοδοτήσει νέες ποδοσφαιρικές συζητήσεις και αναζητήσεις. Το αν θα αξίζουν - και τα ξενύχτια - σ’ ένα μήνα θα το ξέρουμε. Καλούς ποδοσφαιροκαυγάδες.

Καστρινός.

ΕΜΦΥΛΙΕΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ.

Η σαγιονάρα σφύριξε σαν πύραυλος πάνω από το κεφάλι μου κι ίσα που πρόλαβα κι έσκυψα να οχυρωθώ πίσω απ’ τη πλάτη του καναπέ προσπαθώντας να ηρεμίσω τον εξαγριωμένο εχθρό. Ο πόλεμος είχε ανάψει για τα καλά. Προς τι το μίσος και ο αλληλοσπαραγμός πρόλαβα να ψελλίσω.

- Δεν σου είπα να μην ξαναβάλεις ειδήσεις!

- Να ενημερωθούμε ρε γυναίκα, να ξέρουμε τι μας γίνεται.

- Και να μου μαυρίσει εμένα πάλι η καρδιά μου. Να μπεις στο Ιντερνέτ σου να ενημερωθείς, αλλά εκεί άλλα κοιτάς.

-Δε μπορώ. Εκεί όλο αυτοκτονίες βλέπω και μου ανεβαίνει η πίεση.

- Να πας δίπλα στο δωμάτιο των παιδιών.

- Να πάθω τίποτα να πάω σα το σκυλί στ’ αμπέλι. Ξέρω αυτό θέλεις. Πέρασα στην αντεπίθεση.

- Και είπες να ξεκάνεις εμένα ύπουλο φίδι.

- Να ξέρουμε τι μας περιμένει ρε άνθρωπε.

- Τόσο καιρό δεν βλέπεις τι μας περιμένει; Μα που να ιδείς, σ’ αφήνει το πιοτό;

- Τα πράγματα γυναίκα αλλάζουν κάθε μέρα.

- Προς το χειρότερο βλάκα ε! βλάκα. Θεέ μου παντρεύτηκα ένα πανηλίθιο. Χαράμισα τα νιάτα μου δίπλα σ έναν χαζό. Και μου το ’λεγε η μάννα μου να μη σε πάρω.

-Αϊ στο διάολο κι εσύ και η μάνα σου η Πασοκτσού.

Στα πολεμοφόδια τώρα προστέθηκαν και μπρίκια, κατσαρόλια και έτερα κουζινικά. Προ του επερχόμενου κινδύνου τράπηκα σε άτακτη φυγή στο καφενείο του Τάκη του συγχωριανού. Δε θα τις χάσω είπα με τίποτα τις νέες εξαγγελίες του Πρωθυπουργού. Όμως κι εκεί η τηλεόραση ήταν κλειστή.

-Ανοίξτε ρε παιδιά τη τηλεόραση, καινούργια κυβέρνηση έχουμε.

- Παράτα μας ρε Καστρινέ μη μας μαυρίζεις την καρδιά.

- Να μην γνωρίσουμε το καινούργιο ρε αδέρφια;

- Να σου το πούμε εμείς το καινούργιο:

- Ν’ ακούσω.

- Το ίδιο με το παλιό. Έχουν βαλθεί να μας ξεκάνουν και χρησιμοποιούνε τη προπαγάνδα από την τηλεόραση.

- Τι λέτε ρε παιδιά; Κι εσείς τα ίδια.

- Προχθές που βλέπαμε ειδήσεις δύο συνταξιούχους ήρθε και πήρε το ΕΚΑΒ.

- Και να μη μάθουμε ποιος είναι ο Χαρδούβαλης και τι λέει για τη νέα κυβέρνηση ο Πρετεντέρης , η Τρέμη, κι ο Χατζηνικολάου;

- Ά εσύ είσαι άρρωστος.

- Να ξέρω θέλω ρε παιδιά αν θα χαθεί η θα ορθοστατήσει ποτέ η χώρα;

- Που ήσουνα εσύ αγόρι μου; Ποια χώρα η χαμένη;

«Μην είστε απαισιόδοξοι ρε παιδιά» «Πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι δικά μας θα ’ναι » ήταν αυτό που ήθελα να πω. Δεν πρόλαβα όμως, ξεκίνησε κι εδώ ο «εμφύλιος σπαραγμός» και δέχτηκα ομοβροντία νερό απ’ τα ποτήρια.

Μπούτιβας Κώστας - Καστρινός.

ΟΡΓΙΣΜΕΝΑ ΧΩΜΑΤΑ.

Οργισμένα χώματα. Έτσι σαν παλιά Ελληνική ταινία. Και πώς να μην είναι οργισμένα και «διαολοκουνημένα» αυτά τα χώματα μετά από τόσες «σκευωρίες» που έχουνε επινοηθεί, μόνο και μόνο για το ιδιωτικό όφελος και κέρδος. Μιλάω για εκείνη τη δημόσια έκταση που μετά από χρόνιους δικαστικούς αγώνες, αποδόθηκε επίσημα στον ιδιοκτήτη της, στο Αγγελόκαστρο, και στους φυσικούς διαχειριστές της, στους αγρότες μιας και πρόκειται για καλλιεργήσιμη έκταση, και που με τον Καλλικράτη πέρασε στο Δήμο Αγρινίου σαν Δημοτική εκμεταλλεύσιμη γή. Κι εδώ αρχίζει η ταινία. Δράμα μαζί και κωμωδία. Θα σου τη παρουσιάσει εδώ ο Καστρινός και στο διάλειμμα θα σε κεράσει και οργή. Να μάθεις, κύριε, κάποια πράγματα που δεν θα σου πει κανένας. Και όσοι πήγαν να στα πουν, τα έβλεπαν με τα δικά τους μάτια. Με τη δική τους στραβομάρα.

ΔΗΜΟΣ ΑΓΡΙΝΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ.

ΘΕΜΑ: «Καθορισμός όρων δημοπρασίας για την εκμίσθωση αγροτεμαχίων στην Τοπική Κοινότητα Αγγελοκάστρου».

Στο Αγρίνιο και στο Δημοτικό κατάστημα σήμερα την 16η του μήνα

Απριλίου του έτους 2013, ημέρα της εβδομάδας Τρίτη και ώρα 13:00 και σύμφωνα

με το άρθρο 75 του Ν. 3852/2010 συνήλθε σε συνεδρίαση η Οικονομική Επιτροπή

ύστερα από την αριθμ. 32828/12-4-2013 έγγραφη πρόσκληση του Προέδρου της που

επιδόθηκε στα μέλη της.

Αφού διαπιστώθηκε ότι υπάρχει νόμιμη απαρτία δεδομένου ότι σε σύνολο 9

τακτικών μελών βρέθηκαν παρόντα 8 μέλη (7 τακτικά και 1 αναπληρωματικό) ο

Πρόεδρος κήρυξε την έναρξη της συνεδρίασης.

Α Π Ο Φ Α Σ Ι Ζ Ε Ι Κατά πλειοψηφία.

Καταρτίζει τους όρους πλειοδοτικής δημοπρασίας για την εκμίσθωση δώδεκα

(12) αγροτεμαχίων στην Τοπική Κοινότητα Αγγελοκάστρου του Δήμου Αγρινίου

(θέση ΡΑΓΚΑΒΑ), συνολικής έκτασης 224,70 στρεμμάτων, ως εξής:

Άρθρο 1

Τα προς εκμίσθωση ακίνητα είναι δώδεκα (12) αγροτεμάχια συνολικής έκτασης

224,70 στρεμμάτων και βρίσκονται στην Τοπική Κοινότητα Αγγελοκάστρου του

Δήμου Αγρινίου στη θέση «ΡΑΓΚΑΒΑΣ».

Άρθρο 2

Η δημοπρασία θα είναι φανερή, προφορική και πλειοδοτική και θα διεξαχθεί στο

Δημοτικό Κατάστημα του Δήμου Αγρινίου, στην πρώην αίθουσα του Δημοτικού

Συμβουλίου.

Άρθρο 3

Η διάρκεια της μίσθωσης των παραπάνω αγροτεμαχίων ορίζεται για τέσσερα (4) έτη,

αρχής γενομένης από την υπογραφή των συμφωνητικών.

διατεθούν για καλλιέργεια αγροτικών προϊόντων, εκτός από δενδρώδεις καλλιέργειες

και αυτές που απαιτούν την εγκατάσταση στα αγροτεμάχια για περισσότερα από

τέσσερα (4) έτη.

Κάθε παράβαση του άρθρου αυτού δίνει το δικαίωμα στον εκμισθωτή να καταγγείλει

τη σύμβαση άμεσα.

Άρθρο 4

Κατώτατο όριο προσφοράς ορίζεται το ποσό των ΤΡΙΆΝΤΑ (30,00) € ανά στρέμμα

ετησίως.

Άρθρο 5

Το μίσθωμα που θα επιτευχθεί θα ισχύει για τέσσερα (4) έτη. Ανανέωση της

μίσθωσης δεν είναι δυνατή μετά την συμπλήρωση της τετραετίας και για την εκ νέου

εκμίσθωση θα πραγματοποιηθεί δημοπρασία.

Άρθρο 6

Α) Δεκτοί στη Δημοπρασία γίνονται μόνο οι μόνιμοι κάτοικοι της Δημοτικής

Ενότητας Αγγελοκάστρου (Τοπικές Κοινότητες Αγγελοκάστρου, Λυσιμαχείας

και Κλεισορευμάτων), κατά κύριο επάγγελμα αγρότες και κτηνοτρόφοι, σύμφωνα

με τα οριζόμενα στο άρθρο 180, § 2, του Ν. 3463/2006 (ΔΚΚ).

Β) Δεν μπορούν να συμμετάσχουν στη δημοπρασία οι κάτοχοι αγροκτημάτων

συνολικής έκτασης άνω των πενήντα (50) στρεμμάτων, ανεξαρτήτως συγκυριότητας.

Γ) Επίσης δεν μπορούν να συμμετάσχουν οι σύζυγοι και οι συγγενείς πρώτου βαθμού

άλλων συμμετεχόντων σε αυτή.

Άρθρο 7

Το αγροτεμάχια θα δημοπρατηθούν το κάθε ένα χωριστά σύμφωνα με τα οριζόμενα

στο άρθρο 195 του Ν. 3463/2006 και ο τελευταίος πλειοδότης, δε δύναται να

συμμετάσχει στη δημοπρασία άλλου αγροτεμαχίου.

Άρθρο 8

Για να γίνει δεκτός κάποιος στη Δημοπρασία πρέπει: Να μην οφείλει στο Δήμο Αγρινίου και σαν αποδεικτικό θα προσκομίσει σχετική βεβαίωση της Ταμειακής Υπηρεσίας του Δήμου.

Και άλλα άρθρα σύνολο 18 μη ουσιώδους σημασίας. Η απόφαση αυτή έλαβε αυξ. αριθμό 139/2013 συντάχθηκε πρακτικό και υπογράφεται.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΑ ΜΕΛΗ. ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ.

Όλη η ουσία κύριοι είναι στο άρθρο 8. Μερικοί πονηροί Αγγελοκαστρίτες που εκμεταλλεύονταν εκμισθώνοντας επί σειρά ετών τα χωράφια έναντι πενιχρού τιμήματος, χρώσταγαν και χρωστάνε τ’ άντερά τους στο δήμο. Έτσι σαμποτάρισαν κάθε Δημοπρασία, με αποτέλεσμα αυτά να περάσουν σε μεγαλοπαράγοντα αγροτικής εκμετάλλευσης του τόπου, που δεν πληροί κανένα από τα παραπάνω άρθρα, και με τη συμπαράσταση και τη συνενοχή βέβαια πάντα, της απερχόμενης Δημοτικής αρχής.

Όταν μια ομάδα αγροτών του Αγγελοκάστρου δικαιολογημένα αντέδρασε, και προσέφυγε στη δικαιοσύνη Ιδού η αντίδραση του ξεφτιλισμένου κράτους:

Επιτροπή του άρθρου 152 του Ν. 3463/06 Ν. Αιτ/νίας, ΑΠΟΦΑΣΗ 18/2014.

Κατά πλειοψηφία (2-1) ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ:

Α) Απορρίπτει την με αριθμ. πρωτ. Επιτρ. 37/9-5-2014 προσφυγή του Θεόδωρου Κέφη του Χρήστου, και εν συνόλω εννέα προσφευγόντων.

Β)Κατά της ανωτέρω απόφασης, μπορεί να ασκηθεί προσφυγή ενώπιον των αρμοδίων πολιτικών δικαστηρίων.

Απ’ τον Άννα στο Καϊάφα δηλαδή, και σε δουλειά να βρίσκονται οι Δικηγόροι.

Μα θα μου πεις οι εκλεγμένοι πολιτικοί παράγοντες του χωριού τι κάνανε; Άστο, αυτό είναι μια άλλη αμαρτωλή πονεμένη ιστορία. Κάποια στιγμή θα παίξει και η δική τους τραγελαφική ιστορία.

Κι αν αναρωτιέσαι γιατί το πήρα έτσι εγώ το θέμα «επί πόνου». Το κάνω ορμώμενος απ’ τη δική μου αντίληψη για τη δημόσια έκταση του χωριού μου. Γιατί ετούτα τα χωράφια ανήκουν σε κάθε Αγγελοκαστρίτη αγρότη και σε κανένα Κουτσουπιά η Μοσχολιό. Είναι το χώμα και τα χώματα όλων μας. Είναι η ταυτότητα και «τα χαρτιά» μας, το μεγάλωμά μας και ο ιδρώτας των πατεράδων μας. Έτσι το βλέπω εγώ, συναισθηματικά και Πατριωτικά. Και όπως πάντα έκανα καταθέτοντας την άποψή μου, δημόσια και υπεύθυνα για πολλά κοινά θέματα του χωριού, καταθέτω και τώρα τη γνώμη μου με όνομα, επώνυμο, οργή και αγανάκτηση.

Μπούτιβας Κώστας - Καστρινός.

ΑΡΡΩΣΤΗΜΕΝΕΣ ΨΥΧΕΣ.

Καταγγελία κεραυνός του Ευθύμιου Πριόβολου.

Σκέφτηκα ότι είναι καλό και ωφέλιμο τα παιδιά του Δημοτικού Σχολείου Αγγελοκάστρου, περίπου εκατό παιδιά, να έχουν, κοντά στα άλλα, και μια Καινή Διαθήκη, σε απλή και κατανοητή μετάφραση, δηλαδή στη σύγχρονη νεοελληνική γλώσσα. Έτσι φρόντισα - και με τη σύμφωνη γνώμη του Διευθυντή του Σχολείου - να αποσταλούν δωρεάν από το σύλλογο «Οι φίλοι της Αγίας Γραφής», που εδρεύει στην Αθήνα, εκατό αντίτυπα της Καινής Διαθήκης στο Σχολείο για τα παιδιά, μικρού σχήματος και εύχρηστα, και δερματόδετα αντίτυπα για το διδακτικό προσωπικό. Πράγματι παραδόθηκαν τα αντίτυπα αυτά στον Διευθυντή και διανεμήθηκαν πριν από τα Χριστούγεννα.

Η μεταφρασμένη Καινή Διαθήκη που διανεμήθηκε στα παιδιά είναι καρπός αγάπης για το λόγο του Θεού και αποτέλεσμα μακρόχρονης συλλογικής εργασίας, με αίσθημα βαθύτατης ευθύνης. Την πραγματοποίησαν καθηγητές της Θεολογικής Σχολής των Πανεπιστημίων της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης και είναι η τελευταία απόδοση στην νεοελληνική του κειμένου της Κ. Διαθήκης. Φυσικά έχει την έγκριση και την ευλογία του Οικουμενικού Πατριαρχείου, της Εκκλησίας της Ελλάδος και των Πατριαρχείων Αλεξανδρείας και Ιεροσολύμων. Για ευκολία το μεταφρασμένο κείμενο έχει υποδιαιρεθεί σε θεματικές ενότητες με αντίστοιχους τίτλους, με σύντομες εισαγωγές πριν από κάθε βιβλίο της Κ. Διαθήκης, με γλωσσάρι στο τέλος, δηλαδή μια πολύ αξιόλογη προσπάθεια. Σκοπό έχει να βοηθήσει στην κατανόηση του λόγου του Θεού. Σκοπός και επιθυμία μου που ανέλαβα αυτή την πρωτοβουλία ήταν και είναι τα παιδιά μας να έχουν μεταφρασμένη την Κ. Διαθήκη δώρο από το Σχολείο τους.

Δεν επιθυμούσα κανένα ευχαριστώ για την πρωτοβουλία μου αυτή. Με κάποια πράγματα δεν παίζεις, είναι αμαρτία να παίξεις. Λυπήθηκα όμως, πικράθηκα και απογοητεύτηκα όταν πριν από λίγες ημέρες πληροφορήθηκα ότι κάποιοι γονείς ή κάποιος - σύντομα θα εξακριβωθεί αυτό - διαμήνυσαν στον μητροπολίτη Αιτωλίας και Ακαρνανίας, τώρα μετά το Πάσχα, ότι ο Πριόβολος διένειμε στα παιδιά του Σχολείου απαράδεκτα, ακατάλληλα, αιρετικά αντίτυπα της Κ. Διαθήκης. Φυσικά ο μητροπολίτης κάλεσε τον ιερέα της ενορίας και τον ρώτησε σχετικά. Ο ιερέας τον διαβεβαίωσε ότι δεν είναι αλήθεια όσα του μετέφεραν και μάλιστα του έδειξε και ένα αντίτυπο που επίτηδες έφερε μαζί του. Και βέβαια ο μητροπολίτης διαπίστωσε και αυτός το ανυπόστατο των καταγγελιών.

Αλήθεια, ποιος είναι τόσο ειδήμων στο Αγγελόκαστρο για τέτοια θέματα που αποφάνθηκε για την καταλληλότητα της συγκεκριμένης μετάφρασης της Κ. Διαθήκης; Ειλικρινά θα χαιρόμουν να τον γνωρίσω! Αλήθεια, από τα Χριστούγεννα, τώρα αρχή του καλοκαιριού, τον οδήγησε το Άγιο Πνεύμα στην καταγγελία, αυτόν τον πρόμαχο της Ορθοδοξίας; Αλήθεια, έχουμε τόσο γραμματισμένο και φωτισμένο από το πνεύμα του Θεού άνθρωπο στο Αγγελόκαστρο;

Ορέ δεν ντρεπόμαστε! Αλητήριοι και ρουφάνιοι! Τι σαράκι σας τρώει τα σωθικά και δεν μπορείτε να ησυχάσετε! Καινή Διαθήκη πήραν εκατό παιδιά, σε εκατό σπίτια μπήκε το ωφελιμότερο βιβλίο, δεν πήραν την σαβούρα που κυκλοφορεί και τους τρώει την ψυχή! Μας στενοχωρείτε, αλλά μαθαίνουμε μια ακόμη φορά το ποιον σας! Ντροπή σας! Κρίμα…

Μήπως ο Σύλλογος γονέων και Κηδεμόνων του Σχολείου πρέπει να καταγγείλει την αθλιότητα αυτή; Όχι για κανέναν άλλον λόγο, παρά μόνο για να καταδειχτεί πως στο Αγγελόκαστρο υπάρχει και ο καλός κόσμος, που αποκηρύσσει και καταδικάζει τέτοιες μεσαιωνικές ενέργειες, ειδικά, όταν στο όνομα των παιδιών, κάποιοι βγάζουν το φαρμάκι της αρρωστημένης ψυχής τους. Ας τους συγχωρέσει ο Θεός.

Ευθυμιος Πριόβολος.

Φωτιά Παντοκράτορα. Ρίξε φωτιά απ’ άκρη σ’ άκρη να μας κάψεις. Αυτό δεν  είναι χωριό όπως κατάντησε. «Οίκος ανοχής» είναι και τίποτ’ άλλο.

Καστρινός.

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗ ΒΡΟΧΗ.

Καλοκαιρινή βροχή έλα να κλάψουμε μαζί, έλα να κλάψουμε μαζί… έλεγε ένα παλιό άσμα, και σήμερα το θυμήθηκα, κι έπεφτε κουτί στην περίπτωση.

Η κυρά φαγώθηκε να κατέβουμε Λουτράκι.

-Να πιούμε ένα καφέ ρε άνθρωπε με κόσμο. Να δω και κάνα καλοκαιρινό φουστανάκι που είδα κάτι φτηνά στις βιτρίνες όπως περνάγαμε, να πάμε και στο φαρμακείο να πάρουμε παυσίπονα και αμμωνία για τα ζωύφια.

-Τι λες μωρέ, ο ουρανός είναι βαρύς δε βλέπεις, συννέφιασε.

-Ε σιγά, συννέφιασε, και χτες έτσι ητανε, και ψιλή βροχούλα έπιασε και κράτησε μισή ωρίτσα. Σιγά το πράμα. Άντε πάμε, δε θα βρέξει τώρα, το απόγευμα θα βρέξει. Ε, κι αφού τα 'χε κανονίσει με το σύννεφο να κρατηθεί μη βρέξει, μπήκα κι εγώ στ’ αμάξι να πάμε. Διότι και γω δεν έχω μυαλό. Αν είχα θα παντρευόμουνα; Λέω τώρα!

Και το σύννεφο κρατήθηκε. Πήγαμε στο φαρμακείο, γιατί ένα κουνούπι μ’ έβαλε σημάδι τη νύχτα και έχει γίνει το μάτι μου κόκκινο πασχαλινό αυγό, και ξεκινήσαμε για το μαγαζί με τα καλοκαιρινά φουστάνια.

-Είδες; μου λέει περήφανη. Θα βρέξει και θα βρέξει...

Τι ήτανε να το πει! Λες και την άκουσε το «ξεφτιλισμένο» το σύννεφο. Βρουουου καλαπόδια. Και δε βρεχόμουνα μόνο αλλά πόναγα. Έριχνε κάτι κορόμηλα, να με το συμπάθειο, έτρωγες δυο σου έρχονταν ο ουρανός σφοντύλι και βρεχόσουνα ίσαμε το σώβρακο.

Άντε να βάλουμε μια τρεχάλα να χωθούμε στο φουστανάδικο. Μέχρι να χαζέψουμε τα ρούχα, θα σταματήσει. Τρεχάλα, τρόπος του λέγειν. Διότι όταν φοράς καλοκαιρινό πάνινο στα βρεγμένα πεζοδρόμια, δεν τρέχεις. Όχι αν δεν θέλεις ν’ αγκαλιαστείς με το πεζοδρόμιο. Άσε που και να τρέξεις πάλι βρεμένος θα φτάσεις. Φτάνουμε στο εμπορικό, γίνεται εκεί μέσα ο κακός χαμός. Όχι εδώ παιδιά, στο πατάρι μας λέει ένας νεαρός. Μάλιστα.

-Να πας στο πατάρι! Εγώ πάω απέναντι να πιώ μια μπύρα.

Τα πεζοδρόμια έχουνε γίνει ποτάμι. Χώνομαι κάτω από μια πυλωτή, αλλά ο δρόμος είναι αδιάβατος. Στη γωνία έχει λίμνη. Στο πεζοδρόμιο χείμαρρο. Και μπροστά μου ένα αδιαπέραστο τείχος από μηχανάκια. Του Λουτρακίου το κάγκελο που είπε κι ένας κύριος, μουσκεμένος κι αυτός, που προσπαθούσε να περάσει το δρόμο για να χωθεί κάτω από την πυλωτή. Κάτσε να κόψει μου λέει. Να κάτσω. Αλλά τό "δρολάπι" δεν έκοβε. Έριχνε και κάτι μπουμπουνητά ξεγυρισμένα, κι ένα πολύ δυνατό που έκανε όλους τους συναγερμούς να τσιρίζουνε εκνευρισμένοι.

Περνάει μια κομψή κυριούλα, στο να χέρι έχει μια ομπρέλα ανοιχτή, με κίνδυνο να μας αφήσει αόμματους όλους εμάς τους πρόσφυγες της πυλωτής, και στο άλλο ένα μουσκεμένο σκυλάκι που μυξοκλαίει. Κάνω τσιγάρο. Έρχεται και η κυρά, δεν είχε τίποτα λέει και ήτανε και σε «τουριστική» τιμή πανάκριβα.

Βρίσκουμε επιτέλους ένα άνοιγμα, περνάμε απέναντι και κατηφορίζουμε προς τις καφετέριες στη παραλία... Στην κατηφόρα είναι πιο εύκολα, μας βοηθάει και το νερό...

Φτάσαμε επιτέλους σε μία, ο καφές χάλια δε μου άρεσε, αλλά τουλάχιστον δε βρεχόμουνα... Και γυρίσαμε πατινάροντας στους δρόμους μέχρι το αμάξι, και φτάσαμε αισίως στο τροχόσπιτο με τρείς ώρες αφάνταστη ταλαιπωρία. Και παίρνει η κόρη μου στο κινητό και λέει που είστε σας έψαχνα και της λέω άσε πήγαμε Λουτράκι και "μας έπιασε τοπική καταιγίδα, " και μου λέει "έλα μωρέ, πως κάνεις έτσι για δυο σταγόνες βροχή". Κι εκεί αρχίζω να τραγουδάω το άσμα:

Καλοκαιρινή βροχή έλα να κλάψουμε μαζί. Έλα να κλάψουμε μαζί.

Μπούτιβας Κώστας - Καστρινός.