ΗΤΑ ΤΟΥ ΑΧΕΛΩΟΥ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΔΟΚΙΜΙ.

Την ήτα γνώρισε ο ΑΧΕΛΩΟΣ Αγγελοκάστρου μέσα στο Δοκίμι με 1-0 και έτσι δεν στέφθηκε και τυπικά πρωταθλητής από αυτή την Κυριακή. Το παιχνίδι κρίθηκε στο 83ο που δέχτηκε το γκολ ο ΑΧΕΛΩΟΣ κι ενώ είχε χάσει πληθώρα κλασικών ευκαιριών. Τώρα η διαφορά μεταξύ των δυο ομάδων είναι 3 βαθμοί και θέλει απαραιτήτως μια ισοπαλία την επομένη αγωνιστική στο Αγγελόκαστρο με την ομάδα του ΕΜΠΕΣΟΥ ασχέτως αποτελέσματος του Δοκιμίου στη Ματαράγκα για να μην μπλέξει με ισοβαθμίες και άλλες περιπέτειες.

Κώστας.

ΔΩΣΤΕ ΤΑ ΚΑΤΑΠΑΤΗΜΕΝΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΧΩΡΑΦΙΑ ΣΤΟ ΛΑΟ ΠΡΙΝ ΧΥΘΕΙ ΑΙΜΑ ΣΤΟ ΑΓΓΕΛΟΚΑΣΤΡΟ.

Με τη παρακάτω απόφαση του Αρείου Πάγου από το 2008 που έχουμε στα χέρια μας, τα 250 καλλιεργήσιμα στρέμματα του ΒΚ 915 Κτήματος Αγγελοκάστρου ανήκουν στο Δημόσιο.

Προειδοποίηση.

Προς Εταιρεία Ακινήτων του Δημοσίου – ΕΤΑΔ ΑΕ.
Μοιράστε τη καταπατημένη δημόσια γη στους φτωχούς ακτήμονες αγρότες του Αγγελοκάστρου που πεινάνε κι αφήστε τα άθλια πολιτικά παιχνίδια σαν αυτό του βουλευτή Μακρυπίδη ακόμα και σήμερα ( Μετά από ενέργειες του Βουλευτή Ανδρέα Μακρυπίδη, Λύση δρομολογήθηκε για το “Κτήμα Αγγελοκάστρου” αφού η εν λόγω έκταση περιήλθε στην ιδιοκτησία του Δημοσίου.) πριν η οργή του Λαού ξεσπάσει. Τότε θα είναι αργά κι όλοι θα τρέχετε για να μαζέψετε τ’ αμάζευτα.

Πατήστε στο έγραφο ντοκουμέντο για μεγέθυνση. (Ολόκληρη η απόφαση στη διάθεση όποιου τη ζητήσει.)
Καστρινός.

Ο ΛΑΚΚΟΣ ΜΕ ΤΑ ΦΙΔΙΑ.

Παίρνω πολλά μηνύματα τώρα τελευταία από φίλους και μη, που με ρωτάνε τι βλέπω για τις επικείμενες εκλογές.
Πολιτικοποιημένος υπήρξα απ’ τα παιδικά μου χρόνια, από τότε που η γριά η Τρικούπαινα μπαινόβγαινε ανέκαθεν στο Πατρικό για ψήφους και μας καλόπιανε με καραμέλες και γλυκά. Έφαγα σίγουρα πιτσιρικάς από αυτές τις καραμέλες, δεν μολύνθηκα όμως ποτέ απ’ το μικρόβιο του πολιτικάντη, του αβανταδόρου και του κομματικού εγκάθετου και νεροκουβαλητή. Και για του λόγου του αληθές θα επαναλάβω για ακόμα άλλη μια φορά ότι όποιος μου προσκομίσει ανά πάσα στιγμή του «μισοαιωνόβιου» βίου μου, την υπογραφή μου ως μέλος κάποιου κόμματος η παρατάξεως πολιτικής, πράγμα που έχει κάνει κατά κόρον η πλειοψηφία φίλων και γνωστών, να έρθει με συμβόλαιο να του χαρίσω όλα μου τα υπάρχοντα. Κι επειδή ποτέ δεν είχα «λερωμένη τη φωλιά μου» μίλαγα, μιλάω και θα μιλάω, πάντα ανεξάρτητα «χωρίς φόβο και χωρίς πάθος» που λένε και στα δικαστήρια. Πολιτικό στριπτίζ τέλος.
Και πάμε στο αρχικό ερώτημα για το τι βλέπω τώρα για τις εκλογές. Πάμε φουλαριστοί να πέσουμε « στο λάκκο με τα φίδια». Με συγκυβέρνηση των δύο κομμάτων εξουσίας, ερχόμαστε αντιμέτωποι με το φάσμα δυο λέξεων με κεφαλαία γράμματα, την ΑΝΕΡΓΙΑ και τη ΝΕΟΦΤΩΧΕΙΑ.
Το τι θα κάνουμε μη με ρωτάς. Δεν θα σου δώσω εγώ τη λύση και τη γιατρειά. Αν όμως πάλι κουκουλώσουμε τα πράγματα με ψήφο φόβου και βολέματος, αν δεν αντιμετωπίσουμε την αλήθεια κατάφατσα, δεν θα γίνει ποτέ τίποτα. Και πρόβλημα που δεν το συνειδητοποιείς, παραμένει ισόβια άλυτο. Ίσως να πρέπει να φτάσουμε ακόμα πιο βαθιά, μέχρι να πιάσουμε πια εντελώς πάτο, για να γίνει κάτι. Ξέρω εγώ;- τι να πω.
Ή στην πρέσα ή στη πρίζα. Διάβασα σ’ ένα σύνθημα σε τοίχο και μου άρεσε. Μήπως ήρθε η ώρα να μπούμε όλοι στη πρίζα, να ταρακουνηθούμε, να πάθει το σύστημα εξουσίας βραχυκύκλωμα, και μες το γενικό Μπλακ-άουτ, να αποδράσουμε απ’ την πρέσα;
Σκεφτείτε το.
Εγώ αυτή τη πρέσα άλλο πια δεν την αντέχω. Κάπου θα βρω μια πρίζα να χωθώ. Έτσι κι αλλιώς «Καμμένος» και τσουρουφλισμένος είμαι απ’ τα μνημόνια.
Μπούτιβας Κώστας (Καστρινός).

ΑΧΕΛΩΟΣ Αγγελοκάστρου. ΠΟΛΥΒΟΛΩΝΤΑΣ ΠΑΕΙ ΝΑ ΤΟ ΣΗΚΩΣΕΙ.

Κροτάλισαν τα πολυβόλα σήμερα στο γήπεδο του Αγγελοκάστρου κάτω στην Κακαβαριά, και γάζωσαν με 8-1 την άτυχη ομάδα της Α.Ε.ΠΑΛΑΙΟΠΑΝΑΓΙΑΣ που έκανε το τραγικό λάθος να προηγηθεί με 1-0. Τα 8 γκολ του Αχελώου διαμέλισαν την φιλοξενούμενη ομάδα, κι έκαναν ακόμα και τους φιλάθλους του ΑΧΕΛΩΟΥ να προτρέπουν για έλεος.
Κανένα Έλεος όμως την αγωνιστική που έρχεται μέσα στο Δοκίμι. Πάρτε εκεί μέσα το Πρωτάθλημα κι ελάτε στήστε το στη μέση του χωριού.
ΑΥΤΟ - ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΟ ΣΤΗΝ Α’ ΝΑ ΓΥΡΙΣΕΙ ΤΟ ΑΓΓΕΛΟΚΑΣΤΡΟ.
Φωτορεπορτάζ απ’ τον αγώνα στο φιλικό blog «ΟΛΑ ΤΑ ΓΚΟΛ» Εδώ:http://www.olatagoal.gr/2012/04/8-1.html

Κώστας

Η ΧΟΥΝΤΑ, ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ, Ω ΧΟΥΝΤΑ. (Επετειακό)

Κακό πράγμα η χούντα γενικός... Κι ήρθε και κατσικώθηκε εδώ σ’ αυτή τη χώρα από τότε το 1967 σαν σήμερα 21 Απριλίου Σαββατιάτικα. Και δεν λέει να ξεκουμπιστεί από δω με τίποτα εδώ και σαρανταπέντε χρόνια τώρα.
Τα βράδια αρχικά απαγορεύονταν η κυκλοφορία μετά από κάποια ώρα, και μπορεί να σε «μπουντρούμιαζε» ο Αχιλλέας ο χωροφύλακας άμα κυκλοφορούσες.
Τώρα βεβαία η κυκλοφορία επιτρέπεται όλες τις ώρες. μόνο που δεν κυκλοφοράει κανένας λόγο αφραγκίας.
Η νεογέννητη τηλεόραση τότε, ήταν κατευθυνόμενη, κι έβλεπες μοναχά ότι θελαν οι «χουνταίοι» να δεις.
Τώρα όμως η «γερασμένη» τηλεόραση είναι ελεύθερη και βλέπεις μόνο ότι οι «λαδωμένοι» καναλάρχες θέλουνε να δεις.
Τότε τα λεφτά της χώρας τα χρησιμοποιούσαν για να εξυπηρετήσουν τους "δικούς" τους και την προπαγάνδα τους.
Τώρα βέβαια τα λεφτά του κράτους συμπληρωμένα και με μίζες τα χρησιμοποιούν μόνο για την «πάρτη» τους.
Τότε μας κυβερνούσαν αυλοκόλακες και υπηρέτες ξένων συμφερόντων, τσιράκια των Αμερικάνων.
Τώρα μας κυβερνούν υπηρέτες των τραπεζών, αυλοκόλακες των κερδοσκόπων, Τσιράκια πουλημένα του Δ.Ν.Τ.
Τότε ο μεροκαματιαρής έσκυβε το κεφάλι, κι έκανε ότι του πουν για να μη χάσει το ψωμί του.
Τώρα ο μεροκαματιάρης έχει σκυμμένο συνέχεια το κεφάλι γιατί έχει χάσει το ψωμί του από καιρό.
Και το χειρότερο. τότε δεν μπορούσες να μιλήσεις, κι έπνιγες μέσα σου το μίσος και την οργή.
Τώρα ενώ όλοι μπορούμε να μιλήσουμε, αφήνουμε πάλι τους λαοπλάνους και τα «λαμόγια» να μιλάνε για μας.
Έλεος πια.
Η χούντα πάντα ίδια ήτανε και θα’ ναι. Τη παραπάνω Κυριακή πρέπει επιτέλους τώρα όλοι να μιλήσουμε.

Καστρινός.

ΔΩΡΕΑΝ ΑΣΥΡΜΑΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ ΚΑΙ ΑΓΓΕΛΟΚΑΣΤΡΟ.

Η απόκτηση ασύρματου δικτύου επικοινωνίας έγινε πια αναγκαιότητα και για τις αγροτικές περιοχές μιας και το internet έχει μπει για καλά στη ζωή μας. Και είναι αδιανόητο να υπάρχει ασύρματη πρόσβαση στο internet ακόμα και σε απομακρυσμένα χωριά του Δήμου Αγρινίου και στο Αγγελόκαστρο να έχουμε «μεσάνυχτα» και σ΄αυτό τον τομέα.
Αυτά τόνισα στον πρόεδρο του τοπικού συμβουλίου Νίκο Μήλα και η απάντησή του πραγματικά με εξέπληξε.
«Βρισκόμαστε σε διεργασίες είπε για το Θέμα με τους υπεύθυνους του Δήμου και είμαστε σε καλό δρόμο. Έχουμε πάρει διαβεβαιώσεις ότι σε λίγο θα έχει και το χωριό μας δωρεάν πρόσβαση στο διαδίκτυο σε κάθε γωνιά του χωριού, μετά και την τοποθέτηση του ανάλογου τεχνικού εξοπλισμού (wi-fi) στο Δημαρχιακό μέγαρο». Έχω εμπιστοσύνη στο «πρόεδρο» ξέροντας ότι αν επιμείνει θα το κάνει
Ίδωμεν… και παρακολουθούμε το θέμα από κοντά ευελπιστώντας ότι δεν θα μείνουμε ακόμα μια φορά στις υποσχέσεις και τα λόγια.
Μπούτιβας Κώστας. (Καστρινός)

ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ.

Πήγα πίσω κάπου μισό αιώνα πριν...τούτες τις μέρες κάτω στο χωριό τότε που στα σοκάκια του γυρνάγανε παιδιά. Οι άντρες μαζεύονταν τα βράδια στα καφενεία, σαν γύρναγαν απ’ το μεροδούλι στο καπνοτόπι και πάντα είχαν την ελπίδα ότι όλα κάποια στιγμή θα παν καλύτερα. Οι γυναίκες καθόντουσαν στις αυλόπορτες, κουτσομπόλευαν και προσεύχονταν για ένα καλύτερο αύριο, κι ύστερα μπαίναμε στα φουρνοκάλυβα, να βάλουν το τσουκάλι μ’ ότι είχε βρεθεί και για εκείνη τη μέρα, να γεμίσει η γειτονιά μυρωδιά, και φρεσκοζημομένο καρβέλι ο φούρνος. Στα στενά τα παιδιά παίζανε κυνηγητό και κουτσό, και μπάλα στις αλάνες με τόπια γεμισμένα με κουρελόπανα.
Κοιτάω μπροστά μου, το χωριό του σήμερα.
Και τώρα στα σοκάκια του βλέπω να γυρνάνε παιδιά. Στα καφενεία, οι άντρες μαζεύονται και τώρα, και κυνηγάνε το μεροδούλι πότε δω και πότε κει και δεν το βρίσκουνε. Και τώρα οι γυναίκες κάθονται ακόμα στα κατώφλια των σπιτιών ξεκλέβοντας λίγο χρόνο απ’ τη τηλεόραση.
Και θα ’λεγες, πως είναι όλα ίδια, μονάχα που οι άνθρωποι δείχνουνε πια πιο αγριεμένοι, και τα βράδια δεν ακούς πια γέλια στις γειτονιές, μονάχα βρισιές και λόγια ακαταλαβίστικα, και μια κατάσταση που δείχνει καθαρά μια αγανάκτηση.
Και σκάφτομαι λες να βρικολάκιασε το χωριό εκείνου του καιρού, σηκώθηκε από τον τσιμεντένιο τάφο που του φτιάξαμε – το σκεπασμένο ρέμα -κι ήρθε το φάντασμά του να ταράξει την αιώνια ξεφτήλα μας, κι ίσως και να εκδικηθεί για τα ανομήματά μας....

Καστρινός.

ΤΑ ΑΛΛΑ ΠΑΘΗ… ΤΟΥ ΛΑΟΥ.

Σήμερον κρεμάται επί ξύλου…

Και εμείς, που καταφέραμε να κάνουμε τούτη τη χώρα τόσο λίγη, τούτο τον τόπο τόσο μίζερο, που ακόμα κι ένα θαύμα του μοιάζει αδύνατο στα ίσα να τον φέρει, σκύβουμε το κεφάλι με κατάνυξη μπροστά στο τίμιο σταυρό του, περιμένοντας την Ανάστασή του που θα μας ξαναγεμίσει ελπίδα.
Θα ακολουθήσουμε την περιφορά του Επιταφίου του, με τ’ αναμμένα μας κεριά μέσα στη θλίψη, κι ίσως φέτος σκεφτούμε αμυδρά όταν περνάμε κάτω απ’ τον επιτάφιο, ότι τούτη την εποχή υπάρχουν κάποιοι που πεινάνε. Μετά, θα πάμε σπίτι να πλύνουμε αυλές και μπαλκόνια για νάνε καθαρά και παστρικά για τη μεγάλη μέρα της Ανάτασης.
Κι έτσι μες σ’ όλα αυτά, κάνεις δε βλέπει τα Πάθη που συντελούνται διπλά μας... Κάνεις δε βλέπει τη χώρα τούτη, που σύρεται απ’ τον Άννα στο Καϊάφα, κανείς δεν βλέπει να κουβαλάει το σταυρό της προς το Γολγοθά. Κανείς δε βλέπει του λαού τη Σταύρωση. Ίσως μόνο εκείνος ο Θεάνθρωπος. Μόνο εκείνος ίσως να τον βλέπει, και να τον συμπονά, γιατί στην πορεία του αναγνωρίζει τη δικιά του...
Κι όπως εκείνος αναστήθηκε εκ νεκρών, καθαρίζοντας τις αμαρτίες και τον πόνο αυτού του κόσμου, έτσι και τούτη η χώρα κι ετούτος ο λαός, ίσως κάποια στιγμή αναστηθεί μετά τη Σταύρωσή του. Ίσως.

Μπούτιβας Κώστας. (Καστρινός)

ΤΡΙΑΚΟΝΤΑ ΑΡΓΥΡΙΑ.

Μεγάλη Τετάρτη η μέρα της μεγάλης Προδοσίας... Η μέρα που σύμφωνα με τις γραφές, κάποιος και καθώς όλα τα μετρούσε με μέτρα, νομίσματα και σταθμά, εξαργύρωσε το δικό του μερίδιο «Σωτηρίας» με τριάκοντα αργύρια.. Μεγάλη Τετάρτη η μέρα που σύμφωνα με τη καθημερινότητα κάποιοι που όλα τα μετράν με ψέματα εξαπατήσεις, ψήφους και οφίτσια, έναντι τριάκοντα ευρωαργυρίων, στέλνουνε στο σταυρό ένα λαό.
Μικρό το τίμημα για την ψυχή τους.... Μικρό το τίμημα για τη ζωή σου, μικρό το τίμημα για το μέλλον σου και για το παρόν... Τριάκοντα αργύρια.. Τι να αγοράσεις με τα τριάντα αυτά αργύρια που να καλύψει το κενό. Τι να αγοράσεις με αυτά τα τριάκοντα αργύρια που να αντικαταστήσει την χαμένη σου ελπίδα. Τίποτα δε μπορείς να αγοράσεις... Ούτε τη χαμένη σου ηρεμία, ούτε τη χαμένη σου αθωότητα... Ούτε το μέλλον των παιδιών σου. Μεγάλη Τετάρτη, η Μέρα της μεγάλης Προδοσίας... Κι αναρωτιέμαι, όλοι εμείς με τα τριάντα ευρωαργύρια στις τράπεζες, τι τάχα απ’ όλα αυτά μπορούμε να αγοράσουμε;
Με τα σκληρά αυτά όπως λεν ευρωνομίσματα να πληγώνουν τη χούφτα τους, και τη ζωή τους να κυλάει σε υπονόμους σκοτεινούς, μας ανακοίνωσαν τη μέρα της μεγάλης προδοσίας ότι το Μάιο θα μας παν ως πρόβατα επί σφαγή.
Εκεί είναι η μεγάλη ευκαιρία συνΈλληνες για να σκίσουμε το «παραπέτασμα» του βρόμικου και ψεύτικου Ναού τους κατά όπως λένε και οι γραφές.
Μπούτιβας Κώστας. (Καστρινός)

ΜΟΙΡΑΖΟΥΝ ΚΑΙ ΧΩΡΑΦΙΑ ΤΩΡΑ ΣΤΟ ΑΓΓΕΛΟΚΑΣΤΡΟ.

Αφού δεν άφησαν «λίθο επί λίθου» μοιράζουν τώρα και χωράφια για τον ψήφο. Διαβάστε παρακάτω τι θυμήθηκε τώρα προεκλογικά ο «Εθνοπατέρας» και τιμήστε τον καταλλήλως στη κάλπη αγρότες συγχωριανοί.
Εντατικές είναι οι προσπάθειες του Βουλευτή Ανδρέα Μακρυπίδη ώστε η πρώην Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου (και νυν Εταιρεία Ακινήτων του Δημοσίου – ΕΤΑΔ ΑΕ) να δημοπρατήσει επιτέλους την έκταση του Κτήματος Αγγελοκάστρου.
Συγκεκριμένα ο Ανδρέας Μακρυπίδης, αξιοποιώντας την παρουσία του νέου Προέδρου της ΕΤΑΔ ΑΕ κ. Κων/νου Μανιατόπουλου και του Δ/ντος Συμβούλου κ. Γρηγόρη Δούνη στη συνεδρίαση της Επιτροπής Δ.Ε.Κ.Ο. της Βουλής (Τετάρτη 4/4/20120), τους γνωστοποίησε το θέμα και ζήτησε επιτακτικά την άμεση εξέταση και αντιμετώπιση του. Ζήτησε να ενεργοποιηθεί η διαδικασία δημοπράτησης του ΒΚ 915 Δημόσιου Κτήματος Αγγελοκάστρου έκτασης 250 στρεμμάτων περίπου, το οποίο αν και με αμετάκλητη δικαστική απόφαση του Αρείου Πάγου (αριθμ. 569/2008) ανήκει στο Ελληνικό Δημόσιο, εν τούτοις αδικαιολόγητα δε δόθηκε ακόμα για δημοπράτηση, με αποτέλεσμα εδώ και τέσσερα (4) χρόνια να μην αποδίδεται σε ενδιαφερόμενους αγρότες, με κόστος τόσο στους ίδιους όσο και στο Δημόσιο, προκαλώντας εν τέλει τη δικαιολογημένη αγανάκτηση τους.
Η νέα Διοίκηση της ΕΤΑΔ αφού άκουσε τις παρατηρήσεις του Βουλευτή, δεσμεύτηκε ότι θα εξετάσει κατά προτεραιότητα το συγκεκριμένο θέμα, ώστε να δρομολογηθεί η επίλυση του.
Όσοι πιστοί προσέλθετε αδέρφια. Θα φέρουνε και παραλία κάτω στην Κακαβαριά.
Κώστας Καστρινός.

ΝΙΚΗ ΤΙΤΛΟΥ ΤΟΥ ΑΧΕΛΩΟΥ ΣΤΟ ΕΥΗΝΟΧΩΡΙ.

Πάλι κατέβασε ο ΑΧΕΛΩΟΣ σήμερα, βρήκε την ένωση Ευηνοχωρίου στο δρόμο του και την παρέσυρε κι αυτή. Προηγήθηκε με 3-0 στο τέλος έκοψε ταχύτητα και δέχτηκε 2 γκόλ στα τελευταία λεφτά που λίγη σημασία είχαν πιά. Έτσι τρείς αγωνιστικές πριν το τέλος κράτησε τη διαφορά ασφαλείας των 6 βαθμών έχοντας τώρα δύο παιχνίδια μέσα στο Αγγελόκαστρο κι ένα εκτός έδρας, το ντέρμπι με το δεύτερο Δοκίμι. Για την ιστορία τα σημερινά γκολ του ΑΧΕΛΩΟΥ πέτυχαν οι δύο Ζαλοκωσταίοι από ένα και τα’ άλλο ο Θόδωρος ο Μπέτσικας με πέναλτι. Δεν θα προλάβουμε να φάμε τα Πασχαλινά αρνιά, έρχονται κι άλλα πίσω του Πρωταθλητή έλεγαν σήμερα όλοι πια στο Αγγελόκαστρο.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ

1. ΑΓΓΕΛΟΚΑΣΤΡΟ 68

2. ΔΟΚΙΜΙ 62

3. ΓΑΥΡΟΛΙΜΝΗ 58

4. ΣΤΑΜΝΑ 57

5. ΠΑΟ ΑΓΡΙΝΙΟΥ 52

6. ΚΕΦΑΛΟΒΡΥΣΟ 49

7. ΘΕΡΜΟ 43

8. ΛΥΓΙΑΣ 40

Κώστας.

ΤΑ ΒΑΓΙΑ ΠΟΥ ’ΓΙΝΑΝ ΚΑΡΦΙΑ.

ΤΑ ΒΑΓΙΑ ΠΟΥ ’ΓΙΝΑΝ ΚΑΡΦΙΑ.

Τροπαιοφόρος μες την Ιερουσαλήμ μπήκες ξανά
με βάγια και με ωσαννά σε ραίνουνε στους δρόμους,
κι ας ξέρεις πως εδώ σου ετοιμάζουν «Γολγοθά»
και το σταυρό θα κουβαλάς πάλι πάνω στους ώμους.

Αυτοί στους δρόμους που με βάγια σ' είχαν ράνει
που τους αντίκριζες δίχως οργή χωρίς μιλιά,
ο ίδιος όχλος που αύριο το έγκλημα θα κάνει
που θα πληρώσει αργύρια στου Ιούδα τα φιλιά.

Δεν έχει αλλάξει τίποτα στο διάβα των αιώνων
οι λαοπλάνοι πάντοτε του μίσους οι ατσίδες,
τα βάγια κάνουνε καρφιά πικρά αγκάθια πόνων
τα κατακάθια των λαών, οι αιώνιοι σταυρωτήδες.

Ευλαβικά τη μέρα αυτή, ψάχνω το κίνητρό σου
κρυμμένο μέσα σε λαών πανάρχαιων τους τόμους,
τη μερα αυτή μια φωνή μου λέει: βιάσου λυτρώσου
από αισχρών κυβερνητών αιώνιες λαιμητόμους.

Καλό Μεγαλοβδόμαδο. Καστρινός.

ΘΑ ΣΕ ΚΑΤΑΓΕΙΛΩ ΠΟΝΗΡΕ ΠΟΛΙΤΕΥΤΗ.

Ο μοναχογιός βουλευτής του Νομού όπως όλοι οι γόνοι βουλευτών, στην αρχή ήταν πυρ και μανία με το κατεστημένο. Στο Πανεπιστήμιο του εξωτερικού όπου σπούδαζε συνδέθηκε με αντιεξουσιαστές και προσπαθούσε με αερολογίες να ανατρέψει το κατεστημένο. Φυσικά το κατεστημένο ούτε γρατζουνιά δεν πάθαινε καθότι συνήθως καταρρέει με θυσίες και αίμα, αλλά αυτός ήταν πολύ μικρός για να το καταλάβει. Για να πούμε την αλήθεια στην πραγματικότητα είχε μπλέξει με μια γκομενίτσα πολύ μανούλι η οποία ήταν αναρχικιά κι αυτό ήταν όλο. Κάθε φορά που γυρνούσε στην πατρίδα γινότανε τρικούβερτοι καυγάδες με τον πατέρα του, που προσπαθούσε να του παραδώσει την έδρα και να τον γνωρίσει με τους παράγοντες του κόμματος. Όμως αυτός βράχος ακλόνητος. Αφού τελείωσε με κάτι χρόνια καθυστέρηση τις σπουδές και τον παράτησε και η αναρχικιά άρχισε να καταλαβαίνει με τρόμο ότι έπρεπε να δουλέψει για να ζήσει καθότι ο πατέρας του του ξεκαθάρισε ότι με αυτά τα μυαλά που κουβαλάει δεν πρόκειται να τον ταΐζει μια ζωή. Έτσι ο «μάγκας» τα βρήκε μπαστούνια κι άρχισε να ρίχνει νερό στο κρασί του, αντιλαμβανόμενος ότι η πιο ξεκούραστη καλοπληρωμένη δουλειά ήταν η δουλειά του πατέρα του, το βουλευτιλίκι. Δυό μήνες τρέξιμο και τέσσερα χρόνια αραλίκι στο «Εθνομπουρδέλο». Κι από ρεμάλι, έγινε κήρυκας αρχών ανεξάρτητα αν τις πίστευε ή όχι. Άλλωστε ένας καθώς πρέπει βουλευτής πρέπει να έχει σε μια γωνιά του μυαλού του ότι οι αρχές είναι για να μαζεύονται οι αφελείς και το ρουσφέτι το δόλωμα στο αγκίστρι. Εφαρμόζοντας λοιπόν όλη την κουτοπονηριά του κλασικού πολιτευτή βρέθηκε στα βουλευτικά έδρανα κι αυτός. Τι έχανα τόσα χρόνια το κορόιδο σκέφτονταν. Και να οι υποκλίσεις και τα μεγαλεία και οι «μάσες» οι καλές και να κρέμονται στην επαρχία του όλοι από τα χείλη του. Η πρώτη θητεία ήταν κάτι σαν τη διαφήμιση: «όνειρο ζώ μη με ξηπνάτε» καθώς μάθαινε και τα καλά τα κόλπα από τους παλιότερους κι ανακάλυπτε καινούργιους τρόπους για το πώς γίνονται οι δουλειές. Άρχισαν και τα ταξίδια στο εξωτερικό και ταξίδεψε ο Εθνοπατέρας στα πέρατα της οικουμένης με χρήματα και εις υγείαν των κορόιδων. Κι ενώ όλα πήγαιναν καλά ήρθαν εκείνα τα καταραμένα τα μνημόνια και έχασε τα’ αυγά και τα καλάθια. Μέχρι και σε άτακτη φυγή προ γιαουρτώματος βρέθηκε . Όμως δεν τα παράτησε οργανώθηκε για να ξανακατέβει στις επικείμενες εκλογές, το εκλεκτό τέκνο του Νομού για να ανασάνει ο χειμαζόμενος και φτωχευόμενος λαός. Κατέφυγε και στα μεγάλα μέσα. Αμόλησε τους κολαούζους του σε γνωστούς και φίλους όπου τους κοινοποιούσε εμπιστευτικά ότι τα διαδραματιζόμενα ήταν για τους πολλούς , για φίλους κι εκλεκτούς υπάρχουν πάντα περιθώρια. Ότι πάντα γινόταν διορισμοί ακόμα και όταν έδιωχναν κόσμο από το Δημόσιο. Έλα όμως που τα ψάρια δεν τσιμπούσαν τώρα πια το ύποπτο το δόλωμα, υποπτευόμενα πάλι «πουστιά» στο κατά βάθος. Κι όλα τα κόλπα της πολιτικής απάτης πέφτουν στο κενό…. Τώρα απελπισμένος πια, και με τη σκέψη ότι μένει έξω απ’ το παιχνίδι παίζει το τελευταίο του χαρτί. Αν δείτε κάποιον με ατσαλάκωτο κουστούμι να μοιράζει φυλλάδια με την μουτσούνα του, μη τον μουντζώνετε, πάρτε ένα τουλάχιστον. Θα κάντε Ψυχικό.
Τυχόν συσχετισμός με την πραγματικότητα και πρόσωπα υπαρκτά γίνεται με δική σας πρωτοβουλία. Εγώ ουδέ μίαν ευθύνη φέρω.
Μπούτιβας Κώστας. (Καστρινός)

ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΜΠΑΡΠΑΜΗΤΣΟ.

"Τους νεκρούς δεν τους θάβουμε. Τους βάζουμε μπροστά" Αυτή τη φράση του Αισχύλου σ΄ ένα χαρτονένιο πλακάτ, αντικρίζεις στην έξοδο του Μετρό, στην πλατεία Συντάγματος. Πολίτες βουβοί, στο σημείο που άφησε την τελευταία του πνοή ο συνταξιούχος φαρμακοποιός αυτόχειρας, που με μια σφαίρα στο κεφάλι έβαλε τέλος στο μαρτύριο που τον εξανάγκασε να ζει η τροϊκανή κυβέρνηση ανταμώνουν με σύνθημα "να μη συνηθίσουμε στο θάνατο''.
Δέος και σοκ.
Το δέντρο, όπου ο άτυχος συνταξιούχος έβαλε τέλος ση ζωή του, νοιώθεις λες κι έχει πάρει κάτι από τη λεβεντιά του που αυτό το άπληστο σύστημα του την λύγισε, και μη μπορώντας άλλο, πέρασε στην αιωνιότητα, αφήνοντας παρακαταθήκη: "Πιστεύω πως οι νέοι, κάποια μέρα, θα πάρουν τα όπλα και στην πλατεία Συντάγματος θα κρεμάσουν ανάποδα τους εθνικούς προδότες''.
Κι είναι πολλοί εδώ, σιωπηλοί με κεριά ως ελάχιστο φόρο τιμής σε έναν ακόμη "μάρτυρα" μιας πολιτικής τακτικής που σκοτώνει... Καλό ταξίδι ΜπαρπαΜήτσο... Ο Θεός ας αναπαύσει την ταλαιπωρημένη σου ψυχή σ΄έναν κόσμο γαλήνιο κι ελεύθερο.
Έχει πέσει το φως. Ο κόσμος πια είναι εξαγριωμένος... Οι αστυνομικοί κυνηγούν τους κουκουλοφόρους με δακρυγόνα. Ο κόσμος που για λίγο διαλύθηκε για να προφυλαχτεί απ’ τα χημικά επιστρέφει στο σημείο με τα κεφάλια σκυμμένα στο χώμα...Αυτό που ενδιαφέρει όλους είναι η μνήμη και αυτού του ανθρώπου να δώσει νέα πνοή και δυναμική για νέους αγώνες μέχρι να ελευθερωθεί, από την εξαθλίωση, κάθε ανθρώπινη αξιοπρέπεια..
Καστρινός.

ΨΕΜΑΑΑΑΑΑΑΑ….

Έθιμο παλιό το ψέμα το Πρωταπριλιάτικο, η διαβολιά, η φάρσα η φιλική. Σήμερα μπορούμε όλοι να κάνουμε μια φάρσα, να πούμε ένα ευτράπελο , ένα αθώο ψέμα για να γελάσουμε. Αύριο πάλι στα μεγάλα ψέματα, στα καλά καταστρωμένα σχέδια. στους υπολογισμούς της εξαπάτησής μας. Κι ας λέει εκείνη η παροιμία Ο ψεύτης και ο κλέφτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται. Εδώ είναι Ελλάδα – άσυλο του ψέματος και της κλεψιάς - και χαίρονται συνέχεια, Και το πρώτο και το δεύτερο και τον τρίτο χρόνο, κι ολόκληρη την τετραετία, και πάντοτε και εσαεί. . Και πάντοτε παίρνουνε σειρά συνέχεια άλλοι ψεύτες, κι άλλοι κλέφτες. Και σαν να μην έφταναν αυτοί εδώ οι ντόπιοι τώρα πλακώσανε κι απ’ την Ευρώπη εισαγόμενοι. Όχι πως δεν υπήρχαν πάντοτε εδώ ήταν αλλά τώρα νομιμοποιήθηκαν.
Μα πίσω έχει η αχλάδα την ουρά. Σε λίγο έχουμε εκλογές κι έτσι μια και καλή θ’ απαλλαγούμε απ’ αυτούς. Ξέρει τι κάνει ο λαός, κάθε τετραετία κάνει το κουμάντο του.
Πρωταπριλιά κορόϊδα σας την έφερα. Ετούτος ο λαός ξέρει μονάχα να τραβάει τη κατηφόρα.
Καλή Πρωταπριλιά. Καλό Μήνα. Καστρινός.