Σε ρωτάω πρώτα αν είσαι καλά (που είσαι για να τρέχεις έτσι) και να ευχηθώ το ίδιο να συμβεί και σε μας (που δεν το βλέπω, με τόσα που τραβάμε)...
Μετά να σου πω, πως με την "απειλητική" ευγένειά σου με φέρνεις σε δύσκολη θέση όταν μου ζητάς και πάλι να σε ψηφίσω.
Αναγνωρίζω βέβαια ότι η καρέκλα που τόσο συμπαθείς, δεν έχει πάρει ακόμα το σχήμα του πισινού σου, και είπες να την βγάλεις απ’ αυτό το αδιέξοδο (φουκαριάρα καρέκλα...)
Ξέρω η αγωνία σου για τη μοίρα του τόπου μας την επόμενη 4ετία, σου "ξήγησε τ΄όνειρο" και πήρες τις ρούγες και τα λαγκάδια προς εξεύρεση ψήφου...(φουκαρά ψηφοφόρε...)
Να σε ρωτήσω όμως, μιας και το παίζεις Σταυροφόρος τοπικής ανάπτυξης πέντε έξη πραγματάκια για τα οποία έχω απορίες, έτσι να μην πεθάνω αύριο χαζός.
Πως γίνεται η Ελλάδα με τέτοιους γνήσιους τοπάρχοντες να κατατάσσεται στην προτελευταία θέση, μεταξύ των 27 μελών της Ευρωπαϊκής κοινότητας , σε ότι αφορά το ποσοστό των χρεών των Δήμων ως προς το ΑΕΠ.
Το 2009, λέει, οι δήμοι άντλησαν περισσότερα κεφάλαια από τις υποχρεώσεις που είχαν και παρ΄όλ΄ αυτά, κατέγραψαν ζημιές!
Πες μου, πως γίνεται αυτό;
Γιατί δεν αντέχω να ξανακούσω τον ... τον κύριο Πάγκαλο, να λέει κατάμουτρα ότι τα " φάγαμε μαζί ..". Τι φάγαμε μαζί;
Ήρθα στο δήμο εγώ ποτέ να με κεράσετε; Όχι, πες μου. Να το ξεκαθαρίσουμε το θέμα προεκλογικά
Για τα έργα τώρα και τα οικονομικά στους δήμους, υπάρχει ένα μαύρο πέπλο μυστηρίου σαν εκείνο της χήρας που, ενώ κλαίει τον άντρα της στο χώμα, δεν βλέπει την ώρα να ξαναζήσει τη ζωή της, Οι τράπεζες, σταμάτησαν τον δανεισμό γιατί οι χρηματοδοτικές ανάγκες ξεπέρασαν τα 2 δισ. ευρώ, ενώ η χρηματοδότηση ήτανε κάτι παραπάνω από 3,6 δισ. ευρώ.
Και μην μου πεις αυτά δεν έγιναν στον τόπο μας! Απ’ ότι ξέρω το έλλειμμα και η κακοδιαχείριση δεν έχει τόπους και φραγμούς. Για κοίτα με λοιπόν κατάματα, βάλε το χέρι στην καρδιά και πες μου την αλήθεια.
Γιατί ζητάς πάλι από εμένα, για σένανε να ξαναβάλω πλάτη;
Εγώ κουράστηκα με τούτη την απάτη. Να βολευτείς εσύ κι εγώ να ψάχνω τ΄ονειρο στο χάρτη. Μη σ’ απογοητεύω όμως λαοπρόβλητε και χάσεις την ορμή σου. Μπροστά στην κάλπη σαν σταθώ, με την καρδιά μου πρώτα θα μιλήσω. Για το τι είπαμε θα το διαπιστώσεις τη βραδιά των εκλογών.
Με αμφιλεγόμενη εκτίμηση. Ένα παλιό κορόιδο που σε πίστεψε,
Ο ευκολόπιστος ο Κώστας Καστρινός.