Δευτέρα 26 Δεκεμβρίου 2011

ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΑΧΕΛΩΟΥ.



Ένα καλαίσθητο, διαχρονικό ημερολόγιο με φωτογραφίες απ’ όλη τη νεότερη ιστορία της ομάδας απ’ το 1970 και μετά έβγαλε φέτος ο ΑΧΕΛΩΟΣ Αγγελοκάστρου.
Μπράβο στο συμβούλιο γι’ αυτή την υπέροχη πρωτοβουλία που μέσα σ’ ένα ημερολόγιο συμπεριέλαβε όλη σχεδόν την ιστορία του Αχελώου. Δεν απομένει, και η ανταπόκριση των φιλάθλων για να έχει πλήρη επιτυχία το ημερολόγιο, και να ενισχυθεί και λίγο οικονομικά η ομάδα, που φέτος μας έδωσε και εξακολουθεί να μας δίνει μεγάλες χαρές.
Κώστας.




Κυριακή 25 Δεκεμβρίου 2011

Σάββατο 24 Δεκεμβρίου 2011

ΤΖΑΜΠΑ ΚΑΛΑΝΤΑ.


Έρχομαι φέτος δωρεάν τα κάλαντα να ψάλω
δεν σας ζητάω ούτε ευρώ στη τσέπη μου να βάλω,
Σ’ ένδειξη της ανέχειας και της μεγάλης κρίσης
ζητώ μόνο προς τη βουλή μια μούντζα να αφήσεις.

Καλήν ημέραν άρχοντες, αρχόντισσες και παίδες,
πολιτικοί μας βάλανε στη τσέπη χειροπέδες.
Άρχοντες δεν υπάρχουν πια, οι παίδες ειν’ φευγάτοι
αυτοί που μας κυβέρνησαν ήταν μεγάλη απάτη.

Χριστός γεννάται σήμερον, στης Βηθλεέμ την πόλη!
και η χώρα αυτή κατάντησε σαν χέρσο περιβόλι,
Οι ουρανοί αγάλλονται, χαίρεται η φύσις όλη
και η τσέπη, φάτνη έγινε για άδειο πορτοφόλι.

Χριστός γεννάται σήμερον, εν φάτνη των αλόγων,
Φαλάγκι μας επήρανε τα σπρέντς των ομολόγων.
Ο Βενιζέλος δεν μπορεί για να μαζέψει χρήμα
και πάλι εμένα κάνανε των χαρατσιών το θύμα.

Εκ της Ευρώπης έρχονται οι μάγοι οι κουστουμάτοι
όλο περικοπές ζητούν που να τους βγει το μάτι.
Δεν ξέρουνε ετούτοι εδώ από χρονιάρες μέρες
τα λόγια τους θυμίζουνε του Ηρώδη τις φοβέρες.

Μόνο ο Γιώργος βλέπει πια το λαμπερό του αστέρι
Κι ακόμα γι’ άλλη μια φορά ψάχνει βοήθειας χέρι.
Γιατί πολύ φοβάται πια και για την αρχηγία
Μην του την πάρει ο χοντρός και χάσει την αξία.


Χρόνια πολλά, καλό κουράγιο. Καστρινός.

Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου 2011

ΠΟΥ ’ΝΑΙ ΟΡΕ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ;



Τούτη η πόλη Χειμωνιάτικα πάντοτε μουχλιασμένη ήτανε. Όμως εκεί αρχές Δεκέμβρη και τα τελευταία χρόνια από αρχές Νοέμβρη ακόμα, λόγω κρίσης, στη πόλη ετούτη κάτι άλλαζε. Έπαιρνε ένα άλλο χρώμα ο κάθε δρόμος και η κάθε γειτονιά. Ένα χρυσαφί, λαμπερό Χριστουγεννιάτικο χρώμα. Βιτρίνες, φωτισμένες με πολύχρωμα λαμπιόνια, μυρωδιά από μελομακάρονο και κουραμπιέ, Αγιοβασίληδες χοντροί μεγέθους Πάγκαλου, δυο φράγκα παραπάνω στην τσέπη λόγω δώρου, σου ανεβάζανε λιγάκι τη διάθεση, κι ένοιωθες οτ’ είναι μέρες της χαράς και της γιορτής, μέρες που ξεμουχλιάζανε τη πόλη, τη διάθεση και τη ζωή μας γενικότερα. Και πέρσι ακόμα όλο και κάποιο χαμόγελο έσκαγε μύτη, σε μια τελευταία προσπάθεια γιορτής και ωχαδερφισμού. Με μαγαζιά στολισμένα από νωρίς, με φώτα αναμμένα κόντρα σ’ αυτό που ερχόντανε, με ψήγματα αισιοδοξίας μετρημένα και λιτά, σαν των βοσκών τα δώρα στο σπήλαιο της Βηθλεέμ. Ήταν το «δεύτε τελευταίον ασπασμό» του Έλληνα στη καλοπέραση. Στριμόκωλα αλλά έστω λιγάκι φωτεινά. Όμως τα φωτεινά Χριστούγεννα είναι μαύρα - κατράμι, σκοτεινά. Σπάνια φέτος βλέπεις στολισμένο σπίτι πια. Το στόλισμα θέλει κέφι και αισιοδοξία. Που να τα βρεις όμως μ’ όλες ετούτες τις περικοπές. Λαμπάκια στο μπαλκόνι άναψαν τα δικά μου, όταν μου ήρθε το χαράτσι της ΔΕΗ. Χρωματιστά ΄΄ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ΄΄ στα τζάμια είναι οι βιτρίνες φέτος όλων σχεδόν των μαγαζιών. Το "φάτε μάτια ψάρια" έγινε η βόλτα πια των καταναλωτών. Και η ματιά του μαγαζάτορα και του αγοραστή, μια ερωτική επιθυμία πού όμως δεν πρόκειται ποτέ να πραγματοποιηθεί. Σαν ένας καταδικασμένος έρωτας σε μια παλιά καλή Ελληνική ταινία. Κι άκου και τα χειρότερα. Ο Αϊ Βασίλης λέει έκοψε το λαιμό του από μια κάρτα πιστωτική της ΄΄ Εθνικής ΄΄ κι ο Βενιζέλος κατάσχεση έκανε το λάπτοπ το καινούργιο που μου έφερνε. γιατί δεν πλήρωσα την έκτακτη εισφορά. Κι έτσι έφτασαν φέτος όλοι να ρωτάνε πατριώτη πού είναι, και να ψάχνουν τα Χριστούγεννα. Τα έχω βρει εγώ και δεν σου κάνω πλάκα. Εκεί που ήταν πάντα είναι και τώρα. Δίπλα μας . Εκεί που δεν κοιτάξαμε ποτέ. Στο χαμόγελο του μικρού παιδιού που λέει τα κάλαντα, στου γείτονα την καλημέρα, στην πρωινή καμπάνα της Εκκλησίας του χωριού. Πάντα εκεί ήτανε και θα ’ναι τα Χριστούγεννα. Κι ίσως να μας χρειάζονταν να ’ρθούνε κάποια σκοτεινά Χριστούγεννα, μήπως και δούμε κατά που πέφτουνε τα γνήσια και τ’ αληθινά. Καλά Χριστούγεννα, καλές γιορτές.
(Αύριο κανονικά θα σας τα πω τα κάλαντα. Και μάλιστα χωρίς λεφτά.)

Μπούτιβας Κώστας. (Καστρινός)

Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου 2011

ΔΥΣΚΟΛΑ ΣΤΟΥΣ 4 ΤΟΥ ΚΥΠΕΛΟΥ ΑΙΤΩΛ/ΝΙΑΣ Ο ΑΧΕΛΩΟΣ.



Άλλη μία καινούργια στολή του Αχελώου προσφορά της καφετέριας –πιτσαρίας ΠΑΝΘΕΟΝ στην Παλαιομάνινα,

Ο αγώνας του κυπέλλου βέβαια είναι διαφορετικός, η Ματαράγκα απέκλεισε καλές ομάδες, κι αυτό πρέπει να το βάλουν καλά στο μυαλό τους οι ποδοσφαιριστές του ΑΧΕΛΩΟΥ που απ’ ότι λένε έχουν - και δικαιολογημένα -υψηλές βλέψεις για το φετινό κύπελλο. Αυτά έγραφα όταν έμαθα για τη κλήρωση του κυπέλλου με μια εύκολη ομάδα όπως ήταν Ματαράγκα που μες την έδρα της κέρδισε ο ΑΧΕΛΩΟΣ με 3-0 για το πρωτάθλημα. Κι ήξερα ότι θα βγω αληθινός. Στη παράταση λοιπόν ο αγώνας και με την ψυχή στο στόμα η πρόκριση με 3-1. Δεν θέλω να γράψω άλλα. Τέλος καλό ,όλα καλά. Συνέρθετε-συνέρθετε, συνέρθετε. Η μπάλα παίζεται στο γήπεδο και όχι στα καφενεία με δηλώσεις. Τίποτ άλλο. Κώστας.
Τα αποτελέσματα του Κυπέλου.

ΛΟΥΤΡΟ- ΑΕΜ Μεσολογγίου 1-3

ΑΓΓΕΛΟΚΑΣΤΡΟ –ΜΑΤΑΡΑΓΚΑ 1-1 και στην παράταση 3-1

ΑΝΤΙΡΡΙΟ – ΓΑΒΑΛΟΥ 0-0 κανονικός αγώνας και παράταση, στα πέναλτι 4-2 κέρδισε το Αντίρριο

Αύριο γίνεται ο τέταρτος αγώνας της ιδίας φάσης ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΟ –ΟΜΗΡΟΣ ΝΕΟΧΩΡΙΟΥ.

Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2011

ΛΙΤΑΝΕΙΑ ΘΡΙΑΜΒΟΥ Ο ΑΧΕΛΩΟΣ Αγγελοκάστρου ΚΑΙ ΜΕΣ ΤΗΝ ΠΑΛΑΙΟΠΑΝΑΓΙΑ.



Το σήμα του Αχελώου της φωτογραφίας, είναι κεντημένο επάνω στη καινούργια στολή του Αχελώου που απ’ την Αμερική έστειλε η εταιρία συγχωριανής μας L. P. Kasidiari.

Μια ακόμα νίκη εκτός έδρας πέτυχε ο ΑΧΕΛΩΟΣ Αγγελοκάστρου που τον διατήρησε στη κορυφή της βαθμολογίας της Α2 τούτη τη φορά στη περιοχή της Ναυπάκτου επί του Α.Ο.ΠΑΛΑΙΟΠΑΝΑΓΙΑΣ. Τα δυο γκολ του Ζαλοκώστα ήταν αρκετά για τον Αχελώο να του δώσουν τη νίκη με 2-0 για να κάνει γιορτές μπροστάρης στη βαθμολογία μαζί με το Δοκίμι περιμένοντας τώρα την επόμενη αγωνιστική, που στο μεταξύ τους αγώνα μέσα στο Αγγελόκαστρο θα ξεκαθαρίσουνε πάρα πολλά.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ.
1 ΑΧΕΛΩΟΣ ΑΓΕΛ/ΣΤΡΟΥ 34





6 ΠΑΟ ΑΓΡΙΝΙΟΥ 23
Κώστας.

Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου 2011

ΤΟ ΣΦΑΞΕΣ ΤΟΥ ΓΡΟΥΝΙ;



Κοίτα τι μ’ έβαλε απόψε ο διάολος και θυμήθηκα. Τέτοια εποχή παραμονές των Χριστουγέννων στο χωριό συνήθιζαν να σφάζουν τα χοιρινά. Κάθε οικογένεια εκείνα τα χρόνια είχε από ένα γουρούνι. Το αγόραζε μικρό γουρουνόπουλο από την Άνοιξη ακόμα που φυτεύανε τα καπνά από γυρολόγους «γουρνάρδες» και το έτρεφε σχεδόν όλο το χρόνο, για το σφάξει τα Χριστούγεννα και να εξασφαλίσει το λίπος και το κρέας (τσιγαρίδες) σχεδόν της χρονιάς. Το φαγητό του χοιρινού ήταν κυρίως το πλύμα (νερό από το πλύσιμο του τέντζερι και των πιάτων) και τα υπολείμματα του φαγητού. Συμπλήρωναν με λίγο καλαμποκάλευρο και πίτουρα, αν τα αποφάγια δεν ήταν αρκετά. όλα τα έριχναν σε ένα κουρύτο (πέτρινο ή ξύλινο), απ’ όπου το χοιρινό τα έτρωγε.
Ανάλογα με το πόσο το τάιζαν το χοιρινό μέχρι του «Ξτου» μπορούσε να γίνει από 80 μέχρι 100 κιλά. Το να ψοφήσει ένα χοιρινό ήταν οικονομική καταστροφή για την οικογένεια τη χρονιά εκείνη. Θα τους έλλειπε το λίπος «άλειμμα, λίγδα» και η τσιγαρίδα (παστό κρέας) για ένα χρόνο. Για το λόγο αυτό, αν καμιά φορά αρρώσταινε το χοιρινό, η ανησυχία και η στενοχώρια ήταν μεγάλη, σε όλη την οικογένεια. Αν το χοιρινό δεν έτρωγε και κοιμόταν, σήμαινε ότι ήταν άρρωστο. Τότε ζέσταιναν την κορυφή μιας μασιάς μέχρι να κοκκινίσει και έκαιγαν κάτι μέσα στο στόμα του, πίσω από τα επάνω δόντια. Του «έσπαγαν τη σ(α)κούλα» έλεγαν.
Το σφάξιμο του χοιρινού
Όταν ερχόταν η ώρα να σφάξουν το χοιρινό, το καθήλωναν πολλοί άνδρες μαζί. Αυτό βέβαια φώναζε κι έσκουζε αλλά δεν συγκινούσε κανέναν. Η τύχη του είχε προδιαγραφεί. Ο πλέον έμπειρος από την ομάδα (υπήρχαν πάντως και ειδικοί γι αυτή τη δουλειά) έμπηγε το μαχαίρι στο λαιμό του χοιρινού. Το χοιρινό σφάδαζε και σε λίγο ψόφαγε από την αιμορραγία. Η σκηνή ήταν ιδιαίτερα βάρβαρη, ποιος ασχολούνταν όμως τότε μ’ αυτά. Ο χασάπης αφαιρούσε τον λάρυγγα (καρύδι το ’λεγαν) και τον έδινε στη νοικοκυρά ευχόμενος «καλοφάγωτο». Όταν το χοιρινά σταματούσε να κουνιέται, το τοποθετούσαν σε μια πλατειά σανίδα (συνήθως το ένα φύλο μιάς πόρτας που το έβγαζαν από τη θέση του γι’ αυτό το σκοπό) με το κεφάλι σε χαμηλότερο σημείο και του έχυναν βραστό νερό από ένα καζάνι που είχαν βάλει από πριν σε παρακείμενη φωτιά. Για να μη κρυώνει το νερό και δεν ζεματιστεί καλά το δέρμα, και αμέσως άρχιζαν να το ξύνουν με μαχαίρια, με προσοχή να μη το κόψουν. Με το έγκαυμα που προκαλούσε το νερό έβγαιναν με το ξύσιμο οι τρίχες και η μαύρη επιδερμίδα του χοιρινού. Η δουλειά έπρεπε να γίνει γρήγορα, γιατί αν κρύωνε το χοιρινό δεν μαδιόταν εύκολα. Ώσπου να τελειώσει το μάδημα είχε ψηθεί και το καρύδι στα κάρβουνα. Αποτελούσε έναν κριτσινιστό, νοστιμότατο μεζέ που η νοικοκυρά τον έκοβε και κέρναγε όλους από ένα μικρό κομματάκι, μαζί με τσίπουρο. Ακολουθούσαν ευχές «χρόνια πολλά» και «καλοφάγωτο». Αφού το έπλεναν καλά, του άνοιγαν την κοιλιά. Τα πνευμόνια, η καρδιά και το συκώτι αφαιρούνταν πρώτα και δίνονταν στη νοικοκυρά. Αυτή, αφού τα έπλενε, έκοβε ένα μέρος από αυτά σε μικρά κομμάτια και τα έβαζε μέσα σε ένα μεγάλο τηγάνι πάνω στη φωτιά με λίγο νερό. Ώσπου να βγουν τα υπόλοιπα σπλάχνα, να πλυθεί όλο το χοιρινό, να ζυγιστεί και να κρεμαστεί στο τσιγκέλι για να στεγνώσει, ψηνόταν και η συκωταριά στο τηγάνι. Έτρωγαν όλοι και έπιναν κρασί, επαναλαμβάνοντας τις ευχές ΄΄χρόνια πολλά, καλοφάγωτο κι τ’ χρον να μαστε καλά΄΄.
Το λιώσιμο.
Όταν στέγνωνε το χοιρινό, μετά λίγες ημέρες, το «έλιωναν», για να φτιάξουν το «άλειμμα». Πρώτα το «ξιπέτσιαζαν», έτσι όπως ήταν κρεμασμένο στο τσιγκέλι. Έκαναν μερικές βαθιές χαρακιές στη ράχη και τα πλευρά και χώριζαν το δέρμα και το υποδόριο λίπος σε λωρίδες. Αφαιρούσαν πρώτα το δέρμα (τη πέτσα) και μετά το λίπος που ήταν παχύ πεντέξι εκατοστά. Τεμάχιζαν μετά τις λουρίδες σε μικρότερα κομμάτια και τις έριχναν σε ένα καζάνι. Κομμάτιαζαν και το υπόλοιπο σώμα του χοιρινού (το λιάνιζαν) και το έριχναν και αυτό μέσα στο καζάνι. Με ανάλογη ποσότητα νερού το έβραζαν μέχρι να λιώσει το λίπος και να βράσει το κρέας. Πρόσθεταν αρκετό αλάτι για συντήρηση και μυρωδικά για να νοστιμήσει. Το λίπος (λίγδα), έτσι όπως ήταν λιωμένο, το έβαζαν σε γυάλες « λαγήνες» ή τενεκέδες , για το «άρτυμα» της χρονιάς. Το κρέας, αφού το χώριζαν από τα κόκαλα, το έκοβαν σε κομμάτια και το έβαζαν σε χωριστά δοχεία, στα οποία συμπλήρωναν λίπος ώστε να σκεπάσει καλά το κρέας. Αυτό αποτελούσε «τις τσιγαρίδες» ή «το παστό». Στο βάθος της λαήνας έβαζαν τα ψαχνά κομμάτια, για να τα φυλάξουν «για κανά ξένο» ή για εξαιρετικές περιστάσεις και πιο πάνω έβαζαν τις πέτσες (το δέρμα του χοιρινού). Το παστό ήταν ένα πρόχειρο αλλά εκλεκτό φαγητό για κανέναν επισκέπτη, για το χωράφι και σπάνια αν η νοικοκυρά δεν προλάβαινε να μαγειρέψει. Τρωγόταν ως μεζές, έτσι όπως έβγαινε από τη λαήνα ή τηγανισμένο με αυγά.
Η Ωματιά, ο πατσιάς και τα λουκάνικα.
Κρέας δεν έτρωγαν πολύ όσο ήταν κρεμασμένο το χοιρινό, για να μη λιγοστέψει το παστό. Σπάνια έψεναν καμιά μπριζόλα στα κάρβουνα. Μετά το λιάνισμα μαγείρευαν τα κόκαλα (γουτζάρια) που δεν προσφέρονταν να γίνουν τσιγαρίδα. Μαγειρεμένο με «λάχανα» το κρέας αυτό ήταν πεντανόστιμο. Τα έντερα (κυρίως το παχύ έντερο) και το στομάχι τα έκαναν «ωματιά» Τα γέμιζαν με σιτάρι χοντροκομμένο ώστε να γίνει μπλιγούρι, ανακατεμένο με μυρωδικά και το έψηναν στο φούρνο. Το κεφάλι του χοιρινού και τα πόδια, αφού τα έξηναν καλά να καθαρίσουν, τα έβραζαν και τα έκαναν «πατσά» Η πατσά τρωγόταν ζεστή, ως σούπα, ήταν όμως πολύ νόστιμη και όταν κρύωνε, οπότε και γινόταν πηχτή. Τα λεπτά έντερα τα γέμιζαν με ψιλοκομμένο ψαχνό κρέας, τα έβραζαν και τα έκαναν λουκάνικα..
Η Φούσκα
Την ουροδόχο κύστη (τη φούσκα) την έδιναν σ΄εμάς τα παιδιά που την κάναμε μπαλόνι και παίζαμε..
Το Σαπούνι.
Γενικά δεν πέταγαν τίποτε από το χοιρινό, εκτός από τις τρίχες που ήταν σκληρές και κοντές (γουρνότριχες) και δεν χρησίμευαν σε τίποτα. Τα υπολείμματα από το λιώσιμο του γουρουνιού (σαλαμούρα) και ότι άλλο λίπος περίσσευε από το πλύσιμο των σκευών δεν το πέταγαν αλλά το έκαναν σαπούνι. Τα παλιότερα ακόμα χρόνια όπως μολόγαγε η βάβω χρησιμοποιούσαν ακόμα και το δέρμα του γουρουνιού και έφτιαχναν τα γουρνοτσάρουχα.
Κοίτα τι μ’ έβαλε απόψε ο διάολος και θυμήθηκα, και δεν έχω και μια χοιρινή να βάλω στο φούρνο, γαμώ την τρόϊκα του γαμώ.
Κώστας Μπούτιβας (Καστρινός)

Σάββατο 10 Δεκεμβρίου 2011

ΞΑΝΑ ΣΤΗ ΚΟΡΥΦΗ ΤΗΣ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑΣ Ο ΑΧΕΛΩΟΣ. 6-2 ΤΟ ΕΥΗΝΟΧΩΡΙ.


Στη κορυφή της βαθμολογίας φυγουράρει πάλι ο ΑΧΕΛΩΟΣ Αγγελοκάστρου μετά την χθεσινή του ευρεία νίκη με 6-2 στο Αγγελόκαστρο επί της ΕΝΩΣΗΣ Ευηνοχωρίου, και την ήτα του Δοκιμίου με 4-1 στη Γαυρολίμνη .
(Λίαν συντόμως στην Εφημερίδα το ΚΑΣΤΡΟ θα υπάρξει αναλυτικό αφιέρωμα για τον εφετινό ΑΧΕΛΩΟ και συνεντεύξη με το πρόεδρο της ομάδας
Πάνο Γ Κουτούμπα.)

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ.

Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου 2011

ΣΚΟΥΠΙΔΟΧΛΙΔΑΤΟΙ.



Τη φωτογραφία με τον καλοντυμένο κύριο που ψάχνει στα σκουπίδια, τη τράβηξα έξω από ένα εργοστάσιο στον Πειραιά κι έκατσα σήμερα τ’ απόγευμα και την έκανα πίνακα ζωγραφικής με τον τίτλο «Σκουπιδοχλιδάτος». Ένας πίνακας που σηματοδοτεί επακριβώς τη μαύρη εποχή που ζούμε, και που ποιος ξέρει ακόμα που θα οδηγηθούμε.
Διάβασε κι ετούτα εδώ τα παρακάτω έχουν κι αυτά ενδιαφέρον. Κάθε τέτοια εικόνα που θα βλέπεις από εδώ και πέρα, μη σε γεμίζει με απορία. Η γεμάτη μ’ ενοικιάζεται και πωλείται κολόνα μη σε γεμίζει με απορία. Και πού είσαι ακόμα. Ακόμα είσαι στην αρχή. Ακόμα τίποτα δεν σου έχουν πει. Σου είπαν ότι τα έφαγες μαζί τους, σου είπαν ότι το χρέος του δημόσιου τομέα επηρεάζεται από το χρέος των νοικοκυριών, σου είπαν ότι είσαι φασίστας, είσαι κομμουνιστής, είσαι μαλάκας, είσαι κυρίαρχος λαός, είσαι πλούσιος, είσαι φτωχός, είσαι προνομιούχος, είσαι τριτοκοσμικός, είσαι αναπτυγμένος, είσαι Ευρωπαίος, είσαι Βαλκάνιος, είσαι κοπρίτης, είσαι τεμπέλης, είσαι κλέφτης, είσαι λαμόγιο, είσαι περήφανα γηρατειά και τιμημένα νιάτα, είσαι κόκκινος, μπλε, πράσινος, πορτοκαλής με κίτρινους κόκκους, είσαι ένοχος, είσαι συνένοχος, είσαι απαίδευτος, είσαι αμόρφωτος, είσαι πλούσιος, είσαι φτωχός, είσαι χλιδάτος, είσαι φραγκάτος, είσαι τζιπάτος, είσαι σκαφάτος. Είσαι και τι δεν είσαι. Κάθε φορά, ανάλογα με την συγκυρία βαράνε τα όργανα. Και συ γίνεσαι όποιος θελήσουν. Σφυρίζουν οι τσοπάνηδες και συ πας. Πέρα δώθε, πέρα δώθε. Κάθε στροφή και μια ταπείνωση ίσα για να ξεπληρώσεις λέει αυτά του παρελθόντος σου και την μαγκιά που αγόραζες κρεμασμένη στα μανταλάκια. Τότε ήταν διαφορετικά. Κανένας δεν μιλούσε τότε. Το μεροκάματο καλό και η μόδα ήτανε η αρπαχτή. Τώρα η μόδα είναι λέει η επιστροφή στις αξίες. Ρε αϊ στο διάολο. Φτάνουν αυτά γι’ απόψε, πάω για ύπνο. Θα κλείσω το στόμα, τη μύτη και τα μάτια. Να μη φωνάζω, να μη μυρίζω, να μη βλέπω. Ξυπνήστε με στον επόμενο τόνο. Όταν θα σου σφυρίξουν ότι ξεκίνησε η νέα βιομηχανοτουριστική επανάσταση στην Ελλάδα κι ότι ξεκίνησε το τρένο της «ανάπτυξης». Καλό μεσαίωνα. Καλή σας νύχτα.
Κώστας Καστρινός.

Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2011

ΚΛΗΡΩΣΗ ΚΥΠΕΛΛΟΥ. ΑΧΕΛΩΟΣ ΑΓΓΕΛΟΚΑΣΤΡΟΥ- ΑΡΑΚΥΝΘΟΣ ΜΑΤΑΡΑΓΚΑΣ


Επιτέλους χαμόγελα χάρισε τούτη τη φορά η κληρωτίδα των αγώνων του κυπέλλου Ποδοσφαιρικών σωματείων του νομού Αιτωλοακαρνανίας, μετά τις επικές προκρίσεις με Αστέρα Ναυπάκτου και Παναιτωλικό, στους Αγγελοκαστρίτες βγάζοντας σαν αντίπαλο για την 4η φάση των οκτώ, την ομάδα του Αράκυνθου Ματαράγκας στο Αγγελόκαστρο, που μόλις χθες ο Αχελώος κέρδισε στην έδρα της με 3-0 για το πρωτάθλημα. Ο αγώνας του κυπέλλου βέβαια είναι διαφορετικός, η Ματαράγκα απέκλεισε καλές ομάδες, κι αυτό πρέπει να το βάλουν καλά στο μυαλό τους οι ποδοσφαιριστές του ΑΧΕΛΩΟΥ που απ’ ότι μαθαίνω έχουν - και δικαιολογημένα -υψηλές βλέψεις για το φετινό κύπελλο.




ΤΑ ΖΕΥΓΑΡΙΑ ΤΗΣ 4ης ΦΑΣΗΣ ΕΙΝΑΙ:
ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ ΑΝΤΙΡΡΙΟΥ – ΚΕΡΑΥΝΟΣ ΓΑΒΑΛΟΥΣ
ΑΧΕΛΩΟΣ ΑΓΓΕΛΟΚΑΣΤΡΟΥ
ΑΡΑΚΥΝΘΟΣ ΜΑΤΑΡΑΓΚΑΣ
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΟΥ – ΟΜΗΡΟΣ ΝΕΟΧΩΡΙΟΥ
ΑΜΒΡΑΚΙΚΟΣ ΛΟΥΤΡΟΥ -ΑΕ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ
Η ημερομηνία των αγώνων θα ανακοινωθεί.
Κώστας.

Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 2011

ΕΥΚΟΛΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΤΟΥ ΑΧΕΛΩΟΥ ΣΤΗ ΜΑΤΑΡΑΓΚΑ.

Σ’ ένα άθλιο αγωνιστικό χώρο στο γήπεδο της Ματαράγκας, που θύμιζε περισσότερο χειμωνιάτικο χωράφι κάτω στο βάλτο και που δυσκόλευε πολύ τους ποδοσφαιριστές να παίξουν καλή μπάλα, ο ΑΧΕΛΩΟΣ Αγγελοκάστρου πέρασε ένα ευχάριστο απόγευμα κερδίζοντας την τοπική ομάδα του ΑΡΑΚΥΝΘΟΥ με 3-0. Τα δύο γκολ του Κώστα Γιαννιώτη και ένα του Ζαλοκώστα ήταν αρκετά για να χαρίσουν το τρίποντο στους Αγγελοκαστρίτες, και που θα τους έφερνε σ’ απόσταση αναπνοής απ’ το πρώτο στη βαθμολογία Δοκίμι αν αυτό δεν κέρδιζε στη τελευταία φάση (92’)το Κεφαλόβρυσο. Εν αναμονή τώρα λοιπόν της κλήρωσης του κυπέλλου που γίνεται αύριο Δευτέρα 5-12 και που απασχολεί άμεσα τον ΑΧΕΛΩΟ.

Κώστας.

Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου 2011

ΣΑΡΚΟΜΕΡΚΕΛ.




ΣΑΡΚΟΜΕΡΚΕΛ.
Γίναν τα κράτη της Ευρώπης εταιρείες

και τους ηγέτες ΣαρκοΜέρκελ τούς φωνάζουν,
όλα αυτά συνΈλληνα δεν είναι συγκυρίες
χωρίς να φταίω εσύ κι εγώ τα φώτα μας αλλάζουν.

Σε ξένα κέντρα τώρα παίρνουν αποφάσεις
εγώ τις λέω διαταγές συνομωσίας,
κι εμείς εδώ εγκλωβισμένοι σε προφάσεις
ψαχνόμαστε για ζώνες ασφαλείας.

Φιρί –φιρί το βλέπω το πράμα εκεί πάει
οι Γερμανοί ξαναπροβάρουνε τη μπότα,
σε λίγο το ευρό μιά πια δεν θα μετράει
έστω να αγοράσουμε εγχώρια καπότα.

Μας είπαν η Ευρώπη είναι τόπος Αγγέλων
κι ετούτη εδώ η χώρα η ασήμαντη η μικρή,
πάντα εκεί ανήκει κι εκεί είναι το μέλλον
μέχρι που γεύτηκε άβουλα τη γεύση τη πικρή.

Κι εσύ μου λες κυρά μου κοίταξε τη δουλειά σου
κανείς τώρα δεν νοιάζεται ο ένας για τον άλλο,
κοίταξε μόνο το ψωμί που βάζεις στην κοιλιά σου
έρχονται μαύρες εποχές εγώ ποτέ δε σφάλλω.

Πώς γίναμε έτσι ρε γαμώ όλοι ένα κουβάρι
βάζουν πάλι τη τσέπη μου για να το ξεμπερδέψει,
εμένα το μυαλό μου έχει καιρό σαλτάρει
και δεν υπάρχει στο ΕΣΥ γιατρός να με γιατρέψει.

Γι αυτό λοιπόν κι απόψε πάλι στο ίδιο βίτσιο
μισά με πληκτρολόγιο τ’ άλλα μισά με πένα,
με πιασε το φιλότιμο το Ελληνικό καπρίτσιο
να έχω ΣαρκοΜέρκελ «στα τέτοια μου» γραμμένα.
Καστρινός.